FanFic.nl

You died because I wanted to protect you…(TC) (SA)

You died because I wanted to protect you

[Tom pov]



Het zal nooit meer hetzelfde zijn. Wat heb ik hem aangedaan? Wat heb ik mezelf aangedaan? Nee, Wat heb ik ons aangedaan? Ik had me er buiten moeten houden, Bill moeten vertrouwen en alles laten zoals het was. Ik mis hem, ik heb dit echt niet gewild! Bill ik mis je! "Bill" Fluister ik. Ik sta door het raam in Bill's kamer te kijken. Ik staar naar de regen, luister naar de geluiden buiten en voel Bill's warmte. Een traan vloeit geluidloos over mijn wang. Ik mis Bill zo! Ik ga op zijn bed zitten en neem de foto van ons twee in mijn handen. We waren zo perfect. Ik denkt terug aan een half jaar geleden.

Ik zit op de computer en Bill luistert muziek. Ik ben een drugsbende op het spoor en probeer om er zoveel mogelijk over te weten te komen. De leden van de bende kennen me, dus is het niet zo gemakkelijk om er informatie over te vinden. Ze dreigen steeds omdat ik hen voor de voeten loop. De laatste keer was 2 weken geleden, een van die jongens zei toen dat als ik hen nog een keer voor de voeten loop dat hij me iets zal aandoen. Maar ik trek me er niets van aan en doe gewoon verder met wat ik bezig ben. Ik zet de computer uit en ga naast Bill in de zetel zitten."Tom, ga je mee naar buiten?" Ik knik en hand in hand gaan we naar buiten. We gaan naast elkaar onder de boom van het pleintje zitten. Ik haal een oortje uit zijn oor en steek het in de mijne. Natuurlijk, Green Day. Ik neem Bill's hand vast en hij legt zijn hoofd op mijn schouders. "Ik hou van je Tommy." "Ik ook van jou Bill" Ik doe mijn ogen dichte en geniet van dit moment van ons twee.
Uit mijn zak haal ik het zakje waar alles mee begon. Bill had een zakje cocaïne gekregen en dat had ik gevonden. Ik was wat boos op hem, maar vooral bezorgt. Stel je voor, mijn liefje aan de drugs! Ik was vastberaden om hem er in het vervolg tegen te beschermen. Ik wilde alles weten over de bende. Dat wilde ik toen, nu wil ik Bill. Iets anders kan me niet meer schelen, ik wil zelfs niet meer leven! Ik wil Bill! "Bill, ik mis je! Kom terug!" zeg ik tussen mijn tranen door.

Samen met Bill luister ik naar Green Day. Ineens word de zon geblokkeerd door iets. Ik doe mijn ogen open en zien een van de drugsdealers voor mij staan. "Met jou wil ik effe praten, jochie!" Ik knik en sta recht. "Ik ben zo terug hoor." zeg ik nog tegen Bill terwijl ik het oortje uit mijn oor haal. Ik loop met de man mee naar een hoek van het pleintje. "Ik had gezegd dat jij je erbuiten moest houden!" "Weet ik." "Waarom doe je dat dan niet?" "Ik wil mijn broer beschermen!" "Kan me niet schelen! Je weet teveel!" "En wat ga je daaraan doen?" Dat had ik beter niet gevraagd. De man haalt een pistool tevoorschijn en richt het op mij. Ik slik even. "Nu heb je geen grote mond meer hé?" Ik ben bang maar zeg niets. "Het is je eigen schuld, je had je er maar buiten moeten houden!" Hij richt het wapen op mijn voorhoofd en maakt zich klaar om te schieten. "TOM!!!!!!!" Hoor ik achter mij roepen. Ik kijk om en zie Bill naar me toe lopen. Oh, nee! Bang kijk ik naar de man en voel mijn hart in mijn keel kloppen. Ik doe mijn ogen dicht en hoor een schot, maar voel niets. Zou hij gemist hebben? Ik doe mijn ogen open en zie de man weglopen. Voor mij ligt Bill. Zo snel als ik kan buk ik me en draai hem om. Ik streel zijn gezicht en tranen lopen over mijn wangen. Hij is dood. Mijn enige liefde, mijn enige broer, hij is weg, hij is dood. Hij heeft zijn leven gegeven voor dat van mij. "NEEEEE!!!!" Roep ik zo hard dat iedereen me aankijkt, maar dat kan me niet schelen. "Nee, Bill!! Ik wil je niet kwijt!! Bill! Neem me dan mee!!! Bill!!!!!" Ik schreeuw het uit van de pijn die ik vanbinnen voel. Ik huil zoveel als dat ik nog nooit eerder deed in mijn leven. Ik haat mezelf. Doordat Bill van me hield en ik te koppig was, is hij nu dood. Ik had moeten gaan, niet Bill. "Bill, waar ben je?"
"Bill, waar ben je?" fluister ik nog eens, net zoals een half jaar geleden. En ook nu weer stromen er tranen over mijn gezicht. Ik ben niet over zijn dood heen geraakt. "Bill, waar ben je?" De kamer word koud en voor me zie ik 2 lichtjes rond elkaar draaien. Ze gaan omhoog en wanneer ze het plafond raken verdwijnen ze. Op de plaats waar de lichtjes verschenen staat een jongen, een jongen met vleugels, een engel. "Hier." Zegt hij. Hij neemt mijn kin vast en tilt mijn hoofd op. "Ik ben altijd bij je, in je hart." "Bill, ik mis je!!" Ik neem hem vast, net als vroeger. Ik streel zijn vleugels, ze zijn wondermooi, net als Bill. "Waarom kom je?" "Omdat ik jouw engel ben, en je hebt me nodig." Ik kijk hem aan en zie een traan over zijn wang rollen. Hij vangt de traan op in een druppelvormig hangertje aan een ketting. Daarna vangt hij er ook een van mijn tranen in op en sluit het hangertje. Hij hangt het kettinkje om mijn nek. "Weet hierdoor dat ik je nooit vergeten zal." Ik druk hem tegen me aan en hij slaat een vleugel om me heen. "Ik zal je altijd beschermen. Zachtjes stijgt hij op, maar ik blijf op de grond staan. "Nee, ga nog niet weg!" "Sorry Tom, ik kan niet anders, je moet doorgaan met je leven." Ik houd zijn hand vast, tot ik er niet meer aan kan. Hij heeft gelijk, ik moet doorgaan met mijn leven, maar met een engelentraan om mijn hals, weet ik dat ik alles aankan in het leven, en dat Bill me nooit vergeten zal.


[reacties??]

Reacties: