Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Tokio Hotel » Cousincest [TC] » 21: Tango Mortale

Cousincest [TC]

3 aug 2009 - 2:09

1090

0

212



21: Tango Mortale

Oke folks, dit is dus de laatste. Morgen,6 pm, vanaf dan ben ik tot maandag/dinsdag inactief . Misschien morgen,als ik een klein gaatje vrij heb,dat er wat nog van komt. Maar reken er maar niet op. ik ga echt vol zitten O.O (ik sta rond 2 uur op,dusj. Ga maar eens in 4 uur douchen en aankleden en makeuppen en blablabla. Y'all dont care). Maar ik heb echt een heel leuk idee voor de volgende stukjes enzo,dus het word het wachten waard! dat beloof ik! Oke Love you guys,byee! xoxo

Als de man in de trein afroept dat de volgende halte Berlijn is,wek ik zachtjes Bill. “Lieverd, we zijn er bijna.” Hij smakt en tilt zich langzaam op van mijn schoot. Op mijn jeans is een kleine kwijlplek. “Heh.. is het al zo laat?” Hij wijst naar de donkere lucht. “Ja,je hebt lang geslapen hoor.” Hij grijnst, en probeert op te staan om zijn tas van de bagagehouder te nemen. Als hij bijna achterover valt door een scherpe bocht,neem ik zijn benen vast. Ik begin te blozen als hij me van zijn punt aankijkt. Ik draai mijn hoofd de andere kant op,en merk een man die ons afkeurend van achter zijn krant aankijkt. Als hij mij opmerkt,verdwijnen zijn loerende ogen achter het papier. Als Bill giechelend naast me komt zitten drukt hij zijn lichaam tegen me aan. “Bill.. heb je er ooit al aan gedacht..” ik draai mijn gezicht naar hem toe. “Dat wat wij doen niet echt horen?” Zijn giechelen stopt abrupt en maakt plaats voor een somber gezicht. “Hoe bedoel je? 2 jongens samen is toch normaal?” Hij draait zich naar me toe en probeert het van me af te zetten door mijn hand vast te houden. “Dat bedoel ik niet..” schamend leunt mijn hoofd naar voren. “We zijn biologisch gezien neven. Niemand mag dit weten,want anders worden we door de familie uit elkaar gehaalt.” De woorden die ik hem toespreek keurt hij niet goed,want zijn gezicht staat op een zuurgraad van 20 en hij zou bijna gaan huilen. “Ik heb dit al ergens gezien..” Hij tikt op zijn hand en denkt diep na. “Altijd,in van die goedkope Amerikaanse televisiesoaps. Verboden liefde,verzwijgen,uiteindelijk sterft 1 van de 2 en … oh!” Hij houdt zijn hand voor zijn mond. “Niet doodgaan,Tom! NIET DOODGAAN!! HOOR JE ME?? NIET DOODGAAHAAN!” Hij begint me wild door elkaar te schudden en stampt met zijn hakken op de grond. De man met de krant legt zijn krant op zijn schoot en loert ons stevig aan. Als Bill dat ook opmerkt,dijnst hij terug. Opeens gaat de deur achter ons open en komt de man met het rare petje de kabine controleren. “Alles in orde hier?” “Ja zeker,meneer.” Excuseer ik mij. Als hij weg is,en de enge man niet meer naar ons kijkt, geef ik hem een zachte tits op zijn been. “Ik ga niet dood,gekkie.” Als hij bleed glimlacht weer ik dat alles weer oke is. “Echt niet hé.” Zegt hij nog snel. “Nee nee.”

Mama vliegt Bill letterlijk de hals om aan de voordeur. “Oh Bill, wat ben je groot geworden. “Maar Simone,het is maar een dag…” Bill steekt protesterend zijn vinger in de lucht maar Simone trekt mij en Bill meteen binnen,inclusief de tassen. “Maakt niet uit kom binnen er is thee.” Ratelt ze. Met een doffe klank valt de koffer van Bill op het hout van de trap. In de keuken voelt het meteen een stuk warmer aan. De 2 dampende koppen water staan al klaar. “Ga zitten. Hoe was jullie dag?” “Leuk,leuk..” Zeg ik een beetje onwennig. Ik neem mijn blueberry theezakje en dep het in de tas. Bill neemt citroen. “Ik ben gaan kickboxen,en Tom is me komen afhalen.” Hij lacht naar me bij de woorden die uit zijn mond komen. En dan denk ik weer aan de kleedkamer,aan de handdoek,die van zijn lichaam viel. Aan zijn erectie die mij ook een opbracht .. en nu dus ook. In en no-time wil ik Bill meteen bespringen. Nu,niet later. “Ja,ach zo.. leuk.” Buiten mijn gedachten is blijkbaar al een gesprek gevoert. “Mam,ik heb niet zo’n dorst. Mag ik met Bill alles gaan uitpakken?” Ik wil rechtstaan maar mama neemt mijn pols vast. “Wacht even,ik moet zeggen dat ik morgen naar de meubelwinkel moet. Enkele mensen zijn met vakantie vertrokken,en ze hebben nog niet meteen vakantiejobs aan kunnen nemen. Dus ik ben van 9 tot 6 weg. Ga jij wat leuk doen met Bill?” Ik knik hevig,maar nog steeds heeft ze mij bij de pols vast. Bill lacht er om,dat zie ik in de hoek van mijn oog. “Ik heb gehoord dat het de tijd is van Berlijn kermis,ga daar heen! Ik ben er zeker van dat Bill dat nog nooit heeft meegemaakt,toch Bill?” Als ik naar Bill kijk haalt hij zijn schouders op. “Niet echt,maar het lijkt me heel leuk.” “Tom? Jij gaat dus wel met Bill hé.” “Jaa! Laat me nu los..” Terwijl ik op het punt sta mijn eigen arm af te knagen ontroerd het mijn moeder en laat ze mij los, maar omdat ik met alle kracht lig te trekken val ik achterover. Tegen de deur. “Auw!” ik wrijf over mijn kruin. Als de 2 ontdekken dat het niks ergs is,lachen ze er gewoon mee. “Grapjasje!” geint mijn moeder. “oke ,nu ga ik naar boven. “Mopperend loop ik naar mijn kamer.

Bill en ik liggen te knuffelen en te kussen op het bed. De tv verlicht de kamer. Bill kruipt op me en laat me zijn lichaamswarmte voelen. Hij zoent me passioneel,laat zijn handen over mijn borstkas gaan. Zijn erectie streelt de mijne,onze benen in een ingewikkelde knoop. “Ik hou van je, oh Bill..” Hij gaat langzaam lager en begint onder mijn navel te kussen. Als ik denk wat hij gaat doen ben ik er nog helemaal niet op voorbereid! Mijn zorgen vallen allemaal in de afgrond als hij zijn lippen om mijn eikel sluiten. Zijn tongpiercing geeft de magic touch er aan,dat is zeker. Zijn hand omsloot hem en hij begint snel te bewegen. Mijn nagels zijn gepriemt in de lakens,en als ik klaar kom smoor ik mijn kreet in het eerste beste kussen dat ik kan grijpen. Met een mond vol wit spul kruipt Bill naar boven. Ik laat hijgend mijn vinger over zijn mondhoeken gaan,en veeg de restjes weg. Ik druk mijn lippen op de zijne en kus hem passioneel. In zijn ogen kijkend,zeg ik hem bedankt. “Wil .. je nog.. dat ik..?” Hij schud zijn hoofd als hij naast me komt liggen,met zijn hoofd op mijn borstkas. “Het is oke. We gaan slapen.” Hij drukt nog enkele kusjes en drukt de tv uit. “Slaapwel Bill.” “Slaapwel liefje.” En met die woorden weergalmend in mijn schelp van mijn oor,val ik in slaap.

En in mijn droom neem ik zijn hand. De slow draait langzaam. Het is het laatste nummer. De zaal is leeg. De glazen zijn gebruikt,de borden zijn vuil,de rozen zijn vertrappeld. Maar de lichten staan op ons,en we dansen ons een dieptepunt in de eeuwigheid. Misschien wel als puurste liefde,maar misschien ook als 1 van de onmogelijkste liefdes ooit.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.