Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Jonas Brothers » I think I'm in love with a Jonas Brother! » I think I'm in love with a Jonas Brother! [5]

I think I'm in love with a Jonas Brother!

1 juli 2009 - 15:22

408

0

221



I think I'm in love with a Jonas Brother! [5]

Deel 5

Jij blijft nog even achter in de keuken. Je kan je eigen oren niet geloven dat hij je ook leuk vindt. Alleen vind je het een beetje raar, jullie kennen elkaar al jaren en nu pas vindt ie je leuk. Maar ja, verliefdheid kan plots komen, ook na 5 jaar of zo. Nu moet je gewoon bellen naar Amber. Je moet haar het goede nieuws toch wel vertellen zeker. Je gebruikt het mobieltje van je broer wel. Maakt niks uit.

Je neemt de rest van de glazen en gaat terug naar de 'woonkamer'. Je geeft een glas aan je broer, eentje voor jezelf, en ten slotte eentje voor Nick. Net als hij zijn glas wou aannemen, laat jij het recht voor z'n neus vallen. Alle cola op z'n kleren. Je bloost weer, en deze keer hij ook. "Sorry" stamel je terwijl je kop nog altijd even rood is. Je gaat naar de keuken om een handdoek, en kuist het gemorste spul op de grond op. Nick is ondertussen al naar de tourbus, om nieuwe kleren aan te trekken natuurlijk. (':

Na een paar minuten komt hij terug, met nog altijd even hippe kleren als van tevoren. Voor je je nog eens wilt excuseren, zegt hij al: "Geeft niks". Hij geeft je een knipoog. Hij gaat even weg, terug naar buiten. Je weet niet naar waar. Een paar seconden later trilt je gsm. Je hebt een nieuw berichtje.

Kom naar buiten. Ik moet je wat vertellen (; x Je weet wel wie!

Zo snel je kunt, ga je naar buiten. Je broer, Joe & Kevin kijken je maar met een rare smoel aan. Ook al weten ze wat er gaat gebeuren, jij hebt er nog maar een klein beetje besef van dat hij je ook leuk vindt. Als je buiten bent, kijk je even rond. Daar op een bankje zie je hem zitten. Je loopt er naartoe, en gaat zonder iets ze zeggen naast 'm zitten. Het is er even dodelijk stil, tot Nick eindelijk z'n mond durft open doen. "Je weet waarschijnlijk al wat ik je wil vragen" zegt hij met rode wangetjes :'. Je knikt langzaam. Je kijkt een beetje in het rond, je durft 'm bijna niet aan te kijken. Als je je hoofd draait, merk je dat zijn hoofd al heel dichtbij is. Jij wil 'm ook kussen, tot dat jullie een paar flitsen zien. Jullie gaan meteen weer naar binnen. Moet er net iemand op zo'n moment jullie weer komen storen?!


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.