Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Overige » 6th sense » 4. Every crime has a death to pay.

6th sense

11 juni 2009 - 13:04

656

0

217



4. Every crime has a death to pay.

´Ik heb het niet gedaan wat wil je dat ik nog meer zeg? Ik ken haar niet eens!´ Finly´s stem galmt door de kleine holle ruimte. ´We hebben alle harde bewijzen hier op tafel liggen!´ James die altijd zo kalm is begint zich nu echt zelf op de zenuwen te werken. ´Als ik dingen kon opnemen wat ik zag was het allemaal makkelijker geweest in dit leven.´ zeg ik terwijl ik de kamer binnenloop..

De rechtzaal is gevult, agenten, familileden, advocaten en rechters. Ze zijn er allemaal. ´Hierbij verklaar ik Finly Opshades schuldig is bevonden aan de moord op Isa Hoofdhof.´ de rechter zijn stem galmt door de zaal. ´Finly Opshades verklaar ik hierbij tot dood veroordeeld.´ de kleine hamer galmt door de stille ruimte.

Ik sta samen met James op waarna we naar buiten lopen en daar wachten. Finly word vlak daarna uit de zaal gehaald. ´Ik krijg jou nog wel Mira´ sist hij woest. Nee ik was niet bang, wat zou hij me nou kunnen aan doen? niks.

De zwarte landrover van James stopt voor het grote witte vrijstaande huis.
´bedankt voor het thuisbrengen, ik spreek je.´ ik kijk met een vriendelijke glimlach naar James- ´Is goed, het was niks.´ james knikt vriendelijk waarna ik uitstap en naar het huis loop.

Zoals gewoonlijk was het rustig en stil in het huis. Met een zachte piep sluit de deur zich achter mij. Een zucht verlaat mijn lippen terwijl ik mijn tas op de grond laat vallen en me zelf languit op de bank leg en de tv aanzet. Weer een zaak opgelost. Ik richt mijn ogen op de klok. 6 uur. normaal zou me moeder al thuis zijn. Ze moest vast over werken. Ik besluit te bellen om toch zekerheid te krijgen. Ik wou ook niet haar nog eens verliezen, me vader was al genoeg. ´Hai! met Mirabella Apple. Ik wou graag weten of mijn moeder nog aanwezig is.´ spreek ik als de secetaresse van het buro de telefoon opneemt. Een opluchting is op mijn gelaat zichbaar als ik te horen krijg dat ze tot 7 uur over moest werken. Ik bedank de vrouw vriendelijk en hang weer op.

´BOE!´ als ik 2 handen op mijn schouders voel verstijf ik even waarna ik me omdraai. ´Pap! dat zou je niet meer doen?´ momper ik wat geergerd maar met een lachje. ´sorry´ zegt hij direct verontschuldigend. ´geeft niet.´
Ik ga weer lang uit op de bank liggen. Vandaag was er niks te toen en morgen was het al weer weekend. ´en hoe ging het in de rechtzaal?´ vraagt mijn vader
geintresseert terwijl hij boven op mijn benen gaat zitten. Het zach er best gek uit wat ik voelder er veder weinig van. ´goed´ zeg ik al knikkend terwijl ik me eigenlijk meer in het tv programma verdiep dan wat mijn vader vraagt.

´wat heeft hij opgekregen? zei die nog wat?´ overvalt me vader me weer. ´doodstraf en hij zei dat tie me nog wel kreeg..´ mompel ik afwezig. ´dat lukt hem toch niet´ zegt me vader lachend terwijl hij weer opstaat en door het huis begint te lopen. ´nee dat dacht ik ook al´ geef ik hem als andwoord.

´En hoe zit het met die James?´ Direct kijk ik me vader geergerd aan. ´Pap hoevaak moet ik zeggen dat hij gewoon een werkcollega is?´ mompel ik direct boos. Mijn vader lacht geamuseerd. ´Geef nou maar toe je vindt hem wel leuk. Trouwens, hij is rijk en volgens mij vindt hij jou ook wel leuk´ pest me vader me. Ik zucht en schud mijn hoofd. ´hou er over op´ mopper ik. Mijn vader haalt zijn schouders op waarna hij weer verdwijnt. Zo was mijn vader er en zo verdween hij weer voor de horizon. Typisch mijn vader.

Ik schrik een beetje als ik mijn GSM voel trillen in mijn broekzak. Ik neem hem snel op. ´Hey wat is er?´ mompel ik terwijl ik naar de stem naar de andere kant luisterde. Veel tijd hoefde ik niet te besteden om deze stem te tracseren, hij was van laurent mijn broer die al lang op zichzelf woonde. ´nee mam is er op het moment niet die is pas 7 uur thuis maar je mag vast wel langskomen, lekker gezellig!´ spreek ik terwijl ik even kort glimlach. Al snel is het korte gesprek weer voorbij. en ik duw mijn gsm weer in mijn broekzak terug waarna ik me weer veder verdiep in het tvprogramma.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.