Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Overige » 500 Challenge » 21 sept 2016 | Carry On

500 Challenge

21 sep 2016 - 13:17

499

1

224



21 sept 2016 | Carry On

De meeste dagen van zijn zomer (en vrije tijd in het algemeen) spendeerde hij in het appartement van Simon Snow en Penelope Bunce. Eerst was hij er alleen voor zijn vriendje Simon en het liefst als ze helemaal alleen konden zijn, maar doordat hij daar zo vaak was, raakte hij uiteindelijk ook met Penny bevriend. Inmiddels had de zwartharige jongen een eigen sleutel gekregen en als Simon op school was en Penny een vrije dag had, hing hij alsnog daar rond. Ze dronken vaak samen koffie en deden vooral hun eigen ding, maar toch genoten ze van elkaars gezelschap. Als hij echter alleen was, spendeerde hij veel tijd in de slaapkamer van Simon, waar hij zijn vioolspel oefende. Hij wist niet goed waarom, maar bij hen in huis voelde hij zich meer op zijn gemak om te oefenen dan thuis, waar zijn familie hem toch net iets te vaak stoorde.

Vandaag zouden zowel Penny als Simon laat thuis zijn – Simon had college tot vier uur en moest een klein halfuur reizen en Penny werkte tot vijf. Baz was in eerste instantie van plan om zichzelf de hele dag op Simons kamer op te sluiten en te oefenen tot zijn vriendje en vriendin thuiskwamen, maar al snel realiseerde hij zich dat zijn strijkstok toch echt aan vervanging toe bleek te zijn (dat was hij al, maar Baz was behoorlijk aan die strijkstok gehecht geraakt en vertikte het om een nieuwe aan te schaffen). Hij borg zijn viool op in de daarvoor bestemde kist, zette het ding in de (inmiddels standaard) hoek van de kamer en liep het woongedeelte in, waar hij zijn schoenen en jas aantrok en zijn tas van de grond griste. Baz viste de sleutel uit zijn broekzak, liep naar buiten en deed de deur op slot. Een halfuur later was hij bij de muziekwinkel aangekomen, waar hij naar binnen slenterde. Hoewel hij er niet vaak kwam, voelde het toch een soort van als thuiskomen – en een beetje als een vioolparadijs zodra hij op de bovenverdieping aankwam. De mensen hier hadden al snel door dat hij niet het typ was voor small talk, maar desondanks werd hij altijd begroet. Kiezen was nog nooit zo moeilijk geweest voor Baz – omdat hij erfgenaam van de Pitch familie was, werden keuzes vaak voor hem gemaakt. Vroeger vond hij dat prettig, maar nu was het erg vervelend. Na een hele tijd wikken en wegen en de strijkstokken tot in de kleinste details vergelijken, had hij een keus gemaakt. Hij liep weer naar beneden om af te rekenen.

Uiteindelijk kwam hij vrijwel tegelijk met Simon bij het appartement aan. Hij zag de blondharige jongen vlak voor hij aankwam de voordeur openen en versnelde zijn pas, om vervolgens zijn armen om zijn vriend te wikkelen. Verbaasd draaide hij zich om, maar toen hij Baz zag veranderde zijn verbazing snel in enthousiasme en wikkelde hij zijn armen om de middel van zijn vriend.
“Ik heb uiteindelijk naar je geluisterd,” grijnsde Baz, “en een nieuwe strijkstok gehaald.”


Reacties:


Kayley
Kayley zei op 21 sep 2016 - 17:09:
Dat is ook echt de enige keer dat 'ie naar Simon mag luisteren. Verder zou ik hem nooit vertrouwen met beslissingen maken. :'
Jaaaa, meer Snowbaz! Naja, meer Baz introspection, maar dat is al net zo fijn. *-*