Eerst loopt ze weg. Dan stopt ze en loopt ze snel terug. Een briefje drukt ze in mijn hand. Als je de tijd vind, bel me dan zegt ze. Ik weet niet wat ik moet zeggen, niet dat ik wat kan zeggen want ze loopt snel weer weg.
Oeh Billie heeft het nummer van een meisje! joelt Tom. Ik geef hem een duw. Ja nou en zeg ik en ik draai mij om. Ik loop terug naar de tafel.
Iedereen is uitgegeten dus we gaan maar terug naar huis.
David rekent af terwijl wij al vast buiten gaan staan, gelukkig zijn de fotografen allemaal weg.
Ik loop naar het busje en wacht tot iemand hem open doet.
Sabine pov:
In het donker fiets in naar huis, met een big smile op mijn gezicht. Hij zal me vast nooit bellen maar ik heb hem wel mijn nummer gegeven.
Gelukkig is mijn huis niet ver en ben ik snel thuis.
Het licht op Amys kamer brand en dat in de huiskamer.
Ik gooi mijn fiets in de schuur en loop via de achterdeur naar binnen.
Ik ben weer thuis! roep ik en ik loop naar de kapstok op mijn jas op te hangen.
Mooi zo zegt mijn vader. Ik laat me vallen op de stoel die in de kamer staat. Moe? vraagt mijn moeder en ik knik. Was het druk? vraagt mijn vader. Dat niet eens, een beetje bij het afhalen maar verder niet zeg ik. Waarom ben je dan zo moe? omdat er iemand was die me om de minnut bier voor hem liet halen zeg ik en ik hang wat onderuit.
Me mobiel begint te trillen. Een smsje van een onbekend nummer.
Hee
Je vind me nu
Vast een beetje
Opdringerig
Maar ik sms je
Toch maar, ik
Wou je eigenlijk
Nog wel een
Keer weer zien