FanFic.nl

Sex and the City in dé chinees

Sex and the City in dé chinees (19)

Ik blijf naar hun kijken, het ziet er gewoon te perfect uit, Bill is te perfect.
Als Faye ineens ‘Papa’ zegt schrik ik me kapot. Ik merk dat Bill ook schrikt. Geen van ons beiden weet wat we moeten doen. ‘Kom maar even’ zeg ik met een rood hoofd en ik pakt Faye van Bill’s schoot. Ik weet niet wat ik tegen Faye zeggen moet, ze kijkt me zo onschuldig aan. Een kleine traan rolt over mijn wang. Ik weet het nu helemaal zeker, Faye heeft een vader figuur nodig.
‘Wat is er?’ vraagt Bill als hij mijn traan ziet. Nog een traan rolt over mijn wang. Zachtjes snik ik. Dit was niet hoe ik het wou vertellen, maar nu moet ik wel. Het is raar dat ik hem dit nu al vertel, ik ken hem nog maar net een dag.
Snikkend begin ik mijn verhaal te vertellen. Bij het einde hou ik het niet meer, ik barst in huilen uit en ik voel Bill’s warme armen om mij heen.
Ik leg mijn hoofd op zijn schouder terwijl ik nog steeds Faye in mijn armen heb. Ik haal mijn hoofd bij Bill weg en maak me van hem los. Dit voelt gewoon niet goed. ‘Sorry, het voelt gewoon niet goed’ zeg ik tegen Bill en hij kijkt me niet begrijpend aan. De bus komt er aan gereden.
Ik til Faye op en zet haar in de buggy. ‘Sorry, dit is te verwarrend, voor mij, het spijt me’ zeg ik en de bus stopt zodat ik instappen kan. ‘Ik meen het echt, het spijt me’ zeg ik voordat de deuren dicht gaan. Ik betaal de buschauffeur en ga zitten. Verslagen laat ik Bill achter.
Waarom voelt het alsof ik het heb uitgemaakt? We hadden toch niks…
Weer rolt er een traan, snel veeg ik hem weg en kijk ik naar Faye. Ze kijkt me met een grote glimlach aan. ‘Kom maar’ zeg ik en ze stapt voorzichtig uit de buggy en komt bij mij op schoot zitten.
Ik strijk over haar haren. Ze is prachtig, echt een schat van een kind, maar waarom noemt ze Bill papa? Ze heeft zo vaak bij jongens op schoot gezeten, ook zo als bij Bill, maar die jongens noemde ze geen papa.
Ik blijf maar denken, de hele tijd onderweg naar huis.
Als Faye en ik uitstappen moeten zet ik haar even in de buggy en stappen we uit.
Langzaam lopen we terug naar huis. Hoe dichter we bij huis komen hoe langzamer ik ga lopen. Als ik thuis kom zal Amy wel vragen stellen gaan.
Uiteindelijk kom ik toch thuis aan. Faye wil meteen uit de buggy springen maar ik zet haar terug. ‘Eerst naar binnen en wat drinken’ zeg ik en ik we lopen naar binnen.
Gelukkig is Amy niet thuis. Dan kan ik na gaan denken over wat ik op haar vragen zeggen ga.
Ik loop naar de keuken en vul Faye’s anti lek beker en schenk voor mezelf een glas cola in. Ik voel een straaltje zweet over mijn rug lopen, pas nu merk ik hoe warm het eigenlijk is.
‘Kom Faye, we gaan buiten zitten’ zeg ik en Faye loop met kleine pasjes achter mij aan naar buiten.
Ik zet het drinken op tafel en haal het kleed uit de schuur, dat leg ik op het gras, daarna pak ik de parasol en zet die op, zodat we toch nog een beetje in de schaduw zitten.
Ik geef Faye haar beker en ze gaat op het kleed zitten spelen met de spulletjes die ik er even later neer zet.
Ik kijk naar Faye terwijl ik een slok van mijn drinken neem. Zou ze hem als een vader zien? Ook al was dit de eerste keer dat ze hem zag?
‘Hallo iemand thuis?!’ word er geroepen, ik kan aan de stem horen dat het Amy is. ‘Ja in de tuin’ roep ik terug en meteen komt Amy naar mij toe gelopen. ‘Jij was toch bij Bill’ zegt ze en ik knik. ‘Met nadruk op was’ zeg ik en ik neem weer een slok van mijn cola terwijl er een traan over mijn wang rolt.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.