FanFic.nl

Cousincest [TC]

18: En nu zonder je

Na een slapeloze,maar vredige nacht word ik wakker gemaakt door mijn telefoon. Hij lijkt wel harder en irritanter te zijn dan anders. Mijn hand tast op de vloer naar het voorwerp en als ik hem te pakken heb neem ik zo snel mogelijk op. Met een ochtendstem spreek ik het toestel toe. “Ja.. hallo?” “Tom..” Bill zijn huilende stem maakt me klaarwakker. “Bill? Wat is er?” Hij snikt een paar keer en ademt diep. “Mijn vader is razend omdat ik te laat thuis was. Ik heb een week huisarrest.. Dus ik kan niet komen.” Ik voel me in Bill zijn plaats verschrikkelijk. “Shh.. Het komt goed,echt waar. Ik beloof het je. Echt..” Bill word rustiger. “We zoeken een oplossing.. Kan ik met je vader praten?” “Misschien.. Ik weet niet hoe hij zal reageren.” “Kan ik vanavond nog komen?” Ik hoor een zucht van opluchting langs de lijn,alsof hij het al heel de tijd zich afvroeg. “Ja.” “Ik zal me klaarmaken.” “Ik hou van je Tom,Tot straks.” Zonder dat iemand kijkt,lach ik. “Ik ook van jou.” Ik kus de speaker en hang op. Oke, dit lijkt wel alsof ik de hand van zijn zoon vraag. Ik voel me opeens zenuwachtig worden,ookal is het nergens voor nodig. Ik hijs me uit mijn bed en zwier mijn benen op het laminaat. Steeds dezelfde koude schok die door mijn spieren racet. Als ik naar de digitale klok kijk,zie ik dat het 12 uur is. Ik moet echt vroeger gaan opstaan,als ik nog wat van mijn dag wil hebben.. De eerste de beste broek in mijn kast neem ik en trek hem aan. ik neem een shirt, wat sokken, en loop naar de badkamer. Als ik alles normaal aan heb bind ik mijn dreadlocks in een staart en neem mijn pot wax. Ik maak een kommetje met mijn hand,smeer wat op mijn haar en klop tevreden op mijn kruin voor het resultaat. Ik trek een muts over het hele ding en loop naar beneden,waar mama zoals gewend achter het fornuis staat. “Lieverd,heb je zin in..” “Geld voor trein.” Ik laat mijn hand voor haar neus rusten,klaar om geld te ontvangen. “Maar Tom,Bill is..” “GELD. VOOR. TREIN.” Ik maak mijn ogen groot en bol mijn wangen. Iets wat ze leuk vind,en mij dus geld geeft. “Lieverd.. we moeten besparen,sinds jij zonodig een nieuwe laptop nodig had. “Ik wil geld.” “Tom..” “GÉÉÉLD.” Ondertussen zit ik voor mijn moeder op mijn knieën en lijk wel klaar te zijn met mijn wees gegroetje. “Ach,manneke toch..” Ze legt de appel die ze schilde op het aanrecht en veegt haar handen aan haar schort af,en wandelt gestressed naar de woonkamer. Op mijn knieën wandel ik haar na. Aan de wandkast staat ze met een Winnie the Pooh – ik weet zelf ook niet – spaardoosje te rammelen en haalt er 20 euro uit. Ze drukt het biljet in mijn hand. “Zo,en nu sjoe.” Als ik naar het weinige bedrag in mijn hand kijk, haal ik mijn hoofd op en trek een pruillip. “Ah nee he.. ik..” bij de negatieve geluiden begin ik puppygeluiden te maken. Alles voor geld! “Het is al goed..” Ze rammelt weer in haar snoezige potje en haalt er nog eens 10 euro uit. “Oke mam hou van je doei.” Ik trek mezelf op en druk snel een kus op haar wang,neem mijn gsm van de keukentafel en loop naar de voordeur. “Voorzichtig jongen! En wel iets eten daar hé! En o ja niet tegen vreemden praten!” “Mí í m!” Roep ik gegíªneert en verlaat het huis.


Aan het station van Aken voelt alles zo vertrouwd. Het geeft me telkens de kriebels die ik heb,omdat ik weet dat ik maar enkele minuten verwijderd ben van Bill. Alles wind me op. Het geluid dat de treinen maken,de onverstaanbare stem die omroept welke haltes er aan komen aan het station,zelfs die oude vrouw die een broodje eet op de bank. Ik loop door de straten die me perfect bekend voorkomen en zoek naar Bills appartement. Tot ik de weg kwijt ben. De straten lijken zich te vermeniguldigen en alsmaar terug te komen. Opeens hoor ik een bekende stem achter me. “Tom?” Met een grote glimlach draai ik me om en kijk naar het silhouet van Bill,de jongen die gisteren nog met tranen voor me stond. “Bill!” Hij lacht en rent over de kasseien naar me toe. Zijn hakken vullen de hele lege straat. Als hij land in mijn armen,voel ik me stukken beter. Zijn zachte haren in mijn gezicht,en zijn mooie ogen die me aankijken. Gisteren stonden ze nog zo leeg,en nu vol met vreugde. “Het leek best wel lang ..” Ik lach en aai zijn wang. “Niet overdrijven.” Maar op de een of andere manier vind ik het raar om hem na 1 dag samen zijn al weer moet kussen. Gelukkig maakt Bill het allemaal oke door mij een kus te geven op mijn wang. “Kom,” hij trekt aan mijn hand en sleurt me door de straten. Zodra we op straat komen,laten we elkaars hand los. “Waarom ben je buiten?” “Ik mocht wel even,want papa weet dat je hier bent.” Ik glimlach. “Oh wat leuk..” “Ben je zenuwachtig?” Hij glimlacht als hij mijn ogen ziet. Ze staan ook best wel nerveus. “Nee.. hoezo?” “Je bent zenuwachtig hé! Ahw,wat lief!” Hij knuffelt me in het midden van de straat,en de mensen kijken ons maar raar aan. Bill laat me meteen los en we lopen een pasje sneller de straat uit. “Jaloers,” Klapt hij me toe en wijst naar de mensen achter ons.

Reacties:

cocoloco zei op 29 juli 2009 - 14:21:
aaah supper lief!!!! ik ga ook altijd op mijn knieen puppiegeluiden maken als ik geld wil haha moeders kunnen daar niet tegen alleen vaders weer wel...
snel verder gaan!!!!