Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Tokio Hotel » Anything You can do I can do better! [Afgewerkt] » De breuk

Anything You can do I can do better! [Afgewerkt]

2 aug 2009 - 10:12

1341

2

301



De breuk

Jilly wist niet waar ze was toen ze wakker werd. Allesinds niet in haar kamer, want die was niet zo verlicht als de deze. Ze geeuwde, en rekte zich uit zonder haar ogen open te doen.
Wat maakt het uit? Dacht ze. Ze draaide zich om, tot ze met haar gezicht tegen iemand zijn rug aanlag. Tom waarschijnlijk. Ze sloeg haar armen rond zijn middel.
Maar ze wist dat de jongen voor haar niet Tom was. Het was allesinds niet haar verloofde. En eigenlijk, ze hoopte gewoon dat het Tom niet was.
'Goedemorgen slaapkop,' zei Bill opeens. Jilly liet met een schok los en deinsde naar achteren. Ze liet een kleine kreet toen ze van de bedrand vloog op de grond. Bill begon te lachen.
'Bill? Wat doe... waarom ben...' stotterde Jilly uit, maar ze wist het antwoord al. Ze had de nacht doorgebracht met Bill. Ze waren allebei down, en wisten niet wat ze deden. Of zij wist allesinds niet wat ze deed. Ze stond recht, en kwam tot haar ontstelling te weten dat ze feitelijk kleerloos was. Ze knielde neer naast het bed om haar lichaam achter de bedrand te kunnen verstoppen. Achter zich greep ze haar onderbroek en haar bh. Onwennig vanwege het feit dat ze zich moest verstoppen, deed ze ze (nogal stuntelend, maar los van dat) aan.
'Tom is niet thuisgekomen vannacht,' mompelde Bill, zich er bewust van dat hij de korte vraagjes van het meisje negeerde. Hij klonk ongerust.
Jilly was eindelijk toonbaar. Ze ging rechtstaan - hoewel die interactie werden geweigerd door haar kniën - en legde haar handen op haar heup, als tegen van irritatie.
'Wat moet ik nu doen?' vroeg ze spottend. Bill wist wel dat hij haar gebruikt had, maar eigenlijk hoopte hij alleen maar dat ze hetzelfde voor hém voelde. Hij zuchtte, en schaamde zich meteen rot.
'Nu heb je een keuze,' mompelde Bill, nog steeds beschaamd. Jilly keek geschrokken op van zijn antwoord. Ze liet haar armen zakken, en staarde naar de jongen voor haar. 'Of Tom, of mij.'
'Bill, ik...'
'En het zal me niet verbazen als je Tom neemt, met wat voor een brok onhandigheid dat ik ben,' voegde Bill er nog aan toe. Hij ging neerzitten op zijn bed. Zijn hoofd viel slap naar voren en hij huiverde even. Jilly wist niet wat ze daarmee moest aanvangen. Ze keek rond zich heen op de grond. Daar lag haar jeansbroek. Ze deed hem snel aan, en ging dan neerzitten, naast Bill, op het bed. Bill bewoog niet. Hij keek niet eens op.
'Bill, je weet dat ik je heel graag zie,' fluisterde Jilly, waardoor Bill weer huiverde. Jilly overweegde het om te denken dat hij huilde, maar toen ze zag dat zijn ogen helemaal droog waren, ging ze verder.
'En er is nog iets dat je moet weten,' voegde Jilly eraan toe. Pas toen keek Bill op. Hij zag er heel slecht uit, alsof hij al weken lang niet geslapen had.
'Wat dan?' vroeg Bill verbaasd.
Jilly keek even weg, en beet op haar lip. Daarna draaide ze zich terug naar de jongen. Ze keek in zijn ogen, en ademde diep in.
'Dit,' zei ze voordat ze haar lippen terug op de zijne drukte. Bill schokte even, maar gaf gemakkelijk mee (ok, dat klonk raar)
Toen Jilly haar lippen van de zijne haalde, huiverde ook zij een beetje. Ze keek naar Bill, en haar onderste lip pruilde een beetje.
'Ik hou van je,' fluisterde Bill. Hij drukte weer zijn lippen op die van Jilly, en het meisje liet zich doen.

Toen Tom thuiskwam, wist hij dat er iets veranderd was. Het was alsof dit huis meer mensen bevatte dan noodzakelijk was.
Tom wist wat hij straks tegen Jilly zou zeggen. Hij had er lang over nagedacht, en hij vond dat het tijd was om het eens in praktijk uit te voeren. Hij hoopte alleen maar de hij haar geen pijn zou doen.
'Hej, Tom,' werd er geroepen in de keuken. Het was Simone. Ze was bezig koffie neer te zetten voor Bill. Jilly zat er slaapdronken bij, te genieten van haar sinaasappelsap. Ze keek Tom met beschaamde ogen aan. Tom wist niet wat er aan de hand was. Waarom was ze hier? Zonder iets van zijn verbazing te laten merken, ging hij neerzitten naast Bill. Bewust verder weg van Jilly. Ze leek het niet erg te vinden.
'Jilly, ik moet je iets zeggen,' fluisterde Tom stil. Hij wierp een blik toe aan Bill en Simone, om duidelijk te maken dat ze allebei even weg moesten. Ze luisterden allebei zonder mokken. Ze stapten de keuken uit.
Jilly leek niet bang te zijn. Ze ademde rustig, haar vuisten waren niet gebald, wat normaal wel het geval zou zijn bij angst.
'Ik denk dat ik het afrond,' zei Tom uiteindelijk. Jilly keek niet op. Haar handen zaten nog altijd plat op de tafel. en ze leek geen bezwaar te hebben van zijn woorden.
'Dus we gaan niet meer trouwen?' vroeg ze stil, maar niet gekwetst. Tom schudde zijn hoofd. Hij zuchtte nog een keer.
'En misschien is het ook beter als we geen koppel meer zijn,' voegde Tom eraan toe. Hij keek naar de ongevoelige Jilly voor zich, en wist dat ze met iets zat.
'Ik moet je ook iets zeggen, gewoon puur als vriend,' zei ze dan uiteindelijk. De relatie was duidelijk voorbij, want ze had hun twee nog nooit vernoemd als vrienden.
'En ik zal luisteren, puur als vriend,' zei Tom. Hij kreeg een glimlach op zijn gezicht toen hij zag dat hij haar niet gekwetst had.
'Ik ben zwanger, van jou...'
Dat was een rake klap voor Tom. Hij had alles verwacht, een storm vloekwoorden, een golf van verdriet, maar geen droog gepraat over dat ze zwanger was. Hij merkte dat hij gestopt was met ademhalen doordat hij een steek in zijn longen kreeg. Meteen herpakte hij zich.
'En... ga je het bijhouden?' vroeg Tom. Jilly kreeg een glimlach op haar gezicht.
'Ik ben geen hippie voor niets, ik dood niets of niemand,' zei ze serieus. Tom begon te lachen. Hij werd papa, en was niet eens getrouwd of nog samen met het meisje die zijn kind droeg.
'Als je hulp wilt hebben met het kind, dat ben ik bereid je te helpen, puur als vriend.' Tom had nog steeds geen spijt van zijn breuk. Om eerlijk te zijn, hij had gisteren een tof meisje leren kenne, waardoor hij zijn besluit eindelijk gemaakt had. De laatste avond in de tourbus was het getwijfel begonnen.
'Ik wil het hebben over co-ouderschap,' zei Jilly. Tom glimlachte dat ze het kind toch nog met hem wou delen.
Samen hadden ze het nog over de regels die ze gaan opstellen met het kind. Eén week bij Tom, Eén week bij Jilly. Zo gingen ze het doen. Bill kwam er na een tijdje onwennig bij zitten. Hij zat naast Jilly, maar toch nog bewust enkele decimeters van haar weg.
'O, en Tom...' zei Jilly uiteindelijk. Ze begon weer die beschaamde blik te krijgen. Tom merkte al dat het iets met Bill te maken had. Zijn glimlach verdween half, maar toch was hij blij dat dit gebeurd was.
'Je houdt van hem,' zei Tom alsof hij dat allang wist. Jilly keek beschaamd weg, wat duidelijk maakte dat hij gelijk had. Bill beet op zijn lip, en ook hij draaide zijn hoofd weg van zijn broer.
'Hé, ik ben niet boos, ik heb ook iemand leren kennen,' zei Tom glimlachend. Meteen keerden het nieuwe "koppel" zich terug naar de jongen die het woord had gevoerd. Tom voelde zich zalig dat dit allemaal goed verlopen was. Jilly zou niet alleen achterblijven met het kind, en Tom had zijn droommeisje gevonden in een lief Nederlands meisje. Hij hoopte dat hij haar snel aan hun kon voorstellen.
'Dus we zijn "cool"?' vroeg Jilly. Ze pakte Bill zijn hand vast, en begon over zijn vingers te wrijven. Daarna legde ze haar hoofd op Bill zijn schouder.
'Ik baal er alleen maar van dat we bijna twee jaar relatie verbreken omdat we allebei verliefd werden op een ander,' zei Tom, zonder zijn glimlach weg te doen. De drie begonnen te lachen, en Jilly had het gevoel dat het kind in haar buik lekker mee begon te schoppen.


Reacties:


MariTom
MariTom zei op 9 aug 2009 - 18:32:
O M F G!
Dat had ik ff niet ver8, dat ze zwanger zou zijn!

Oehwie. Dan komt Tom's kindje om de week bij mij op bezoek [als het zover komt dat Tom & ik gaan samenwonen dan]

En nog een oehwie! Tom vind mij een lief meisje


Minority
Minority zei op 3 aug 2009 - 19:07:
Oehlalalaaah!! ;']