FanFic.nl

The perfect life ? I don't think so

Chapter Two

Dan heb je ook nog het probleem genaamd : jongens. Ze denken dat ze hardstikken leuk zijn. Ze zitten ook altijd achter je aan. Ik heb het niet zo op jongens. Maar goed, Rani en ik hebben na de talentenjacht een platencontract getekend. We hebben al een paar nummers opgenomen. In diezelfde studio, neemt Tokio Hotel ook nummers op. Rani en Tom zijn dus meteen voor elkaar gevallen. Ik snap niet wat ze in die gozer ziet. Ze zijn dus echt heel klef, en laat ik daar nou net niet tegen kunnen. Zelf heb ik nog nooit gezoend, of ook maar een vriendje gehad. Mensen denken vaak van wel door mijn uiterlijk. Maar uiterlijk is niet alles, zoals ik al eerder zij. Nou goed. we zijn nu in de studio aan het kijken hoe de jongens een liedje opnemen. Rani zwijmelt naar Tom door het glas, terwijl ik achterover op de bank hang met een ijskoud biertje. Naja, na het liedje komen de jongens bij ons zitten. Tom en Rani vallen meteen wild kussend in elkaar armen. Bill wilt een arm om me heen slaan. Ik heb de laatste dagen al gemerkt dat hij me leuk vind. "Als je het maar laat kaulitz!" en ik neem nog een slok van mijn bier. Dat zeg ik, jongens zitten constant achter je aan. Na een one-night-stand dumpen ze je weer en blijf je alleen achter. Bill doet alsof ie zich uitrekt. Iedereen lacht. Behalve Bill en ik. Eerst ging k alleen met ze om, omdat Rani me dat vroeg. Maar nu begin ik ze toch wel aardig te vinden. "Gaan jullie mee uit eten?" vraagt Tom. "ja toch Dani" zegt Rani een beetje smekend. Zuchtend knik ik. We gaan van de studio naar de pizzeria. Het heeft daar een gezellige, warme en knusse sfeer. "Daan? kunnen we niet bij jouw slapen?" vraagt Rani. Ik zucht. "moet dat?". Ze kijkt me smekend aan. "Okeey, maar ik ga niet lopen, ik ben James wel even". Ik bel James. Hij komt ons ophalen met de hummer Limo. We gaan naar buiten om te wachten en ik steek een peuk op. "Jij blijft ons verassen he" zegt Gustav verbaast. James komt aanrijden met de hummer. Rani en ik stappen in. "Komen jullie nog?"vraag ik aan de jongens, die met open mond staan te kijken. Nog steeds verbaast stappen ze in. Als we door de poort van ons landgoed rijden, zie ik ons huis op de heuvel staan. Ik moet toegeven, dat het er mooi uit ziet. James zet ons af bij de voordeur. We gaan naar binnen. Rani en ik schoppen meteen onze schoenen in de hoek. De jongens volgen ons naar boven. Rijk zijn heeft wel voordelen. LANG LEVEN HET GELD !!

Reacties: