Hoofdcategorieën
Home » Tokio Hotel » Anything You can do I can do better! [Afgewerkt] » Geen goed moment
Anything You can do I can do better! [Afgewerkt]
Geen goed moment
Jilly verveelde zich. De jongens waren aan het optreden, en zij had geen zin om nog een keer tussen het publiek te zitten. Ze zuchtte luid en ging zitten in de voorste stoel. De chauffeur was er niet. Hij was waarschijnlijk backstage bij de rest. Jilly voelde zich eenzaam. Ze wist niet waarom, en Tom probeerde haar op te vrolijken, maar toch werd het er niet beter op.
Ze miste Amaury gewoon.
Tokio Hotel aan hun laatste stop gekomen, in Duitsland. Ze waren blij dat het bijna gedaan was, dat ze terug naar huis konden hierna. Bill was half-depressief aan het worden in Jilly's ogen, maar ze durfde niet te vragen wat er aan de hand was. Tom begon opgewonden te worden dat hij weer voor enkele weken in zijn luie zetel kon liggen. Of hij Jilly bij zijn droom meerekende, wist ze niet. Misschien kon ze beter gewoon even uit zijn buurt blijven voor hij haar beu was. Trouwens, ze moest nog héél wat dingen regelen. Zoals bijvoorbeeld het huwelijk tussen haar en Tom.
Tom had er nog niet eens aan gedacht om een gastenlijst of de plaats te regelen, en Jilly kreeg het idee dat dat allemí¡í¡l op haar te-doen-lijstje staat. Ze zuchtte luid en stond op. Ze had geen zin in een sigaret. De laatste dagen allesinds niet meer. Het was twee weken geleden dat ze nog een sigaret had gerookt, en ze had niet eens moeite gedaan om ermee te stoppen. Ze vroeg zich af wat de mogelijke reden is van haar stop.
En toen zag ze het; de reden waarom ze zo depressief aan het worden was. Ze wist dat ze op deze plek gingen stoppen, ze wisten dat Tokio Hotel enkele straten verder hun concert gaven, en ze wist dat, op de plek waar ze nu stond, twee jaar geleden iemand was aangereden.
Ze zag alles rond haar. Het begon te schemeren, de lucht was donker aan het worden, en de straat was redelijk druk. Ze had Amaury net een kus op zijn mond gegeven, en rende zonder om te kijken de straat op. Ze werd verlicht door twee koplampen, en opeens bruusk weggeduwd.
Ze begon moeilijk te krijgen met ademen door dit terug te zien gebeuren. Ze wist dat ze aan het instorten was. Sinds ze het met Bill over Amaury had, werd ze langzaam terug in het zwarte gat getrokken. Ze sloeg haar armen om zich heen en zakte door haar knieën. De gemeente had haar twee jaar geleden toegelaten om in het asfalt zijn naam neer te schrijven, maar ze nam de moeite niet meer om het te zoeken. Ze begon alleen maar te huiveren.
Een hand op haar schouder trok haar langzaam terug uit het gat. Ze had gehoopt dat het Tom was, maar die was nog steeds in de cafetaria iets aan het drinken met Georg en Gustav. Bill was teruggegaan, deels op bevel van Georg, en deels door zijn vermoeidheid. Hij was neergehurkt naast Jilly, en keek haar bezorgd aan.
'Gaat het een beetje?' vroeg hij onzeker. Jilly huiverde nog een keer, en schudde stil haar hoofd. Toen Bill ook ging neerzitten naast haar, legde ze haar hoofd op zijn schouder. Bill sloeg zijn linkerarm rond haar heen.
'Ik had gehoopt dat ik hier niet meer had moeten zijn,' fluisterde ze stil. Bill moest even wachten om te begrijpen wat ze net had gezegd. Hij zuchtte even.
'O... dus dit is...' hij wou zijn zin niet meer afwerken, bang haar nog meer neer te krijgen. Jilly knikte zacht, en als ze niet tegen zijn schouder had geleund, had hij niet geweten dat ze geknikt had. Bill keek terug naar de ongelukkige hippie naast zich. Hij begon een steek in zijn hart te krijgen van medelijden. Hij besefte dat als ze hier langer bleef zitten, dat ze helemaal ten onder ging. Hij stond zachtjes recht.
'Kom meisje, we gaan naar binnen.' Jilly zuchtte nog een keer. Ze pakte Bill zijn hand, en stond ook recht. Ze kon haar evenwicht niet houden. Stuntelent greep Bill haar vast. Even keek ze in de bruine ogen van de jongen tegenover zich. Ze leken zohard op die van Tom.
Bill wist niet wat zeggen. Jilly zat zo dicht tegen zijn lichaam. Haar adem blies in zijn nek, en zijn handen zaten geklemd om haar armen. Het was stil. Niemand zei iets. Jilly ademde diep in. Ze had niet door dat Bill langzaam dichterbij kwam met zijn gezicht. Het was donker, en de bewegingen waren onduidelijker voor haar.
Net toen Bill zijn lippen op de hare wou plaatsen, besefte hij dat het niet het goede moment was. Hij sloeg gewoon zijn armen om haar heen, en gaf haar een troostende knuffel.
Het was donker toen iedereen terug in de bus was. Ze waren eindelijk op weg naar huis. Eerst zetten ze Georg af bij zijn huis, daarna Gustav. Vlak voor de bus stil was blijven staan voor Jilly's huis, was Tom in slaap gevallen. Bill zuchtte en hoopte dat hij op tijd wakker werd om de slapende Jilly naar haar huis te dragen. Bill keek door het raam. Hij had Jilly's huis nog maar een keer gezien van de buitenkant. Hij was niet van plan dat snel te laten veranderen.
De bus stopte, en Tom snurkte luider dan ooit. Toen Bill enkele keren in zijn arm porde, werd hij nog niet wakker. Maar hij moest hem niet porren om te weten dat hij niet wakker werd. Hij kende zijn broer goed genoeg.
Bill zuchtte en stond op. Jilly maakte stille slaapgeluidjes, en dat zorgde ervoor dat Bill haar makkelijker kon vinden tussen al die stoelen. Hij stapte naar haar toe, en boog over haar heen. Ze had haar ogen gesloten. Bill reikte onzeker zijn handen naar haar uit. Zonder haar wakker te maken, tilde hij haar op. Haar hoofd viel slap tegen zijn schouder.
'Kom, ik breng je wel naar huis,' mompelde Bill stil. Jilly maakte een toestemmend geluidje, en Bill vermoedde dat ze nog half wakker was. Hij kreeg een klein glimlachje op zijn gezicht.
Hij stapte, met Jilly in zijn armen, uit de bus. Er vielen kleine regendruppels neer op de twee, maar dat deerde Bill niet. Hij keek nog even naar het rustige gezicht van Jilly.
Toen hij de deur opendeed (met veel moeite en met de sleutel uit Jilly's broekzak) werd hij overwelmd door hitte. Hij keek in het rond, maar zag nergens een trap. Zijn ogen gleden over de deuren, in de hoop haar slaapkamer te vinden. Een deur met felgekleurde stickers maakten al duidelijk dat het Jilly's kamer was. Het zag eruit dat ze niet zoveel geld had.
Hij porde onhandig met zijn heup tegen die deur. Binnen was er een vreemde geur van sigaretten en bier. Op de grond lagen er overal gekleurde kleren, en aan de muur hingen foto's van haar en vrienden. Op een foto was ze met een jongen aan het kussen. Die foto hing vlak naast haar bed. Bill zuchtte, en stapte langzaam op het bed af. Zonder iets te zeggen legde hij haar neer. Pas toen hij haar los had gelaten, besefte hij dat ze niet zo veel woog.
'Bill,' fluisterde Jilly stil toen Bill wou wegstappen. Bill bleef staan, helemaal bevroren. Hij draaide zich om, en keek in het donker naar het meisje.
'Ja?'
'Wil je even bij me blijven?' vroeg ze na enkele seconden stilte. Bill zuchtte, en stapte terug naar haar toe. Daarna drukte hij een kusje op haar voorhoofd.
'Tom wacht op me, Jilly,' fluisterde hij. Hij streek even over haar wang en liep daarna weg. Niet veel later viel Jilly in slaap...
Reacties:
!
Ooch.. wat lief..
Ik vind Bill & Jilly cute samen xO
Snel verder? ^^