Hoofdcategorieën
Home » Tokio Hotel » Anything You can do I can do better! [Afgewerkt] » communicatiestoornis...
Anything You can do I can do better! [Afgewerkt]
communicatiestoornis...
Spanje leek maar niet toe te laten de bus over de grens te laten gaan. Het was al ochtend, de eerste zonnestralen drongen zich door de gordijntjes naar binnen, en toch waren er nog steeds Spaanse verkeersborden te zien. Bill zuchtte luid. Hij had zin om een film te kijken, maar had niets dat hij nog niet had gezien. Jilly keek op van haar spel en zag dat Bill wakker was. Naast haar had ze - geloof het of niet - een special edition van Trivial Poursuit bij zich. De Pirates of the Caribbean editie, bijna nergens verkrijgbaar. Jilly had er al vaker over nagedacht om te denken dat ze de enigste van de wereld had. Ze hield de kaarten in de lucht en zwaaide naar Bill.
'Doe je mee?' vroeg ze. Bill geeuwde en haalde zijn schouders op. Georg zat tussen Tom en Jilly in om klefferig gedoe te vermijden. Er zaten reuze wallen onder zijn ogen, wat zeker kwam door het vroeg opstaan om een karaoke voor te bereiden.
'Ja, kom, we kunnen nog een vierde speler gebruiken!' riep Tom er enthousiast bij. Bill wreef in zijn ogen, en ging er zonder een woord bij zitten.
'Welke kleur ben jij? Geel, groen of oranje?' Jilly hield drie gekleurde "taarten" in de lucht om ze alledrie aan de jongen voor zich te late zien. Bill werd afgeleid door haar lange nagels. Ze had ze tot nu toe goed weten te verbergen, maar nu deden ze niets anders dan opvallen. Zonder iets te zeggen pakte hij de groene en smeet hij het voor zich. Gustav liep rond de vier heen en begon de spelregels uit te leggen. Tom was aandachtig aan het luisteren. Georg viel half in slaap. Jilly was naar iedereen aan het glimlachen. Bill keek haar nogal geïrriteerd aan, grotendeels omdat ze zo actief was, grotendeels omdat hij niet eens mee wou spelen. Hij had liever de spelregels willen uitleggen. Of langer slapen. Desnoods de bus besturen.
Hij liet een luide gaap ontsnappen, waardoor Jilly hem aankeek. Haar grijze ogen straalden geluk uit. Bill wist dat ze blij was met haar leven zoals ze nu was, op haar alzheimer-moeder na natuurlijk. Ze was gelukkig.
'Bill? Jilly? Letten jullie wel op?' vroeg Gustav opeens. Beiden keken op, en Tom zat hun nogal ongemakkelijk aan te kijken. Zijn ogen gingen van Jilly naar Bill, waardoor Bill wist dat Tom iets begon te vermoeden. Hun vriendschap moest misschien beter niet zo hecht zijn. Zonder Jilly nog een blik te schenken, luisterde hij half naar Gustav die van het papiertje voorlas. Toen hij eindelijk klaar was, begon het spel.
Een halfuur later waren ze het al beu. Georg was in slaap gevallen, en Tom had een quiz georganiseerd tussen Jilly en Bill, om de wedstrijd tussen die twee toch nog levend te blijven houden.
'Hier is een goede vraag! Hoe noemt het eiland waar Davy Jones zijn hart verstopt?'
'Isla de Muerta!' riep Jilly iets te gretig. Bill moest lachen van haar antwoord. Isla de Muerta, hoe kwam ze erop?
'Isla Cruses,' antwoorde Bill, juist deze keer. Tom knikte, en wees naar Bill.
'Nog een goed antwoord voor Bill. Dat is intussen vijftien-vijf voor hem!' Bill vroeg zich af waarom Jilly een Pirates of the Caribbean-edition had genomen, ze kende er niets van!
'Hoe noemt de piratenhouder van de code, of met andere woorden de vader van Jack?' vroeg Tom na de vragen een voor een nog eens af te lezen. Jilly dacht na. Ze sprong hyperactief op en neer.
'Ik weet het, ik weet het!' voegde ze er hysterisch aan toe, maar de "euhs" maakten duidelijk dat het op het puntje van haar tong zat.
'Captain Tweage,' zei Bill onzeker. Tom perste zijn lippen op elkaar, en schudde zijn hoofd. Door Bill zijn antwoord stond Jilly meteen recht.
'Captain Teage!' riep ze luid. Tom, die er niet zo'n grote zaak van maakte, gebaarde dat ze terug moest gaan zitten.
Rond de middag was de bus eindelijk over de grens geraakt. Bill had geen idee waar ze nu waren, maar wat hij wel wist, was dat Georg wakker was. Helaas.
Georg was helemaal enthousiast omdat ze eindelijk twee weekjes vakantie hadden, ze mochten weer twee weken thuis blijven!
Bill had niet eens door dat Georg aan het praten was. Hij was te ver weg met zijn gedachten. Hij had die nacht gedroomd hoe die Amaury Jilly wegduwde van de truck, en er zelf onder terecht kwam. Hij zag het blond meisje huilen bij het zien van zijn dood lichaam, bij het zien van zijn bloed op de grond. Hij zag het alsof hij erbij was, hoorde het meisje schreeuwen van verdriet. Ze liep naar de jongen, kuste hem enkele keren op de mond in de hoop dat hij deed alsof, dat de rode vloeistof op de grond nepbloed was die ze gebruikten in films.
'Heehoo, Bill, waar denk je aan?' vroeg Georg opeens. Bill zag de straat rond zich met het huilende meisje verdwijnen. Opeens zat hij weer in de bus.
'Jilly,' fluisterde hij, zonder te weten waarom. Hij draaide zich naar Georg, die grote ogen had opgezet. 'Pardon, wat was je vraag?'
'Denk je aan Jilly?' dat laatste was slechts gefluister. Georg boog zich naar de tafel, in de hoop dat Tom en Jilly, die nogal luidruchtig aan het lachen waren in de zetel, hen niet zou horen.
'Wat? Nee!' voegde Bill er iets te luid aan toe. Georg kreeg een grijs op zijn gezicht.
'Als je niet over haar zou denken, zou je niet zo hyper reageren,' fluisterde hij weer. Hij draaide zich naar Jilly, en wees naar het meisje dat langzaamaan blonde uitgroei begon te krijgen. 'Luister, als je haar wilt zeggen wat je voelt, moet je dat beter door vóór het huwelijk.' Bill besefte meteen dat hij hem aan het plagen was. Hij gaf hem een klop op de arm.
'Niet grappig,' zei hij boos. Hij keek uit het raam, tot hij besefte dat Georg niet tegenstribbelde. Hij draaide zich terug naar zijn vriend. 'Hoe bedoel je?'
'Bill, wat weten jullie allemaal al van elkaar?' vroeg Georg. Bill moest daar niet over nadenken.
'Ik weet haar echte haarkleur, haar relatie met haar vader, hoe haar eerste grote liefde is gestorven en de bron van haar hippie-heid...' hij kon wel nog enkele dingen opsommen, maar Georg moest ook weer niet een verkeerd beeld van hem krijgen.
'Uhu... En hoe voel je je als je in haar buurt bent?'
Bill dacht na. Hoe ik me voel in haar buurt?
Reacties:
Ik voel me dan als een Billy boy op wielen.
Sorry, had ik even zin in. (: