FanFic.nl

A woman on board brings bad luck

Chapter 2

Ik probeerde mijn bootje fatsoenlijk het strand op te tillen, maar het lukte niet. Het bootje dreef de zee weer op toen ik er drie meter vanaf stond. Ik zuchtte en wilde me omdraaien.
'Je boot drijft weg', zei een jonge vrouw voor me. Ik herkende haar; het was de gouverneursdochter.
'Elizabeth Swann', zei ik. Ze knikte en keek me vragend aan.
'Ik woon ook in Port Royal. Of woonde. Ik wil de zee op', legde ik uit.
'Aha. Ik keer wel weer terug naar Port Royal. Maar moet eerst met Jack mee. Hij zegt dat hij ons nodig heeft'.
'Ons?', vroeg ik, toen ik haar achterna liep, verder het strand op.
'Ja. Eigenlijk zei hij dat hij Will nodig had. Will Turner, misschien ken je hem; hij was smid in Port Royal. Maar ik wilde mee. Hij vertelde Gibbs dat ze de rum moesten verstoppen, en toen mocht ik mee'.
Ik keek haar bewonderend aan.
'Dus, je vaart tussen piraten?', vroeg ik.
Ze knikte.
'Kapitein Jack Sparrow', riep ze, toen in de verte een man met zwarte dreadlocks en een bruine hoed het paadje over slingerde. Zo te zien was hij dronken.
'Lizzy', riep hij terug. Hij stompelde naar ons toe en pakte haar hand.
'Heb jij een nieuw bemanningslid gevonden?', vroeg hij, terwijl hij met zijn lichaam allemaal rare bewegingen maakte.
'Ja', zei ik snel. 'Scarlett', voegde ik eraan toe. Hij bekeek me even en streek met zijn duim over mijn wang. Ik draaide mijn hoofd weg. Elizabeth trok haar hand weer terug en rende naar een knappe jongen met donker haar toe.
'Will!', riep ze. Ze viel in zijn armen. Ik wendde me weer tot de man voor me.
'Dus. Jack Sparrow?'
'Kapitéin Jack Sparrow', verbeterde hij me. Toen draaide hij zich naar een grijze man, die wanhopig in zijn zakflesje staarde.
'Meneer Gibbs!'.
'Ay!'
'Breng onze nieuwe bemanning naar het schip. Snel. En vul de rum aan'.
'Ay. Maar, kapitein, een vrouw aan boord brengt ongeluk'.
'Meneer Gibbs', gebaarde Jack. Gibbs deed aarzelend een paar stappen naar me toe, maar leek zich te bedenken van wat hij ook wilde doen. Hij draaide zich om en wenkte iedereen - er stonden zeker tien mensen achter me - naar het schip. Ik pakte net als Gibbs een kist en nam die mee aan boord.
Na een halfuur voelde ik het schip wegvaren. Alle mannen waren aan het werk.
'Waar gaan we heen?', vroeg ik aan Elizabeth.
'Weten we niet', zei ze. Ze speelde met een kompas. Ik zag dat het niet naar het noorden wees.
'En waar waren we net?'
'Tortuga. Volgens mij is het Jacks thuis. Waarom wilde jij zo graag de zee op?'
'Omdat ik voel dat ik daar meer te weten kan komen over mijn verleden. Ik ben bewusteloos geweest, en ik weet niks meer. Alleen dat ik een jaar geleden wakker werd op de zolder van de bakker in Port Royal'.
'Succes', mompelde ze. Ze liep weer op Will af. Ik zuchtte en liet me tegen de ballustrade vallen. Ik tuurde naar de horizon. Ik wist het nu zeker; dit is waar ik thuis hoorde.

Reacties: