Hoofdcategorieën
Home » Tokio Hotel » Rock of Love: With the Kaulitztwins. » Deel 9.
Rock of Love: With the Kaulitztwins.
Geschreven door:
Onderdeel van:
Laatst bijgewerkt:
25 juni 2009 - 15:08
Aantal woorden:
498
Aantal reacties:
0
Aantal keer gelezen:
154
Deel 9.
Serena Williams.
Ik zet me neer naast Amy op de achterste rij. Mijn blik gaat over de andere zestien meisjes die overigens allemaal blond zijn of gekleurd blond beter gezegd. Ze zijn allemaal overdreven op gemaakt van de make-up tot de accessoires. Ik schud even mijn hoofd, dat mensen zo kunnen zijn. ‘Ladies and Ladies please welcome the one and only Tom Kaulitz.’ Hoor ik een stem zeggen. Meteen word iedereen hysterisch en kan ik amper horen. Daar staat hij op het podium, zo mooi te wezen. Ondertussen is een blonde del flauwgevallen en niet veel later liggen er twee op de grond. ‘Omg Riley kun je het geloven.’ Zegt Amy. Ze kijkt nog steeds met open mond naar Tom, die ondertussen al bij de twee meisjes is. Hij word helemaal plat geknuffeld. Arme hij. ‘Nee ik kan het niet geloven.’ Zeg ik. Eigenlijk was het niet op de vraag van Amy dat ik antwoord gaf maar op mijn eigen vraag. Na dat de twee meisjes en al de anderen gekalmeerd zijn kunnen we eindleijk beginnen. Tom zet zich neer tussen de blonde dellen hoop. ‘Brianna’ word er gezegd door de soort van intercom. Ze stapt naar voren en begint met paaldansen. Ik kijk vol ongeloof naar de blonde hoer zeg maar die rond een paal aan het dansen is. Het trekt op niest, ik bedoel als je het kunt is het wel mooi maar dit. ‘Zie naar Tom.’ Zegt Amy. Ik doe wat ze zegt en zie Tom naar Brianna kijken met open mond ‘Zo dadelijk gaat hij nog kwijlen.’ Zeg ik tegen Amy. Als ze klaar is komen er nog zo een tien meisjes en dan is het aan Amy. ‘Go girl.’ Zeg ik tegen haar. De muziek begint traag maar word steeds rapper en rapper. Ze danst echt ongelofelijk goed, ze kan denk ik zelfs professioneel gaan. Als ze klaar si komt ze weer naast me zitten. ‘Je was echt goed.’ Zeg ik tegen haar. ‘Dank je.’ Zegt ze. Ik ben pas als laatste aan de beurt dat heb je als je achternaam met een W begint. Ik stap naar voren en ik voel alle ogen op mij gericht zijn, ik moet toegeven ik heb graag aandacht. Ik had ook besloten om zelf op de piano te spelen, just the piano and my voice. Ik zet me naar op de stoel en streel met mijn vingers over de toetsen. I found myself today begin ik. Af en toe maak ik oogcontact met hem, maar na een paar seconden draai ik mezelf steeds weg. Als de laatste noten wegvallen valt er een traan over mijn wang. Snel veeg ik hem weg en ga terug naar mijn plaats. Hij kijkt me nog steeds aan. ‘Riles dat was prachtig.’ Zegt Amy. ‘Dank je.’ Zeg ik stil. ‘Ze is zo trots op je.’ Zegt ze weer. Ik lach naar haar. ‘Ik ga nu even nadenken. Ik zie jullie zo terug. Jullie waren allemaal geweldig.’ Zegt hij en dan is hij weg.
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.