Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Tokio Hotel » Sex and the City in dé chinees » Sex and the City in dé chinees (45)

Sex and the City in dé chinees

13 juni 2009 - 23:08

620

0

255



Sex and the City in dé chinees (45)

Ik pak Faye bang uit de box en loop een stukje verder de tuin in.
Een klein stukje ren ik. Ik moet eerlijk zijn, ik ben eigenlijk best bang zo voor Josh, zo heb ik hem nog nooit meegemaakt.
Achter het zwembad begin ik gewoon te lopen, daar zit een soort heuveltje waar je en niet hoort wat er in het huis gebeurt, en niet gezien kan worden.
Ik laat me daar in het gras vallen en zet Faye bij mij op schoot. Ze heeft geen idee wat er aan de hand is, maar ook zij kijk een beetje angstig uit haar ogen.
Ik glimlach naar, ook al is het alleen maar om haar rustig te maken.
Na een tijdje sta ik trillend op. Ik pak Faye’s hand en loop met haar over het gras, in de hoop dat Josh niet door heeft dat ik daar alleen maar gezeten heb om hem te ontwijken.
Ik loop langzaam naar het terras terug.
‘Nou waar ben je?!’ hoor ik Josh weer schreeuwen. Een angstig gevoel bekruipt me.
‘In de tuin!’ roep ik. Ik til Faye op en loop naar binnen.
Een steen ligt op mijn maag.
‘Waarom geef je geen antwoord als ik je roep’ vraagt Josh boos. ‘Nou misschien omdat ik je niet gehoord heb’ zeg ik boos terug en ik loop langs hem.
Josh pakt mijn arm en knijpt er hard in. ‘Auw Josh, laat me los!’ roep ik. Josh trek mij naar hem toe.
‘Je moet wel antwoorden he als iemand je roept’ zegt hij en hij kijkt dreigend in mijn ogen. ‘Josh laat me los’ zeg ik en Josh schud zijn hoofd. Ik zucht, Faye zit nog steeds op mijn arm.
‘Als je met me wil praten, laat me dan eerst Faye even weg brengen’ zeg ik, wonder boven wonder laat Josh me los.
Snel loop ik met Faye naar boven en ik doe haar snel haar trappelzak weer aan. ‘Sorry Faye het moet even’ zeg ik terwijl ik haar in haar bedje leg. Ik geef haar een zoen.
Met trillende benen loop ik weer naar beneden.
Josh staat ongeduldig te wachten.
Ik ben nog maar net de trap af of ik word alweer aan mijn arm getrokken. Hij sleurt me mee naar de woonkamer en gooit mij op de bank.
Dreigend gaat hij naast mij staan. ‘Met wie was je vanmiddag toen ik je belde’ vraag hij, ik ga rechtop zitten, maar hij duwt mij weer terug. ‘Gaat jou dat wat aan?’ vraag ik. ‘Echt wel’ zegt Josh. ‘Mooi niet’ zeg ik kwaad.
Josh gaat boven op mij zitten en klemt zijn onder benen om mijn heupen. ‘Josh ga van me af!’ roep ik, ik begin met mijn benen te spartellen.
Josh pakt mijn handen en legt ze boven mijn hoofd, met één hand houdt hij ze stevig vast.
‘Met wie was jij vanmiddag?!’ vraagt hij hard en kwaad. ‘Gaat je niks aan!’ roep ik.
Ik hoor een knal, mijn wang word warm, al snel doet hij zeer. Josh heeft me geslagen. Van schrik hou ik mijn adem in en kijk ik hem angstig aan.
Ik wacht op zijn volgende stap, zou er nog een klap komen? Zal hij sorry zeggen. Hij zegt niks, hij kijkt mij alleen maar aan, alsof hij geschrokken is van zijn eigen reactie.
Zijn greep verzwakt. Ik duw hem van mij af.
‘Hoe kun je!’ roep ik, tranen rollen over mijn wangen, zelfs de rollende tranen doen zeer.
Josh valt achterover op de grond.
Ik spring van de bank en ren naar mijn kamer. Mijn kamer doe ik op slot.
Met uitgelopen make-up sta ik voor de spiegel. Mijn hele wang is rood.
Voorzichtig leg ik mijn hand op mijn wang, snel haal ik hem er weer af, dat doet gewoon zeer. De tranen die ik huil prikken in mijn wang.
Ik pak mijn tas van mijn bed.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.