Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Het Huis Anubis » Het Nieuwe Meisje » Hoofdstuk 25: Aanzoek

Het Nieuwe Meisje

24 nov 2016 - 22:51

1233

0

192



Hoofdstuk 25: Aanzoek

Nevermore aarzelde een beetje. Ze was dol op hem, iedereen wist dat, maar trouwen op 21 jaar. Is dat niet het begin van het einde? Nu was ze nog jong, ze wilde nog van alles doen. Wolf zag haar aarzelen. "Je hoeft niet meteen een beslissing te maken, ik weet dat ik je hiermee overval", zei Wolf. Hij leek toch wel een beetje teleurgesteld. "Wolf, begrijp me niet verkeerd, ik ben gek op je, maar trouwen, ik ben 21", zei Nevermore. Wolf stond op. "Je kan de tijd nemen, zo lang als je wilt", zei Wolf. "Dankjewel", zei Nevermore die hem omhelsde. Het feit dat hij haar beslissing respecteerde zei zo veel over hem als mens. Dat hij echt veranderd was.

Toen Wolf weg was bleef Nevermore naar haar verlovingsring staren. Wolf had haar het doosje gegeven. Hij had gezegd dat wanneer ze wist wat ze wilde ze als "ja" antwoord de ring zou kunnen omdoen. Ze deed het doosje open en dicht net zo lang tot ze de clubleden zo erg aan het irriteren was dat Patricia geirriteerd riep dat ze die ring alsjeblieft om moest doen.

"Waarom wil je niet met hem trouwen, hij ging wel een beetje ontdaan weg", zei Amber. "Amber, ik ben 21, de meeste meisjes van 21 in deze eeuw trouwen pas wanneer ze rond de 25 of ouder zijn, soms ook helemaal niet. Bovendien dacht ik tot voor kort dat ik 18 was", zei Nevermore. "Logisch ergens", zei Fabian. "Hoezo ergens, wat zouden jullie doen als jullie mij waren", zei Nevermore. "Ik weet het niet, ik we hebben allemaal andere relaties gehad of hebben dan jij", zei Nienke wijselijk.

"Hij is zo dol op je en jij op hem, ik zie het probleem niet", zei Amber. "Ik weet het niet oke, het spijt me dat ik jullie moet teleurstellen, maar ik weet het niet", zei Nevermore zuchtend.

Nevermore was weer terug op haar kamer toen ze de ring weer tevoorschijn haalde. Ze wist het wel. Ze wilde zeker met hem trouwen, maar ze had ook haar twijfels over hem. Bijvoorbeeld, zou hij altijd zo eerlijk blijven als hij nu is, tenslotte heeft hij haar wel een tijdje voorgelogen, dubbelspel gespeeld met Vera die nu godzijdank spoorloos verdwenen is. Aan de andere kant hij heeft haar leven gered in het kasteel en uiteindelijk Amneris geholpen in plaats van doen wat hij origineel van plan was.

Er werd geklopt op de deur. "Ja", zei ze. Het was Jeroen. "Hai", zei hij beschamend. Nevermore wist dat hij zich nog erg schuldig voelde over dat hij de club aan het verlinken was toen Wolf hem nog in de macht had. Jeroen wist dat hij van de chantage van Wolf af was door dat Nevermore had geeist dat hij hem met rust moest laten.

"Jeroen, wat een verrassing", zei Nevermore. Ze deed snel het doosje dicht. "Aan het staren", zei Jeroen. "Ja, sorry", zei Nevermore betrapt. "Ik vind het niet gek hoor dat je twijfelt, je bent 21. Het huwelijksbootje ingaan is nogal wat", zei Jeroen. Nevermore knikte en plotseling had ze een idee. "Als ik ja ga zeggen, zou jij mij dan een plezier willen doen?", vroeg Nevermore. "Dat ligt eraan wat het is", zei Jeroen. "Zou jij dan mijn getuigen willen zijn", zei Nevermore. "Wat... daarvoor wil je mij vragen?", vroeg Jeroen verbaasd. "Ja, jij bent vanaf het begin af aan een vriend voor mij geweest, ik voelde altijd meer een klik met jou dan met Appie, Fabian of Mick, begrijp me niet verkeerd, ze zijn ook familie van me. Maar ik zou graag willen dat als ik met hem ga trouwen, dat jij mijn getuigen wordt, ook wil ik verzoeken dat je dit nog met niemand bespreekt, absolute geheimhouding", zei Nevermore. "Beloofd", zei Jeroen glimlachend.

De volgende dag werd Nevermore met een goed gevoel wakker, ze wist het. Ze wist wat haar antwoord zou zijn om Wolfs vraag. Die dag zou ze naar school gaan weer. Ze moest bijkomen van haar avontuur in het kasteel, daar kreeg ze ook tijdelijk verlof voor, maar nu wilde ze gewoon weer naar school. De hele dag in bed blijven liggen is ook niks. Ze pakte opnieuw het doosje en dit maal haalde ze de ring eruit en deed deze om haar ringvinger. Ze zou met hem gaan trouwen, ze waren vastbesloten om gelukkig te worden. Samen.

"Wat ben jij vrolijk", zei Patricia grijnzend toen ze beide in de rij stonden om te douchen. "Kijk eens", zei Nevermore glimlachend die haar vingers uitgestrekt hield. "Oh my God, je gaat trouwen!", zei Patricia. "Wait, what?", vroeg Amber die er aan kwam. Nevermore hield haar vingers voor haar. "Yeeeeeey!", zei Amber die haar omhelsde.

Nevermore liep samen met de Anubis meiden de school binnen. Giechelend. Wat zou hij zeggen", zei Nevermore grijnzend. "Ik weet niet, je moet eerst je handen verborgen houden op je rug, pas als je zit je handen op tafel leggen", zei Amber. "Ja, goed idee dat is extra spannend voor hem", zei Patricia enthousiast.

Ze liepen de klas in en waren allemaal druk bezig met kletsen en Nevermore had geglimlacht tegen Jeroen die terug grijnsde. "Stilte alsjeblieft", zei Wolf toen hij de klas binnen kwam. De hele klas was meteen stil. Wat dat betreft, goede leraar. Hij wist hoe hij een klas stil kreeg. Nevermore legde wat boeken op haar tafel en een schrift en daarmee liet ze ook haar ring zien. Op dat moment keek Wolf naar haar.

Op dat moment was hij ook zijn rol als leraar even vergeten. Nevermore wilde met hem trouwen. Wolf was zo enthousiast dat hij bijna in volle vaart tegen zijn eigen bureau aan knalde. "Dus...", begon Wolf die voor haar tafeltje stond. Nevermore stond op. Ze voelde zich een beetje klein anders. "Ja ik wil met je trouwen", zei ze zo hard dat bijna de halve school het kon horen. "Yes, yes, yes", zei Wolf die haar enthousiast op tilde en zoende. De klas juichte.

Opeens ging de deur van het klaslokaal open. "Wat is hier aan de hand", bulderde meneer van Swieten. "Nou meneer van Swieten...", begon Appie. "Appie mag ik het zelf even vertellen, dankje", zei Nevermore. Wolf grijnsde en gaf haar een zoen op haar wang. "We gaan trouwen", zei Nevermore. "Wacht eens even, wat?", vroeg van Swieten. "We gaan trouwen, Wolf had mij voor het weekend gevraagd, maar ik kon nog geen antwoord geven, vandaag kon ik dat wel en nu heb ik deze ring om mijn vinger", zei Nevermore die hem liet zien. "Dat is eeeh een zeer prachtige ring, Wolf kan ik je even spreken", zei van Swieten.

Wolf liep mee. "Waar ben jij mee bezig?", vroeg van Swieten. "Ik heb net het meisje van mijn dromen in mijn armen weten te sluiten, dat is het mooiste wat er is, we gaan trouwen", zei Wolf. "Ze is nog zo jong", zei van Swieten. "Dat weet ik, ik had het ook gerespecteerd als ze nee had gezegd hoor", zei Wolf zuchtend. "Ik gun jullie alles dat weet je Wolf, maar trouwen, ik bedoel weet je het zeker", zei van Swieten. "Ja, 100% zeker", zei Wolf. Van Swieten zuchtte. "Dan heb je mijn zegen, mits ik uitgenodigd ben bij de bruiloft", zei van Swieten. "Vanzelf sprekend", zei Wolf.

Wolf liep terug naar de klas. "Wat was er?", vroeg Nevermore. "Oh niets, hij wilde zijn zegen geven", zei Wolf glimlachend.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.