FanFic.nl

6th sense

7. My little sister and her gifts.

´Mira?´ plots ploft laurent hard naast me op het bed waarna ik me naar hem draai en mijn ogen op een keertje open. ´wat?´ mok ik direct om te laten merken dat ik nog niet uitgeslapen was. ´mijn vliegtuig vertrekt op 5 uur, en ik moet een uur reizen met de taxi dus ik ga om 4 uur weg´ hij haalt voorzichtig enkele plukken haar uit mijn gezicht vandaan. Ik knik waarna ik me ogen wat meer open en wat rechter ga zitten in mijn bed. Mijn hoofd laat ik rusten tegen de brede schouder van laurent. ´het was echt weer gezellig dat je er was, misschien had ik dit nou weer net nodig..´ mompel ik wat schor.

Laurent lacht even. ´en ik ook zusje´ zegt hij. Vervolgens valt er een dodelijke stilte. ´oke vraag maar´ zeg ik direct waarna ik hem aankijk. Ik wist dat als er zo´n stilte was ik of ruzie had of hij wat bij me kwijt wou.
Een zucht is hoorbaar afkomstig. ´nou...´ begint hij en hij kijkt weg..
ik pak zijn gezicht tussen mijn 2 handen terwijl hij nu mijn slaperige gezicht en warrige haar wel aan moest kijken. ´zeg het nou maar..´ mompel ik terwijl ik lief glimlach. ´ik wou weten.. of alles goed is met... pap´ brengt hij dan uit en draait zijn hoofd weer weg. Ik laat me weer in mijn bed zakken.

´ik zal het hem vragen als je een momentje heb´ zeg ik terwijl ik uit mijn bed stap en mijn nachtjapon goed trek. Ik loop mijn deur uit en lang hoefde ik niet te zoeken. De oude studeerkamer. ´pa, hoe is het met je?´ vraag ik terwijl ik mijn vader aankijk die schrikt van mijn plotselinge verschijning waarna direct iets van het buro afvalt. Ik loop er naar toe en zet het terug. ´goed, je liet me schrikken.´ zegt hij met een lachje. ´laurent wou het weten, het gaat ook goed met hem, hij was een weekend te logeren, je had erbij moeten zijn.´ mompel ik terwijl ik naar het beeldje kijk wat gevallen was.

´ik heb alles gezien liefje´ zegt mijn vader opgewekt. ´ja hoor echt? waarom wist ik dat niet?´ mompel ik verbaast dat ik niet eens hem opgemerkt had wat ik altijd deed. ´je zat teveel met je gedachten ergens anders. Blijf geloven anders verdwijnt het´ zegt me vader waarna hij weer verdwijnt. Een kleine windvlaag was het enigste wat ik nog voelde. Oke het moest nu toch niet gekker gaan worden met mij? dacht ik waarna ik me omkeer en laurent in de opening zie staan. ´het gaat goed met hem´ zeg ik vrolijk waarna ik langs hem wil lopen maar hij me tegenhoud. ´dankje´ zegt hij zonder me aan te kijken en drukt snel een kus op mijn voorhoofd waarna hij wegloopt. Het zag er eerder uit als vluchten, maargoed mijn broer was eenmaal niet zo´n held in deze dingen.

Nadat ik me aangekleed heb en rustig heb ontbeten zwaai ik uiteindelijk Laurent uit die me een laaste knuffel geeft voor de komende tijd. ´zie je snel weer zusje´ zegt hij waarna hij instapt en de taxi uit het zicht verdwijnt. Ik kruis mijn armen door het koele windje wat er staat. ´Mira kom je mee naar kantoor?´ vraagt mijn moeder als ze op het punt staat weer weg te gaan. Ze was enkel even thuisgekomen om laurent gedag te zeggen. Ik knik vaagjes waarna ik instap bij haar in de auto en we wegrijden.

De ogen zijn even op mijn gericht als we het kantoor binnenlopen. Ik was eigenlijk vergeten dat ik andere kleding draag als dat ik op normale dagen, typisch mijn gekte om nieuwe kleuren te combineren en er als een gek blijlopen was bij mij net voor, in en net na het weekend. Ik grijns even terwijl ik veder loop in mijn zwarte skinny, knaproze allstars en een donkerblauw t-shirtje dat eigenlijk wat te kort was waardoor een stuk buik ontblood was. Mijn vest had ik weer eens thuis laten liggen omdat ik eigenlijk gehaast in ben gestapt.

samen loop ik naast mijn moeder naar de moordzaken afdeling. Onderweg zegt iedereen ons wel gedag en begroet ik ze fijntjes terug. Op de afdeling van het kantoor wordt ik direct aangestaard door het hele team. ´sorry hoor maar zo zie ik er dus uit in het weekend..´ zeg ik terwijl ik even mijn handen in mijn zij zet en een arrogante blik aan de rest geef om vervolgens met enkele andere in de lach te schieten.

´Al nieuwe zaken?´ galmt ineens vanuit de achterkant van de afdeling de stem van James. Ik grijns waarna ik naar hem toe loop en mijn hoofd schud. ´ik denk dat mijn gave me in de steek gaat laten..´fluister ik terwijl ik schud en zijn kantoor inloop en me op zijn stoel neerzet en rondjes draai waarna ik na een paar stop. James sluit de deur. ´hoezo?´ vraagt hij terwijl hij wuift dat ik ervan af moest gaan. Ik sta op en ga op een andere stoel zitten. ´mijn vader was dit weekend thuis, ik heb hem niet eens opgemerkt. Hij zei dat ik moest blijven gelofen..´ ik haal even mijn wenkbrauw op terwijl ik James aankijk.

´Hij heeft gelijk. Je moet geloven anders heb je het uiteindelijk niet meer omdat je toch niet geloofd. Zo gaat alles in het leven.´ zegt hij waarna hij wat meer naar voren leunt over zijn buro heen. ´ik geloof wel, en ik ga extra mijn best doen.´ zeg ik vastbesloten waarna ik mijn hand op de zijne leg. ´belooft´ zeg ik waarna ik even mijn ogen op mijn en zijn hand richt waarna ik hem weghaal. ´daar hou ik je aan´ grijnst tie vastbesloten. ´maar dat van finley....... achtervolgt me´ breng ik uit terwijl ik uit het raam kijk..

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.