Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » De Kronieken van Narnia » Narnia : Don't be afraid to say ‘I love you’. » a life tellin' dream.

Narnia : Don't be afraid to say ‘I love you’.

15 juli 2009 - 19:23

365

0

337



a life tellin' dream.

Bella pov ; Ergens op een grote verhoging, onderhand de rivier gepasseerd waar Edmund en Peter nu zijn.., dromend over Aslan, Edmund en een ander blond meisje.

Ik liep ergens, het was niet in Narnia. Er waren té veel bergen. De zon ging bijna onder en opeens verscheen er een leeuw voor me. Zijn schoonheid straalde nog erger dan de zonnestralen die langs hem straalden en zijn wilde bos manen omarmden. Hij keek met zijn prachtige ogen mij aan en fluisterde mij naam. Alleen mijn achternaam zei hij anders. ‘Isabella Bonny Summer Galamor.’
Ik wist zijn naam meteen, ‘Aslan..’ fluisterde ik. ‘Ik heet Von Heuvelen,’ Aslan schudde zijn hoofd zodat zijn manen meewapperden. ‘Je bent geaddopteerd, mijn kind.’ Een windlaag van schokking passeerde me en deed mijn haren doen waaien. ‘Hoe kan dat?’ piepte ik met moeite. Maar hij gaf geen antwoord. Hij keek richting het pad dat naar de horizon leidde, en ik zag het ook. Iemand kwam daar tevoorschijn, aan de horizon en liep onze kant op. Toen hij dichterbij was gekomen, maar nog steeds ver weg, kon ik zien dat het Koning Edmund was. Zijn gezicht stond ernstig, emotieloos, en iets in me zei dat hij me was vergeten. Zijn gezicht stond verwaarloosd of verwaarlozend. Ik fluisterde zijn naam in de wind, maar toen verdween hij ook, zoals het geluid van mijn stem verdween in de wind. En Aslan ook. Ik keek om me heen en op een gegeven moment veranderen het veld omringt met bergen en heuvels in een groot balkon van een kasteel, of paleis. Daar stond een meisje in een rode jurk, blonde haren. Ze keek me vijandelijk aan, maar ze fronste niet, of iets in die richting. Edmund liep naar haar toe en hij had een pak aan dat hem goed stond. Van het balkon kon ik een heuvel zien, en daaronder een afgrond. Op die platte heuvel stond Aslan. Ik wist nog steeds niet wat gaande was. ‘Edmund..’ zei ik, mijn stem galmde. ‘Geen Edmund,’ bitste het meisje. Edmund had zijn arm om haar heup geslagen en zijn blik stond opeens vijandelijk. ‘Ik ben getrouwd, Bella Galamor, troonopvolger van Galma, jij bent van Adel.’ En toen schrok ik wakker.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.