Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Overige » my future » hoofdstuk 3.

my future

19 juni 2009 - 12:14

461

0

232



hoofdstuk 3.

Je zag veel mensen schrikken.
Ik was als baby te vondeling gelegd en Clair heeft mij geadopteerd daarom heb ik een andere huidskleur en zie ik er anders uit dan Clair.
Maar toch sinds dat ik wist dat ze eigenlijk niet mijn moeder was heeft ze juist meer voor mij betekend.
Ze was mijn moeder, mijn beste vriendin.
Ik hield van haar ze was alles voor mij, ook al wist ik dat ze niet mijn moeder was daardoor was je juist veel meer voor mij gaan beteken.
Ze hield van mij en ik van haar.
Ik loop terug naar mijn plaats en de rest van de begrafenis gaat langs me af.
Ik doe nog wel mee en ik heb ook veel begrip voor de mensen die het heel zwaar hebben zoals haar familie.
Maar ik heb toch een beetje spijt dat ik het heb gezegd.
Er zijn mensen die naar me toe komen en me dingen uit leggen over tekens van liefde.
Mensen troosten me.
En ik heb veel steur aan al de mensen in de ruimtes.
De dagen die volgen zoek ik de spullen uit van Clair, het was moeilijker dan ik dacht en ik heb ook vaak moeten stoppen.
De avond dat ik alles had uitgezocht kreeg ik het idee.
Ik ga mijn biologische moeder zoeken.
Ik ben klaar met school en nu ga ik naar Cuba om mijn echte ouders te zoeken.
De volgende ochtend ben ik al vroeg wakker.
Ik loop naar beneden pak ontbijt en ga aan tafel zitten.
Ik pak een paar mappen die ik nog niet heb gezien en begin te bladeren.
wacht, wat was dat?
Ik blader 5 pagina’s terug en zie een soort landkaart.
Er staat een dikke rode streep over de wereld en hij stopt bij Cuba, hij begint even kijken.
Hier, bij ons huis.
Dit is de route naar mijn echte ouders!
ik kijk verder en vind nog meer spullen.
Dit zijn mijn mappen.
Deze mappen gaan over mijn ouders en over mij.
Ik leg de mappen weg maar haal eerst de bruikbare spullen eruit.
Ik pak een tas pak eten in en ga op zoek naar geld.
Beneden ligt niks meer omdat die mannen daar hadden gezocht maar ze zijn niet boven geweest.
Ik durf niet.
Ik ben sinds dat Clair overleden is niet meer op haar kamer geweest.
Langzaam maar zeker doe ik de deur open.
Het ruikt nog naar haar, hier wil ik wel altijd blijven.
Gevonden! Er ligt nog 50 euro en een bankpas in haar nachtkastje.
Er ligt gelukkig een code bij.
Ik pak haar portemonnee en kijk er even in.
In het zijvakje zit een foto.
Het is de foto van Clair en mij bij de watervallen aan de andere kant van de stad.
Ik doe het geld en de bankpas in de portemonnee en loop terug naar beneden.
Het geld doe ik in de tas.
Mijn sleutels doe ik erbij.
De deur gaat langzaam achter me dicht en ik ga op zoek naar mijn moeders!


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.