FanFic.nl

Sex and the City in dé chinees

Sex and the City in dé chinees (57)

‘Waarom?’ vraag ik zacht. ‘Omdat jij op de zelfde dag jarig bent, in het zelfde ziekenhuis geboren bent en veel meer op mij lijkt dan Suki’ zegt ze, ik schud mijn hoofd.
‘Hoe weet je dat ik in het zelfde ziekenhuis geboren ben?’ vraag ik, ik merk da Tsuki zich schuldig voelt. ‘Ik heb het zeg maar nagetrokken’ zegt ze zacht, ik heb geen idee hoe ik hier op moet reageren.
‘Nee’ roep ik, raar kijkt Tsuki me aan.
‘Dit kan ik niet aan!’ ik begin te schreeuwen. ‘Ik…Bil is net terug uit het ziekenhuis, ik heb net een vliegtuig ongeluk gehad, en ik kan er ook niet nog eens een zusje bij hebben’ schreeuw ik.

Bill pov;
Moe laat ik me op de bank vallen, moe van het lopen. Ik had nooit gedacht dat ik zo moe kon zijn van lopen.
Ik sluit mijn ogen en zie meteen Sabine voor me.
Ik voel een neus naast me, ik open mijn ogen en draai mijn hoofd.
Ik glimlach, Scotty staat naast me met zijn riem in zijn bëk. ‘Nu niet, ga maar naar Tom’ zeg ik en ik aai hem.
‘Nee! Hij is al bij mij geweest’ hoor ik Tom schreeuwen. ‘Ja nou en, ik ben moe’ schreeuw ik terug. ‘Jongens niet schreeuwen’ roept Mam ‘doe je zelf ook’ roepen Tom en ik tegelijk. Mam schiet in de lach.
Moe komt Tom de kamer binnen gelopen, hij laat zich op de andere bank vallen.
‘Zijn jullie nou echt zo lui?’ vraagt Gordon opgewekt.
Ik pak het kussen dat naast me ligt en gooi het naar zijn hoofd. ‘Kappen’ zegt Tom er achteraan. ‘Ja jullie kunnen echt niet altijd op de bank blijven liggen hoor’ zegt Gorden, ik haal een soort van mijn schouders op.
‘Echt wel, en trouwens, ik ben al weg geweest en ik ga Scotty niet uitlaten’ zeg ik. Ik sluit mijn ogen weer en leg mijn hand op mijn voorhoofd.
‘Aah is Bill moe’ zegt Tom ‘Tom hou je bëk’ zeg ik ‘en ja, ik ben moe ja, ga jij maar eens met drie meiden en een kind van twee door de stad lopen als je een week het ziekenhuis uit bent’ zeg ik, ik sta weer op en loop naar me kamer.
‘Tot morgen’ schreeuw ik voor ik de deur dicht gooi.
Snel trek ik mijn kleding uit en schiet ik in mijn pyjama.
Ik ga onder mijn deken liggen en trek hem hoog op, ik sluit mijn ogen en al snel wordt alles stil, en verdwijn ik naar een plek waar alles rustig is.

Sabine pov;
‘Wat ga je doen?’ vraagt Tsuki als ik de deur uit loop. ‘Pisang halen’ roep ik en ik gooi de deur dicht.
Ik pak snel mijn fiets en fiets heel hard weg.
Ik kan het er echt niet bij hebben, hallo we zijn net het ziekenhuis uit, gaat ze heel rustig even vertellen dat ze denkt dat ze mijn tweeling zusje is, ja daag.
Ik gooi mijn fiets tegen de muur en stap de chinees is.
‘Aaaaaah Sabine!’ hoor ik Ann gillen, ik glimlach. ‘Hoi’ zeg ik rustig en ik ga op de barkruk zitten.
‘Wil je wat bestellen of kwam je praten?’ vraagt Ann ‘beide’ zeg ik, ik pak de kaart ook al weet ik al lang wat ik wil.
‘Ehm een Pisang maar dan met ananas en een glas witte wijn graag, de droge’ zeg ik, Ann kijkt me vragend aan. ‘Nee niet vragen’ zeg ik meteen, ze knikt.
‘Oo Sabine’ hoor ik de eigenares achter me zeggen, ik zet een nep glimlach op en draai me om.
‘Hallo’ zeg ik. Ze staat met een dienblad vol ijs in haar hand. ‘Blijf je in Duitsland?’ vraagt ze en ze zet het dienblad wat anders op haar hand. Ik haal mijn schouders op. ‘Ik denk het wel hoezo?’ vraag ik. ‘We praten zo’ zegt de eigenares en ze loopt snel weg.
‘Hier je droge witte wijn’ zegt Ann, ik glimlach zwak naar haar. ‘Dankje’ zeg ik en ik begin een beetje met het glas te draaien.
Ik neem een slok en zucht zachtjes.
Ik kijk naar de klok. Mm negen uur, nog niet eens zo heel erg laat. Ik neem weer een slok en draai weer me mijn glas.
‘Nou wat is er?’ vraagt Ann, ik glimlach een beetje. ‘Een heleboel’ zeg ik, weer neem ik een slok.
Ann zucht. ‘Vertel maar gewoon’ zegt ze, ze zet de fles wijn weer in het koelvak. Ik zucht zachtjes.
‘Het ongeluk, Bill is net terug uit het ziekenhuis, komt een kind even heel droog vertellen dat ze denkt dat we een tweeling zijn, dat haar tweeling zusje en ik verwisseld zijn’ zeg ik, ik drink mijn glas leeg.
Ann kijkt mij met grote ogen aan. ‘Denk je dat het waar is?’ vraagt ze ‘natuurlijk niet’ zeg ik. Ik zet mijn glas aan de andere kant van de bar.
De eigenares komt er weer aangelopen.
‘Zo wat ik je dus vragen wou’ zegt ze en ze legt het dienblad weer weg. ‘Nee laat ik eerst maar even zeggen dat ik blij ben dat je, tja hoe zal ik het zeggen, het overleefd hebt’ zegt ze, ik glimlach zwak.
‘Maar ik kom mensen te kort, en ik wou eigenlijk graag weten of jij en DeeDee weer hier zouden willen werken’ zegt ze. ‘Ik… ehm, zal het DeeDee vragen, maar ik wil het graag’ zeg ik, de eigenares glimlacht. ‘Dankje, ehm, vind je het erg om nu te beginne?’ vraagt ze, wat nu? ‘Ehm, ja is goed, ik doe het vestje wel aan’ zeg ik, ik loop snel naar de vestjes en pak de roze weer.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.