Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Tokio Hotel » What if I told you, it was all ment to be. Would you believe me? Would you agree? { ... Bill ... } » Part 40: Wanneer je nu eindelijk weg?

What if I told you, it was all ment to be. Would you believe me? Would you agree? { ... Bill ... }

24 juni 2009 - 16:04

1077

1

200



Part 40: Wanneer je nu eindelijk weg?

Vorige keer:
POV Bill: Jij: Oké! Je maakt een afspraak voor een controle. Je moet achter een anderhalve week al terug gaan. Je gaat terug naar de kamer van Mandy. Je wilt de deur opendoen, maar je hoort iets. Wat zou Bill gehoord hebben . . .?


POV Bill

Je hoort iemand hard schreeuwen. Je rent naar binnen. Jij: Wat is er? Mandy; Oh niks! Gwn een enge film op tv. Jij: Dan is het goed. Je wandelt naar haar en geeft haar een teder kusje op haar mond. Mandy drukt de tv uit. Ze schuift op in haar bed en klopt langs haar op het bed. Je begrijpt het direct en gaat langs haar liggen. Mandy: Hoe is het met u ribben ? Jij: Niet zo goed eigenlijk. Mandy: oei wa hebt ge? Jij: De 2 onderste ribben aan de rechterkant zijn gebroken. Mandy: Wat moet ge er tegen doen? Jij: Ik heb weer zo’n bandage ding aan. Zou gij da kunne aandoen bij mij als we thuis zijn ? Mandy: Ja is goed. Ik kan het ondertussen toch al é. Jullie praten nog wat en kijken tv. Om 10 uur ga je naar Mandy’s huis. Haar mama was ook al eens langsgekomen en ik ben samen met haar naar huis gegaan. Achter een paar uurtjes val je ook in slaap. In het - aan een deel lege - bed liggen.



POV Mandy

* tijdsprong van 2 dagen*

Je begon je echt te vervelen in het ziekenhuis. Bill & je mama kwamen wel eens langs, maar je miste de nachten samen met Bill. Je hield ook zoveel van hem. Je keek verveeld op de klok. Het was 9 uur ’s morgens. Nog een uurtje en dan is Bill er dacht je. Je zette de tv op en keek naar Viva. Opeens werd er op je deur geklopt en je ziet de dokter binnenlopen. Dokter; Ik kom eens kijken of je vandaag naar huis mag. Jij: Egt? Da zou fantastisch zijn. Dokter: Ma dan moet ik wel weer dat vervelend onderzoek doen. Jij: Niet weer maar ja als het moet. De dokter trekt het laken van je af en spreidt je benen. Hij deed je onderbroek naar beneden. Je voelde je er altijd zo ongemakkelijk bij. (bij wat hij gaat doen is meer uitleg niet nodig zeker?) Toen de dokter klaar was de deed hij je onderbroek weer aan. Jij: En ? Dokter: Sta eens op. Jij: Meent u dat nu ? Dokter: Ja wil kijken of je kan wandelen. Dat je dan geen pijn hebt. Jij: Ik ben toch veel te duizelig ik heb dagen gelegen. Dokter: Weet ik maar na een tijdje gaat dat weg als alles goed is, als het niet weg is, is er iets mis. En ik ondersteun je wel hoor. Je ging rechtzitten en schoof naar de rand van het bed. Je voelde je al duizeliger worden. Dokter: Doe maar rustig aan Mandy. Je bleef zo even zitten totdat je iemand op de deur hoorde kloppen. Je zag als eerste haar binnenkomen en je wist al wie dat was. Jij: Bill !! Bill keek raar de dokter en naar jou, maar hij kwam al snel naar je en gaf je een kus. Hij wou je opnemen. Jij: Bill, nie doen! Bill: Waarom nie ? Jij;U ribben remember? Bill: Is juist. En wat moet ge doen? Jij; Proberen op staan ik mag misschien naar huis vandaag. Dokter: Gaan we proberen ? Jij: Ja is goed. De dokter kwam naar je toe en helpt je recht en houd je stevig vast. Eerst draait alles verschrikkelijk. Dokter: Gaat het nog meisje. Jij: Denk het wel. Dokter: Jongen zou je me misschien een beetje willen helpen om haar te helpen wandelen. Bill: Is goed. Je voelt je al minder duizelig en doet teken naar de dokter en Bill dat je gaat proberen. Bill heeft je wel heel stevig vast vond je. Na 5 minuutjes rondgewandeld te hebben met ondersteuning kan je al gewoon wandelen. Dokter: Heb je nergens pijn ? Jij: Nee. Dokter: Ok dan is alles goed. Je mag naar huis zodra de verpleegster is geweest met de papieren. Jij: Oké bedankt dokter. Dokter: Dat is graag gedaan. Hoop dat ik je niet meer snel zie voor zo iets é! Jij: Hoop het ook niet. Dokter: Nog veel succes allebij en als je pijn voelt direct naar hier komen en naar mij vragen. De dokter gaat buiten en Bill snelt hem snel achter na. Hij doet de deur toe en even later komt hij met een big smile binnen. Jij: Wat waard gij gaan doen ? Bill; Oh gewoon effe iets vragen.*grijns* Jij; Bill wat hebt ge gevraagd? Bill: Ma niks schatje. Jij: Bill zeg et *nep boos* Bill: Is mijn schatje boos en hij loopt sexy op je af. Je kijk naar hem. Hij is ook zo knap. Hij pakt je gezicht vast en geeft je een TZ. Jij: mmmm . . . Ik kan me al voorstellen wat ge gaan vragen zijt. Ge mocht dat toch nog nie? Bill; Wat de dokter nie weet nie deert en als het teveel pijn doe zeg ik het wel. Ik hou mijn bandage wel aan é die vind ge toch zo geil é! Jij: En de persoon die het aanheeft ook :p Bill duwt je voorzichtig op bed en komt op je liggen. Bill begon je in je nek te zoenen. Jij: Bill toch nie hier ? Bill; Ge wilt wel ik zie het in u ogen. Bill begint met zijn handen je lichaam te betasten en hij trekt je shirt uit. Hij kust je buik en gaat zo richting je borsten. Tussen je borsten zet hij kusjes. Je werd er best wel geil van. Jij: Bill, kunnen we dit niet beter thuis doen? Bill schudde met zijn hoofd nee. Jijké ook goed. Bill kwam meer naar boven en gaf je een hevige, lange TZ. Je zag dat little Billy al groeide. Bill deed je bh uit. Juist toen je hem tegoei uit wou doen kwam er een verpleegster binnen. Bill legde het laken direct op jullie. Om jou borsten te bedenken maar ook om zijn probleempje dat al goed te zien was. Je vond het eigenlijk best wel grappig. De verpleegster vroeg Bill om van je af te gaan. Toen hij uit bed stapte zag je de verpleegster met grote ogen kijken naar iets aan Bill. Je had natuurlijk snel door naar wat. Bill begon het ook door te krijgen en werd knalrood. Hij ging zitten in de zetel en legde zijn jas op zijn schoot. Verpleegster: . . .


Reacties:


Naiisho
Naiisho zei op 25 juni 2009 - 0:22:
ola ola ^^