Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Overige » Uitgehuwlijkt » H1 - Het begin

Uitgehuwlijkt

13 okt 2016 - 12:44

1673

0

189



H1 - Het begin

´Waar zit jij toch met je gedachtes? vroeg me moeder nieuwsgierig en ze keek me doordringend aan. Ik keek der aan en toverde een kleine glimlach op me gezicht. En ging weer verder met me koffer in te pakken. `Nou? Wat is er toch met je aan de hand? zeurde me moeder door. Ik liet een diepe zucht en draaide me weer om naar der. ´Er is niks mama, Ben gewoon een beetje moe´ zei ik glimlachend ´Weet je dat zeker?´Ik knikte met me hoofd van ja en ging weer verder waar ik mee bezig was. Gelukkig zeurde me moeder niet meer door en liet me verder met rust. Vandaag zouden we gezamenlijk met het hele gezin op vakantie gaan naar Marokko, Niet echt wat speciaals. Want we gaan er elke zomervakantie naar toe. Maar toch verheugde ik me er weer elke keer op. Alleen... Dit keer was het anders, Het voelde niet goed aan.
Snel schudde ik die gedachtes van me weg en dacht aan Dave. Ik had dat gevoel vast omdat ik me ouders binnenkort moet inlichten over mij en Dave.
Dave en ik hebben al bijna 3 jaar een relatie met elkaar. En zijn dolgelukkig samen. Alleen het enige wat tegen elkaar bots is onze afkomst en grote verschil over hoe we zijn als persoon. Maar toch kunnen we niet meer zonder elkaar.

Flashback

Zo snel als ik kon rende ik met Dina naar onze klaslokaal, Dit was al de 3de keer deze week dat we te laat waren! Me vader vermoordt me als hij hierachter komt.. Zonder dat ik in de gaten had waar ik liep knalde ik keihard tegen iemand aan.`Kan je niet uitkijken waar je loopt! schreeuwde ik boos.`Pardon? Jij bent de gene die hier door de gangen rent', riep de jongen boos. Ik pakte me tas die op de grond lag en keek hem aan. Ik zag een lange jongen voor me staan met hele mooie lichtblauwe ogen. Waar elk meisje in zou verdrinken.´Kan je het goed zien? vroeg hij lachend.´Voel je maar niet zo speciaal hoor zei ik geïrriteerd en liep door.
Hij pakte me bij me arm en bleef me aankijken. ´Je bent wel een pittige dame´ zei hij glimlachend. ´Dat zeg je goed, En laat me nu los, zei zo kalm mogelijk en trok me arm terug. Zonder hem nog aan te kijken liep ik door naar Dina die me nieuwsgierig aankeek.´Zo, Dat kan je pas echt een knapperd noemen zei Dina fluisterend. ´Pff, Heb mooiere jongens gezien zei ik zuchtend en deed alsof ik het niet meen.´Hij ziet er wel ouder uit, Die zal nooit een 2de klasser als ons willen nemen. En je vader zou je vermoorden als je ooit met een Nederlander thuis zou komen! riep Dina lachend en trok me mee naar de klas.

Einde flashback
'Je vader zou je vermoorden als je ooit met een Nederlander thuis zou komen´
Die zin bleef me al die tijd achtervolgen, Dina had gelijk! Me vader zou het nooit accepteren volgens mij, Toch bleef ik maar aan hem denken en hij aan mij. Precies 2 maanden na dat gebeuren kwamen we elkaar weer tegen en groeide we naar elkaar. En nu 3 jaar later.. Zijn we nog steeds zo verliefd op elkaar. Hij is inmiddels al 21 en ik 18. Dat ik met een Nederlander zou eindigen had ik nooit gedacht, Maar ik kan me nu geen leven meer zonder hem voorstellen. `Dounia! Hoor je me wel? Breng de koffer naar de taxi, We gaan zo vertrekken zei me moeder zuchtend en liep weer weg. Ik deed wat ze zei en bracht de koffer naar buiten. Waar me vader druk in gesprek was met de chauffeur. Mijn vader houd ervan om met iedereen een praatje te houden. En meestal gingen ze over hoe geweldig het vroeger wel niet was. Als je het aan mij vraagt dan is mij vader nog heel ouderwets. Hij is niet zo streng, Maar zijn wil is wet! En niemand kan en mag hem tegenspreken. Doe je dat wel? Pff succes dan maar. Mijn zus Ibtissam kwam daar niet gemakkelijk mee weg. Ik denk nog steeds elke dag aan haar, Hoe zou het met haar zijn? Is ze wel gelukkig? ´Leg je koffer maar hier neer zei me vader en ging weer verder met zijn gesprek. Vermoeiend pakte ik me koffer weer op en gaf het aan de chauffeur die het in de auto neer lag terwijl hij aandachtig naar me vader luisterde. Ik voelde me telefoon in me broekzak trillen en pakte het het snel zonder dat me vader het doorhad tevoorschijn. Een sms. Kom naar het speeltuintje, Wil je graag nog zien. Voordat je vertrekt. X Dave. Glimlachend keek ik naar me telefoon en liep richting het speeltuintje. In de verte zag ik Dave al op het bankje zitten. Hij zag er heel schattig uit en liep zo snel mogelijk naar hem toe.´Hey! Zo snel ben je der! zei hij blij en stond op
´Haha, Ik kon je toch niet laten wachten?' Hij gaf me een knuffel en hield me strak tegen zich aan. Ik voelde een kus tegen me voorhoofd en keek hem glimlachend aan.`Ik ga je heel erg missen als je op vakantie bent zei hij terwijl hij plaats nam op het bankje. Ik ging naast hem zitten en beloofde hem dat we meteen wat leuks zouden doen als ik terug was.`Heb je je ouders al vertelt over ons? vroeg hij nieuwsgierig. Ik richtte me gezicht naar me handen en speelde wat met me vingers. Ik had hem elke keer beloofd om het te gaan vertellen, Maar we zijn al weken verder en er is nog niks veranderd.
Uit het niets voelde ik zijn handen de mijne pakken en hij gaf der een kus op.
`Je moet het ze echt ooit gaan vertellen zei hij zachtjes. `Ik weet, Maar heb het goeie moment nog niet gevonden zei ik zuchtend.`Zal ik anders met je mee gaan? Dan vertellen we het samen zei hij Dave dolblij.`Wat! Nee, Echt niet. Me vader maakt me af zei ik in paniek.Dave schoot in de lach en sloeg ze arm om me heen. ´Ik maak maar een grapje.' Speels sloeg ik ze arm weg en stond op. ´Ik moet nu echt gaan, Anders krijgt me vader wat in de gaten´
´Is goed prinses, Tot snel weer. zei hij zuchtend en gaf me een stevige knuffel.
Ik sloeg me armen om hem heen en wou hem niet loslaten, Totdat ik me telefoon hoorde afgaan. Snel liet ik hem los en pakte me telefoon tevoorschijn.`Ja hallo? `Waar ben jij! We staan op het punt te vertrekken! hoorde ik me vader aan de andere kant van de lijn schreeuwen`Ik ben in de buurt, Ik kom er al aan.`Doe snel!Of ik vertrek zonder jou zei hij boos en hing op zonder gedag te zeggen.Dave keek me nieuwsgierig aan en vertelde dat ik snel moest gaan. Vlug gaf ik hem een kus op ze wang en liep weer richting huis.Waar ik me vader al op me zag staan wachten.`Waar was je! Hoe durf je weg te gaan zonder wat te zeggen! Vind je dat normaal? schreeuwde hij door de straat.Ik verontschuldigde me zelf en ging snel de taxi in. Voordat de hele buurt kon genieten van de show die me vader zal geven.

Aangekomen in Marokko
Met een blij gezicht liep me vader richting het huis van ze moeder toe. En wij liepen als een stel schapen achter hem aan.
Me oma maakte de deur open en vloog me vader om zijn hals heen en gaf hem wel tig kussen. En vertelde hem hoe erg ze hem had gemist. Nadat ze iedereen had gegroet keek ze mij aan.´Dounia lieverd, Wat ben je gegroeid! Je bent nu een echte dame! zei ze trots en trok me naar zich toe.
Lachend sloeg ik me armen om haar heen en omhelsde haar stevig. En snoof haar geur op, Wat had ik mijn oma toch gemist. Zij was de enige die me kon opvrolijken.. En Dave natuurlijk. Samen met me oma liep ik naar binnen waar ik de rest van de familie begon te groeten. Uitgeput ging ik op de bank zitten, Totdat me moeder weer voor me stond en vertelde ik boodschappen moest gaan doen. Zuchtend stond ik weer op en liep naar buiten. Gelukkig kende ik de buurt goed en kon de winkel al snel vinden. Op de terug weg voelde ik ogen op me rug branden, Nieuwsgierig keek ik achterom en zag een jongeman van rond de 25 me aankijken. Hij glimlachte naar me en gaf me vlug een knipoog.
Beschaamd draaide ik me weer om en liep snel door. Zijn aanwezig bleef maar dichterbij komen, En ik had gelijk. Hij liep achter me aan! Shit, Wat nu? Wat als me vader hem nu ziet? Dan kan ik het wel schudden om het huis nog uit te gaan tijdens deze vakantie!´Rustig niet zo snel lopen. Ik eet je heus niet op hoorde ik iemand lachend in het Arabisch zeggen. Ik negeerde hem en begon nog wat sneller te lopen. Totdat hij opeens voor me stond.´Kan je alsjeblieft uit de kant gaan? Ik moet naar huis zei ik zachtjes.´Als je me je naam zegt dan laat ik je gaan zei hij met een grote grijns. Ik zuchtte diep en bleef hem maar aankijken en bestuuderde ze gezicht. Hij was ouder dan mij dat zag ik gelijk. Maar wist niet precies hoe oud. Hij had ook een beginnende baardje en dood normale bruine ogen. Niet net als de mooie ogen van Dave. Ik kreeg spontaan een lach op me gezicht toen ik aan hem dacht.´Je bent veel mooier als je lacht hoorde ik hem opeens zeggen. Ik werd uit me gedachte gehaald en duwde hem opzij. En liep door.´Ik kom der wel achter wie jij bent! riep hij lachend en liep weer weg. Ik kreeg een nare gevoel van die gast, En al me arm haren stonden overeind. Wat een engerd zeg! Maar ja, Dit ben ik nou eenmaal gewend. De jongens hier doe niks anders dan je lastig vallen. Maar deze? Deze was anders...


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.