Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Overige » Do I love him? -FT & CR- » Chapter 1. What Happend?

Do I love him? -FT & CR-

14 juni 2009 - 12:56

375

0

209



Chapter 1. What Happend?

“Die foto vind ik het mooiste, dat zal de cover worden, niet?”¯ zegt de fotograaf. Het is een vraag waar hij het antwoord al op weet, ik hoef er niet echt een mening over te geven. ‘Ja die is het beste.’ Zeg ik. Het is een fotograaf die eigenlijk nooit tegenspraak duld. “Dan doen we die.”¯ Zegt hij. Hij loopt weg om alles te gaan regelen. Met andere woorden ik kan gaan. ‘gezellige man’ mompel ik. Gelukkig zo zacht dat hij het niet kan horen. Snel trek ik die killer heels uit en loop op blote voeten naar een kleedkamer en trek mijn normale outfit weer aan. Een donkerblauwe skinny met een licht aqua topje en pumps. Niet van die hele hoge dat werkt niet. Op weg naar mijn auto gaat me iPhone af, Fernando belt. “Hallo met mij”¯ roep ik vrolijk door de telefoon. ‘Alessa’ zegt Fernando. Zijn stem klinkt niet vrolijk, eerder verdrietig. ‘ferrie, wat is er?’ vraag ik bezorgt. “Wil je langs komen?”¯ vraagt hij. “Natuurlijk, ik kom er meteen aan. Tot zo! ”¯ zeg ik. ‘Tot zo!’ zegt Fernando. Ik hang op en loop snel door naar mijn Geweldige Porsche, die ik gekregen heb van papa en Fernando voor mijn 21ste verjaardag. Op de maximale snelheid rij ik naar Fernando toe. Hij klonk echt niet goed. Gelukkig was ik niet ver van zijn huis aan het werk, en binnen 10 minuutjes sta ik ook voor zijn huis. Ik zie Olalla met koffers slepen, die ze in haar auto stopt. Nouja niet haar auto maar de auto van Fernando die hij aan haar had gegeven. Ze kijkt me vuil aan als ik mijn auto parkeer en uitstap. Ik trek een vaag hoofd naar haar. Waarmee ik wil zeggen: Ik ben hier niet degene die uit huis wordt getrapt, ik mag hier nog komen, Puhh. Door de deur die nog steeds openstaat loop ik naar binnen. “Fernando!’’ roep ik. “Keuken”¯ roept hij terug. Gelukkig weet ik de weg goed in zijn grote huis en loop ik zo naar de woonkeuken. Hij zit op een stoel met zijn handen voor zijn gezicht en ellebogen op de tafel. Ik ga naast hem zitten en sla me armen om hem heen. Dan barst hij in huilen uit.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.