Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Overige » Take Everything, Give Nothing back. » 6.

Take Everything, Give Nothing back.

15 juni 2009 - 10:18

714

0

183



6.

Een jaar ging zo voorbij. Ik bleef nederig alle paarden verzorgen en zadelen. En elke keer opnieuw moest ik die vervloekte blik van Roderik Duldenhof aanzien. Devil groeite op tot een grote 1 jarige hengst. Hij stak boven alle paarden uit en dat zag je ook in zijn gedrag. Hij had bijna niks van zijn moeder meegekregen, behalve als hij bij mij was. Ik was dan ook de enigste die liet zien dat ik van hem hield en dat wist hij. Hij beet anderen, schopte en was nog vervelender dan zijn vader. Ja dit was een echt renpaard, waar Roderik nooit op zou rijden...

´Mirabella´ Zijn zoete kakkerige stem laat direct de oorlogswoede weer naar boven borrelen. ´Roderik´ sis ik door mijn opeengeklemde kaken terwijl ik hem een nijdige blik schenk. ´Denk je nou echt, dat jij die hengst zult berijden?´ hij lacht hard na deze worden. Ik wou hem naar zijn nek vliegen, maar deed het niet. ´Ja, Wacht maar, ik zie je over een paar maanden wel op de baan´ zeg ik en zet een paar dreigende stappen naar hem. ´Ik zal jou verslaan.. Het baanrecord.. En jou nederige domme statusje´ zeg ik terwijl ik bij elke korte zin hard op zijn borst druk met mijn vinger.

Hij wrijft even over zijn plek. ´We zullen zien Mirabella, ik heb jarenlange ervaring, jij nul komma nul. Denk jij nou echt dat jij die etterbak kan berijden.´ Oke nu ging hij tever. Ik duw hem tegen de paal die achter hem stond en knijp zijn keel met mijn hand dicht. ´Die etterbak heet Devil Flame´s En ik zal jou nog wel eens laten zien wie hier de beste jockey van stal is´ sis ik kwaad waarna ik hem nijdig loslaat en wegloop de stallen in. Ik kijn naar de baan waar geerard en drew met grote ogen staren. Ik loop enkel veder en let niet op de vedere blikken die ze me schonken.

Het verhaal had al snel zijn ronden gedaan door de stal en er werden nu al weddenschappen afgesloten. Mijn ogen gaan naar de voskleurige hengst Hot Weels die ik aan het uitstappen was in de binnencirkel. Ik zie in mijn ooghoeken hoe mijn vader in zijn pak komt aanlopen en naast me gaat staan. ´Ik ben teleurgesteld mira´ zegt hij kalm terwijl hij naar voren blijft kijken. ´Je had het kunnen weten pap, ooit is mijn emmer vol en dan krijgt hij de volle laag. dat was toevallig vandaag´ zeg ik weer kalm. Chris zucht. ´Ik hoop dat dat emmertje dan nu en voorlopig leeg blijft´ zegt hij en loopt weer weg.

Ik loop nog enkele rondjes met Hot Weels waarna ik hem op zijn stal terugzet en zijn spullen opberg. ´Mira?´ ik kijk op naar een stalhulp. ´ja?´ zeg ik vriendelijk. ´Ik krijg devil flames niet te pakken, hij rent weg en valt aan. Ik ben veel gewend maar dit niet´ zegt hij met een schamper lachje. Ik glimlach eens. ´Geeft niet, hij houd niet zo van andere mensen´ zeg ik en pak de lijn uit zijn handen. ´loop maar mee mike´ zeg ik vriendelijk en samen lopen we naar de weide.

Ik stap door het hek heen en fluit eens hard op mijn vingers. Devil spitst zijn oortjes en komt in volle vaart op me af gegallopeerd. Anderen hadden hierdoor weggesprongen maar ik bleef stevig aan de grond. Je moest laten zien dat je niet bang van hem was. Precies voor mijn voeten stopen zijn hoeven met een kleine sliding, zijn hoofd staat hooggeheven in de lucht. ´daar is de troste hengst van stal´ zeg ik met een lieve glimlach en omhels hem eens. Hij bijt in mijn t-shirt en geef hem een tik op zijn neus. ´foei!´ straf ik hem .Nee hij mocht iedereen bijten behalve mij, en dat wist die dondersgoed. Ik klip het leidingtouw aan zijn lederen halster en Mike opend het hek voor mij.

Devil loopt direct met grote passen naast mij mee. Iedereen kijkt wat verbaast op als ik de gemeenste hengst, rustig aan hand heb. Ik zet hem in zijn stal en aai hem nog eens over zijn grote, brede hals. ´braaf´ zeg ik waarna ik het touw losklipt en hij direct zijn stal rondsnuffeld. Ik glimlach even even draai me naar mike. ´Laten zien wie de baas is mike.´ zeg ik met een glimlach. Ik breng mijn hoofd wat dichter naar zijn oor. ´Ik kan zorgen dat tie je niks doet, maar dan ook enkel jou´ fluister ik waarna ik hem even aankijk en dan wegloop.

Mike serval was sinds een paar maanden 1 van de nieuwe stalhulpen. Hij was ongeveer hetzelfde als mij waardoor ik het goed met hem kon vinden. Hij gaf om het paard en deed het niet om prestatie´s. Hierdoor waren we al snel goede vrienden geworden. En hij wist ook maar al te goed dat ik de enigste was die Devil rustig kon lijden en verzorgen.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.