FanFic.nl

Het Voordeel van Video

Bent U een ochtendmens?

Veel te vroeg werd ik wakker geschud door de man. Ik gaapte breed en probeerde me rechtop te zetten. ‘Hoe laat is het?’ gaapte ik onbeschoft. ‘Een uur of 7,’ zei de man vriendelijk, ‘Ik heb thee en een broodje voor je, tot straks.’ Hij verdween en ik richtte mijn ogen op de tafel. Er stonden inderdaad een pot thee, een kopje en een mandje met broodjes. Alleen nog een krant en dan zou het perfect zijn, dacht ik. Direct schrok ik van mezelf. Perfect? Ik zat gevangen, ik zat in een hel. Positieve gedachten over ontbijten konden later wel, eerst moest ik zien uit te vinden hoe ik kon ontsnappen. Toch trok de warme thee me ergens ontzettend aan. Ik had het koud en was slaperig, een beetje oppepmiddel kon wonderen doen. Ik nam het dienblad van de tafel af en zette het naast mijn matras. Ik wikkelde mij in de dunne deken en begon rustig te drinken. Het vocht was bitter en sterk, niet wat ik gewend was. Het trok me vrijwel direct terug naar de realiteit: ik zat gevangen bij iemand die ik niet kende. Ik wist niet wat er ging gebeuren of wat die man van me wilde. De deur ging open, een klein meisje kwam binnenschuifelen. ‘Ik moest je schone kleren en een waskom brengen van opa’ zei ze verlegen. Ik nam ze aan en bedankte haar twijfelend. ‘Ga je zo ook met mij met de poppen spelen?’ Terwijl ze het vroeg werd haar hoofd al rood. Blijkbaar was ze niet gewend om tegen vreemde mensen te praten. Ik knikte, ‘Als het van je opa mag.’ Het meisje toverde een glimlach op haar gezicht en huppelde de kamer uit. De deur viel achter haar in het slot en ik hoorde een verbaasd, hoog, kreetje. De man legde haar het zwijgen op en de voetstappen stierven weg op de houten vloer. Blij was ik wel met het bezoek van het meisje. Eindelijk kon ik mezelf verlossen van de gore zweetlucht die om mij heen hing. Ik gaapte nogmaals. Eerst nog maar even terug in bed, ik was immers geen ochtendmens.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.