Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

[complete lijst]

Home » Tokio Hotel » Dance me to the end of love » Dance me to the end of love

Dance me to the end of love

Geschreven door:
Nervous

Onderdeel van:
Dance me to the end of love

Laatst bijgewerkt:
27 juni 2009 - 15:58

Aantal woorden:
306

Aantal reacties:
1

Aantal keer gelezen:
265



Dance me to the end of love

Ze zeggen dat mensen voorbestemd zijn voor elkaar, ze zeggen dat je geluk moet afdwingen, ze zeggen dat de ware bestaat, ze zeggen dat liefde met de tijd komt, ze zeggen dat liefde komt en gaat,… Maar niemand weet hoe het zal aflopen. Niemand kan zeggen wanneer u hart vult met liefden en voor wie. Wat als je niet wilt. Niemand heeft het ooit haar gevraagd. Het kwam opeens als een woeste storm op zee, uit een onbekende richting. Het drong tot in haar binnenste, taste elke vezel van haar lichaam met een sterk gevoel en liet haar achter. Ook al ging ze een strijd aan, ze wist dat haar hart een spion was van zijn kamp. Het was verloren..

31 december 1991, een zeer strenge winter in Duitsland. Kleine onschuldige sneeuwvlokjes vielen uit de hemel, hoe een klein puur wit vlokje zo’n chaos kan veroorzaken bleef voor velen een mysterie. Het hulde niet alleen een klein dorp Grömitz, waar onze verhaal begint, in een wit mantel maar heel Duitsland. Op deze speciale dag verscheen een klein wonder op deze wereld. Thalia. Waarom ze juist een Griekse naam kreeg met de betekenis: vreugdevol, muze van de comedy, wist niemand. Immers veel vreugde zou ze niet kennen in haar leven, of toch niet rechtstreek. Met haar komst verdween het jaar 1991 als of het op haar had gewacht, haar een zegen gegeven en dan weggegaan om plaats te maken voor 1992. Ze was alleen op deze wereld, samen met haar moeder. Een vader had ze niet, waarom? Gewoon hij was er niet, hoofdstuk vader was afgesloten. Hij vertrok met de noorderzon richting verwegistan en dat was dat. Dit alles was voor haar geboorte. Nu 5 jaar later trouwde haar moeder. En sindsdien moest alles goed gaan, schitterend zelfs, ze verhuisden naar een grote stad. En leefden lang en gelukkig? Nee zo is het niet gegaan of toch niet voor lang. Haar moeder stierf aan hersentumor toen ze 12 jaar was. Maar leven ging verder, haar stiefvader waar ze pap tegen zei en zich als een dochter van hem beschouwde en hij haar vader, steunde haar probeerde haar en zijn verdriet wat kleiner te maken. Maar wat hij ook deed Thalia begin van hem te vervreemde, ze begon van de wereld te vervreemde… Thalia studeerde af van middelbare onderwijs op 17jarige heeftijd en maakte plannen om verder te gaan studeren. Om te eindigen op een saai bureau met heel de dag niets anders dan cijfers bestuderen. Tot ergens in Loitsche iemand besloot om haar leven overhoop te halen.


Reacties:


Moiitjx33
Moiitjx33 zei op 30 aug 2009 - 16:48:
Wow, klinkt spannend en dit is al zo mooi geschreven! Ik ga zeker verder lezen



Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen