FanFic.nl

The coldest story ever told. [Tom Kaulitz]

Part II [Will it ever end.]

Part II Will it ever end.

Het is niet dat ik er niets tegen wil doen, maar het is bijna onmogelijk. Elke keer, komen er wel weer woorden waardoor ik het hem vergeef, of waardoor hij me zo bang maakt dat ik het wel vertik om iets te zeggen of te doen wat hem niet aanstaat. Draai mijn vlecht voor de spiegel uit, en laat het over mijn schouders hangen, mijn haar komt tot op mijn middel. Er zitten dode punten aan, en eigenlijk moet het er eens af, maar die toestemming heb ik niet. Ik ril eens, het voelt alsof hij hier is, en door mijn haren streelt ‘Liefje je gaat het er toch niet afknippen, het ziet er zo mooi uit.’ En weer heb ik geknikt, ik durf hem niet tegen te spreken, durf niets te doen. Kijk eens naar mijn spiegelbeeld, mijn zwarte haren hangen voor mijn ogen en vermengen zich met de verse tranen die mijn ogen verlaten. Ik ben volledig afhankelijk van hem, zonder hem zou ik geen dak boven mijn hoofd hebben, zonder hem zou ik niets te eten hebben, en geen studie. Hij heeft me compleet in zijn macht. En zoals hij zo mooi kan zeggen. ‘Wat ik voor jou doe, daar wil ik natuurlijk wel iets voor terug.’ Toen had ik nog niet door wat hij bedoelde, ik had kunnen weten dat het hem ging om mij. Pak de borstel van het plankje onder de spiegel en begin te borstelen, misschien iets te hard want mijn hoofdhuid voelt na het borstelen gevoelloos aan. Streel eens met mijn hand over mijn hoofd, en schrik me wild als ik een hand op de mijne voel. De spiegel verraad me wie er achter me staat. ‘Je moet niet zo hard borstelen,’ slik de brok in mijn keel door. En tover een glimlachje op mijn lippen. Via de spiegel kijk ik hem aan, hij ziet er niet boos uit. Misschien is hij wel aardig vanavond.

Let me know.

Reacties: