niet de juiste dood? <-- afgerond

Hoofdcategorieën

[complete lijst]

Nu on-line: (0)

[complete lijst]

Home » Tokio Hotel » niet de juiste dood? <-- afgerond » wat?

niet de juiste dood? <-- afgerond

Geschreven door:

adelain

Onderdeel van:

niet de juiste dood? <-- afgerond

Laatst bijgewerkt:

26 juli 2009 - 11:30

Aantal woorden:

326

Aantal reacties:

Aantal keer gelezen:

313

wat?

even ter opheldering. waar geen naam met : boven staat is vanuit de ogen van het persoon wat van het dak sprong. later krijgt hij/zij een naam.

ik open mijn ogen. een fel licht komt in mijn ogen en ik moet even knipperen voordat alles scherp staat. een blauwgrijze lucht stat boven met een paar dikke grijze wolken. ik til mijn hand op en breng die naar mijn hoofd. auw... hoofdpijn. ik ga langzaam rechtzitten en zie dat ik me midden tussen de mensen op de grond bevind. waarom ziet niemand me dan liggen? iemand die op de grond ligt, dat is toch niet oké? langzaam ga ik recht staan. 'pardon mevrouw, kunt u...' maar de vrouw loopt gewoon door. zeker druk ofzo. ik probeer zo nog wat mensen te vragen naar waar ik ben maar niemand lijkt te reageren. na zelfs een aantal keren in het Nederlands, Frans, Spaans en engels te hebben gevraagd krijg ik geen antwoord terug. zelfs niet een blik!
'pardon meneer...' maar dan gebeurd het. de heer loopt dwars door me heen! hij blijft even stilstaan en niest vervolgens waarna hij doorloopt. what the hell is going on!? mensen horen niet door anderen heen te kunnen lopen! nee toch?
maar als er weer iemand door me heen loopt en vervolgens niest weet ik zeker dat er iets totaal niet klopt.

ik loop naar een etalage terwijl een boel mensen gewoon door me heen lopen. allemaal niezen ze zodra ik door ze heen loop. voor de etalage blijf ik staan. ik schrik van mezelf als ik kijk. achter me, en nu dus ook door me heen, lopen mensen. en ik sta daar maar te kijken. het spiegelbeeld reflecteerd een meisje. ze is helemaal kleurloos en doorschijnend. ben ik dat? ik til een arm op en breng die naar mijn wang. het spiegelbeeld in de etalage doet hetzelfde en raakt haar wang aan. ik kan mijn wang gewoon voelen al is die koud. ik schrik en struikel naar achter. een aantal mensen niezen weer en lopen door.
ik krabbel weer overeind en bekijk mezelf nog eens.
dan dringt het tot me door.
'b..b.en i...ik een g..geest?!'