FanFic.nl

Anything You can do I can do better! [Afgewerkt]

Bataille

Toen Tom Jilly zachtjes kuste in haar nek, begon ze te lachen. Ze had liever nog langer willen slapen, maar als Tom haar liever wakker zag, vond ze het ok dat hij haar wakker had gemaakt. Ze draaide zich om, met haar ogen tot spleetjes gedrukt. Tom zat daar - nog steeds naakt trouwens - haar aan te staren. Zijn borstkas was die nacht heel bezweet geweest, maar nu leek elke druppel opgedroogt te zijn. Jilly glimlachtte lief naar hem.
'Goeiemorgen, schat,' mompelde ze stil. Tom zei niets. Hij drukte een kus op haar voorhoofd, en bleef haar aankijken. Jilly bewoog niet; ze was te moe om iets te doen. Zelfs haar ogen open te houden maakte haar slaperig.
'Goed geslapen?' vroeg Jilly na een tijdje aangestaart te worden. Weer zei Tom niets. In de plaats daarvan drukte hij nog een kus op haar voorhoofd. Jilly rekte zich uit, en kroop dichter bij het warme lichaam van Tom. Ze sloeg haar armen rond zijn buik. Zonder nog iets te zeggen, begonnen ze elkaar weer te kussen. Ze gaf een innige tongkus, wreef over zijn rug, en toen ze hem op haar wou trekken, brak hij de kus af.
'Niet deze ochtend,' mompelde Tom teleurgesteld. Jilly keek hem verbaasd aan. Nog nooit had hij daar nee tegen gezegd. Tom wees naar de kalender. 'Vandaag vertrekken we op tournee, weet je nog?'
Jilly herinnerde het zich een beetje. De tweeling en hun twee vrienden gingen vandaag op Tokio Hotel-tournee door Europa. Jilly lachtte een beetje onzeker. Ze wist dat ze dan naar huis moest, waar ze alleen was. Jilly was twintig jaar, net zoals Tom op één september zou worden. Haar moeder had alzheimer, en Jilly mocht niet op bezoek komen omdat de vrouw dat hysterisch werd. Het was intussen weer één jaar sinds ze haar moeder nog gezien had. In dat een jaartje dat ze nog naar school moest nam haar oudere zus de voogdij over haar klein zusje over, maar die twee hadden al van kinds af aan een hekel aan elkaar. Sindy - en niet Cindy, nee - was meteen na het eindexamen van Jilly vertrokken.
Tom zag het verdriet in Jilly haar gezicht. Hij vroeg zich af waarom ze zich zo'n zorgen maakte. 'Vergeten dat je meegaat?'
Jilly klaarde helemaal op. Er verscheen weer een glimlach op haar gezicht. Opeens besefte ze weer waarom ze gisteren bij haar thuis haar valies moest klaarmaken. Die lag nu benden op de gang, naast die van Tom en Bill. Ze keek nog even naar de klok. Het was vijf uur, en om half zeven moesten ze vertrekken. Ze staarde Tom met een smekende blik aan.
'Nee Jilly! We hebben geen...'
'Gisteren heb jij je zin gekregen! Laat staan twee keer!' drong ze aan met een piepstemmetje, zoals Tom gisteren. Tom rolde met zijn ogen. Hij leunde weer over haar, en kuste haar langzaam maar innig in de nek.

De wallen onder Jilly haar ogen waren enorm, en ze zag erop tegen om een half jaar bij Bill te moeten zitten in een bus. Ze probeerde haar verloren slaap in te halen in de zetel, maar Georg een Tom maakten te veel lawaai bij elke keer dat iemand een kaart van hun afpakte. Toen het bijna op een gevecht was uitgelopen, moest de manager ze nog uit elkaar halen ook. Opeens kwam Gustav op een idee.
'Is de wedstrijd nog bezig van jullie?' vroeg hij. Bill keek zijn blonde vriend verbaasd aan. Toen knikte hij.
'Het is zeven-zes voor Bill...' verklaarde Tom. Gustav begon te grijnzen.
'Wil je die punt ophalen, Jilly?' vroeg hij. Jilly keek hem met een vermoeide blik aan. Uiteindelijk knikte ze en stond ze recht. Ze ging tegenover Bill zitten, en Gustav deelde de kaarten uit tot ze op waren.
'Het spel heet bataille, je mag niet zien welke kaart je neerzet, en wie het hoogste heeft, krijgt de kaarten van de andere. De eerste die al zijn kaarten kwijt is, heeft verloren,' legde Gustav uit. Bill knikte begrijpend, maar Jilly bleef voor zich uitstaren. Zonder haar ogen van haar punt - wat het ook mocht zijn - pakte ze de kaarten. Ze legde de bovenste op tafel. Een aas, wat Bill ook ging neerzetten, deze ging Jilly winnen. Ze wachtte totdat Bill zijn kaarten goed had gezet, hij de bovenste kaart pakte, en hij haar met een grote grijns aanstaarde.
'Een joker!' riep Tom, die zich opeens interesseerde in het spel. Jilly trok een grimas, en schoof haar kaart naar Bill. Ze pakte de volgende kaart, een schoppen koning. Die won van Bill zijn klaveren vijf.

[Twee Uur Later]
Het spel was nog steeds niet gedaan, hoewel Bill zijn stapel heel klein was geworden. Hij had nog maar vijf kaarten over, en Jilly de rest van de stapel. Zonder enige emoties te vertonen, zonder ook nog maar een trek te nemen van Tom zijn sigaret, legde ze kaart voor kaart neer. Bill zag hoe zijn kaarten één voor één aan de andere kant terechtkwam. uiteindelijk had hij er nog maar één over. Een aas. Hij hoopte dat hij nog een kansje had. Hij zette de kaart neer, en kruiste zijn vingers.
'Joker!' riep Tom enthousiast! Hij pakte Jilly beet bij haar gezicht, en kuste haar op de mond. Jilly zei niets. Ze geeuwde, liet alles liggen en stond op. Zonder de anderen nog aan te kijken, stapte ze naar de chauffeur.
'Wanneer is de volgende stop?' vroeg ze. De chauffeur keek niet op. Hij zei snel dat het nog vijf minuten was, en dat ze haar plas even moest inhouden. Jilly wist niet of die man besefte dat er een toilet in deze bus was. Ze stapte, nog steeds moe, terug naar de rest. Ze zag dat Gustav met zijn hoofd tegen de tafel zat te slapen. Dus dat was die gele vlek, dacht ze bij zichzelf. Ze ging op Tom zijn schoot zitten.
'Ik heb nood aan een saf,' mompelde ze. Tomm begon te lachen. Hij drukte zijn lippen tegen haar nek.
'Begin alvast maar te rollen, dan moet je het buiten niet meer doen,' fluisterde hij. Jilly lachtte, pakte haar zakje met tabak, haar blaadjes, en rolde zich een rechte sigaret. Toen hield ze het pakje in de lucht.
'Iemand ook?' vroeg ze, maar niemand antwoordde. Ze haalde haar schouders op, pakte haar aansteker en stopte de sigaret tussen haar lippen. Van het moment dat de bus bleef staan, stapte ze naar buiten. Ze inhaleerde diep.
'Waarom rook je eigenlijk niet gewoon sigaretten?' vroeg Tom toen hij naast haar was komen staan. Jilly schrok van zijn plotselinge aanwezigheid, en deinsde naar achteren, zodat ze werd opgevangen door Tom.
'Rollen is lekkerder,' verklaarde ze. Tom glimlachtte, pakte de sigaret uit haar vingers, en nam er ook even een trek aan. Toen gaf hij hem terug aan zijn lief.
'Misschien heb je gelijk, leer me eens zo eentje te rollen?'

sorry dat deze korter was maar ik weet niet echt wat anders te schrijven in de tourbus op de eerste dag met sigaretten en roltabak ^^ x)
En voor het geval dat je het je afvraagd, nee ik rook niet, maar mijn vrienden wel, dus ik weet er wel het een en ander vn x)

Reacties: