Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » One Direction » The Queen | Harry Styles » The Queen 8

The Queen | Harry Styles

26 dec 2015 - 22:46

750

0

145



The Queen 8

Ik kijk naar beneden. Deze vraag kwam voor mij onverwacht. 'Wat kleding die we zagen hangen, een speciaal merk was het.' Ratel ik snel achter elkaar, ik ben té slecht in smoesjes. Ik zou er eens wat op moeten zoeken, zodat ik er misschien wat beter in wordt. 'Dat denk ik niet.' Zegt de nog steeds woedende man voor me. Ik kijk hem aan. 'Nou het is wel zo. Waar zouden we het anders over moeten hebben?' Vraag ik duidelijk, hopend dat Harold zich zelf misschien zou verspreken. Maar nee, natuurlijk is dat te naïef. 'Ik dacht even dat ik jullie hoorde praatte over mij.' Zijn zwarte ogen probeerde mij te doorboren. Wat ik absoluut niet wou. 'Als jij een kledingstuk was, wel ja.' Harold laat me los en draait zich om, lopend naar de deur. 'Goedenacht.' Hij sluit de deur. Eindelijk alleen. Het was eigenlijk gewoon een verschrikkelijke dag. Ik kleed me snel om in wat slaapkleding, en ga liggen in het grote bed wat mijn naam schreeuwt.

Zachtjes word de deur opengemaakt, Nina loopt de kamer binnen. Rustig tikt ze de slapende achttienjarige aan, die nog diep in slaap is. 'Dana, alsjeblieft word wakker.' Er komt wat beweging en gekreun uit het bed. 'Ik ben al helemaal wakker, wat is er?' Komt er tussen al het gekreun uit. 'Koning Harold verwacht u voor het ontbijt, en daarna gaat hij u voorstellen aan het volk.' Dana schiet omhoog uit het bed. 'Aan het volk? Serieus?' Nina knikt. Dana kijkt bedenkend naar de grond. 'Ik zal wel wat pakken voor u om aan te trekken.' Nina loopt weg. Dana schreeuwt haar nog na:'Je zou me aanspreken met jij en niet met u!' Langzaam staat Dana op. Laat deze dag beter worden dan gisteren, schiet er door haar gedachtes. Nina komt al gauw terug met een simpele losse bordeauxrode jurk. 'Alsjeblieft.' Ze overhandigt de jurk aan Dana en knipoogt naar haar, voor ze de kamer uitloopt. Gauw trekt Dana de jurk aan, en kamt haar bruine haren snel door. Nina verschijnt alweer in de deuropening. 'Ben je klaar? Dan leidt ik je naar het ontbijt.' Dana knikt gauw en loopt achter Nina aan. Dana kijkt naar Nina, die iets voor haar loopt, wat was het gene wat Nina gisteravond tegen haar wou zeggen? 'Nina wacht!' Fluistert Dana voordat Nina de grote deuren opendoet. 'Vertel me wat je me gisteravond wou vertellen.' Nina's ogen worden groot, alsof ze het zich weer herrinert. Een rilling gaat over haar lichaam. Dana kijkt diep in Nina's ogen. Maar net als de avond ervoor, verraadden die niets. 'Straks als je klaar bent bij het ontbijt, het kan hier niet.' Nina fluistert snel, en opent dan de deuren zodat Dana geen kans meer heeft om tegen te spreken. Nina begeleidt Dana weer naar haar stoel en schuift die netjes aan. Dana ziet tot haar opluchting dat ze niet alleen met Harold aan de tafel zit maar ook met Gemma. Gemma glimlacht lief naar Dana als ze elkaar even aankijken. Harold daarintegen, kijkt wat gestrest en chagrijnig naar zijn bord gevuld met eten. 'Goeiemorgen.' Klinkt Dana's zachte stem. Ze zegt het vooral tegen Gemma, maar Harold lijkt er door op te schrikken en grijnst. 'Je weet wat er vandaag allemaal te wachten staat, is het niet?' Vraagt Harold als hij voor het eerst vandaag naar Dana kijkt. Ze knikt. Ze vindt het nu al verschrikkelijk, ook al wist ze niet precies wat haar te wachten stond. 'Mooi.' Zegt Harold, en hij keert zich weer naar zijn bord. 'Ik zou je kunnen helpen met klaar maken!' Gemma's enthousiaste stem vult de hele zaal. Dana kijkt naar haar, Gemma straalt. Alsof ze trots is op haar kleine broertje, wat Dana niet echt begrijpen kon. 'Dana? Wil je dat ik je help?' Vraagt Gemma nog eens. Dana kijkt naar haar en bloost. 'Sorry, het hoeft niet. Ik was niet echt van plan om iets speciaals aan te doen of ook maar te doen.' Dana's uitspraak wekt ook Harold's aandacht. 'Wat zei je daar precies?' Snauwt Harold. Dana glimlacht onschuldig. Hier gaan we weer, dacht ze meteen. 'Je hoorde me. Ik geloof dat als twee mensen trouwen, de vrouw niet altijd maar perfect hoeft te zijn. Het gaat om de binnenkant toch? Of niet soms Harold?' Dana's stem brak, alsof ze wist dat het voor haar helemaal niet op de binnenkant ging, maar Harold haar koos om haar uiterlijk. Want hoe had hij haar anders moeten uitkiezen? Dana's ogen vullen zich met tranen.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.