FanFic.nl

Cousincest [TC]

9: De andere kant van jou

“Kom, ik wil je veel dingen laten zien.” Bill steekt zijn sigaret op, en loopt over de straat. Ik sta wat te bungelen aan de stoep. “Gaan we te voet?” “Waar ik heen wil,hoeft geen scooter te zijn.” Hij draait zich terug om en loopt verder. Versteld van zijn mysterie loop ik achter hem aan. “Oke.” Ik loop een beetje strompelend over mijn broek door de straten,voor mij zie ik de ingang van een park. Mijn gezicht richt zich weer naar de grond. “Tom?” “Ja?” Blij haal ik mijn gezicht op, voor een gesprek aan te knopen. “Sigaretje?” Hij steekt een van zijn marlboro’s uit naar mij. Normaal rook ik het niet,maar ik kan nu wel wat gebruiken. Ik steek hem in mijn mond en zie hoe Bill met de aansteker richting mijn mond komt. Ik trek binnen als hij ze aansteekt en blaas de rook die mijn longen verlaat uit. “Hoe komt het dat jij bent beginnen roken?” Vraag ik,omdat ik niet echt weet waarover te praten. “Agh,problemen.” Hij blaast vervelend zijn lucht uit. “Over..?” vraag ik voorzichtig,en probeer zijn ogen te bezichtigen onder zijn zwarte lokken. “Gewoon.. nooit mijn echte moeder gekent,en heb er een tijdje naar liggen zoeken. Ze is spoorloos.” “En je vader?” Vraag ik. “Hij wilt het niet zeggen. Ze was een heks volgens hem,het was beter dat ik haar niet kende.” Ik heb eigenlijk een beetje hetzelfde voor. Mijn vader was ook door en door slecht,ik heb hem maar enkel tot mijn 8 jaar mogen bezoeken. Daarna besloot ik hem niet meer te zien. “Ik weet hoe dat is.” Zeg ik hem besloten. Hij kijkt me in lange tijd weer aan en lacht verlegen,kijkt weer naar de grond en laat zijn lokken over zijn ogen vallen. Ik heb het gevoel dat hij verlegen is,maar ik vind het wel lief. “Je bent best wel oké,Tom. Dat vond ik al van de eerste keer.” Zegt hij stilletjes. Vreugd explodeerd in mijn hart. “Wauw,bedankt.. jij ook.”

Ondertussen wandelen we het park binnen,dat overgoten is met een rode zonnevloed. We wandelen tijdens het praten door een bos,een groot en verlaten. Ik hoor enkele uilen en andere nachtdieren,die ontwaken. “Kijk.” Na lange tijd kijk ik omhoog en zie ik een groene velde,die een rode gloed heeft. Met in het midden een oude eik. Hij is oud en treurt,daardoor hangt hij een beetje naar beneden. Het is prachtig. “Kom..” Hij loopt,bijna sluipt over het gras. Zijn hakken ritselen over het gras. Stap per stap. We zetten ons tegen de stam. “Het is hier prachtig.” Zucht ik. “Ja,weet ik. Toen ik klein was kwam ik hier met vriendjes.” “Hehe.” Grinnik ik. Ik sluit mijn ogen en geniet van de avondzon,terwijl we over alles praten. De meest genante dingen. Vriendinnetjes uit de lagere school,kattekwaad,problemen,leuke momenten,bloopers,… Het is net mijn beste vriend. “Je bent lief Tom,je bent mijn beste vriend.” Zegt Bill net op het moment dat ik er aan denk. Ik hoor dat hij zijn hand naar de mijne manoevreert, ik hoor zijn vingers door het zand gaan. Ik trek snel mijn hand over mijn buik. Geen idee waarom. “Jij ook de mijne.” Zeg ik met een zucht. Een gelukkige zucht,welteverstaan. We praten verder,over veel dingen. De meeste herinner ik me niet meer,omdat ik genoot van zijn verhalende stem. Hoe hij dingen uit het verleden kan vertellen.. het is nog beter dan die stemmen die je altijd in films hoort vertellen. Het is perfect. “Tom?Hoor je me nog?” Ik heb mijn ogen nog altijd dicht. “Ja.” “Kom,we moeten vertrekken.” Zijn stem is dichter dan net. “Waarom?” “We liggen hier al 2 uur,gekkie!” Als ik mijn ogen open hangt hij boven me. Hij glimlacht speels. Zijn ogen zijn wijd open. Mijn hart begint opeens een stuk sneller te slaan. Als hij dat merkt verandert zijn lach is een verliefde blik. Zijn ogen sluiten zich,en mijn hand lijkt zich wel over zijn heup te sluiten. Hij komt dichterbij,en tuit zijn lippen. Ik wil hem bijna zoenen,als ik me pas realiseer dat ik helemaal niet op jongens val! Ik laat hem los en klam van schaamte mijn nagels in het zand. Hij opent zijn ogen en kijkt even beschaamt als mij. Hij durft niks te zeggen en kijkt weg. Hij heft zichzelf op,en klopt het vuil van zijn kleding. “Kom, we gaan naar de nachtwinkel.”

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.