Hoofdcategorieėn
Home » Cinema Bizarre » Im the sister of Rom3o, and Yu is my... what the hell is he from me? » 24
Im the sister of Rom3o, and Yu is my... what the hell is he from me?
24
Yeah, she has a family of 3people...
< Shin POV >
Ik sta op en maak me klaar, ik sta wat versuft voor de spiegel. Het is echt raar, het ene moment is alles nog goed, het andere zijn de ouders van je vrienden dood en zijn zij depressief…
Ik zou echt zo graag effe weg willen, ik ga gewoon even weg, ik ga wel effe naar het winkelcentrum.
Ik pak mijn jas, en doe een muts en zonnebril op, zodat ze me niet herkennen, ik heb nu geen zin in fans. Ik loop op een rustig tempo naar de stad, ik loop door wat verschillende winkels, als ik nog net iemand kan ontwijken. Maar het meisje struikelt toch en ik vang haar nog net op, maar mijn zonnebril en muts glijden af…
“Hoe heet je?”¯
‘Aylin’ zegt het meisje. Ik trek haar omhoog en kijk haar aan. Ze ziet er opgejaagd uit.
Aylin: Sorry, maar kan ik je ergens van herkennen? Hebben wij elkaar eerder ontmoet?
“Ik denk het niet, wrm struikelde je?”¯ en ik kijk haar verbaast aan…
Aylin begint te huilen: Ik word de hele tijd al door een heel lastig groepje jongens achterna gezeten omdat zij mij kennen van school en me pesten!
Ik troost haar en neem haar mee voor een warm kop chocomelk in een cafeetje aan de andere kant van de straat… We praten een beetje. Aylin is 19jaar, Visual Kei/Emo/Gothic is haar stijl maar dat verschilt van dag tot dag…
Na een tijdje wisselen we nummers uit, en we nemen afscheid. Ze is zeker iemand om nog eens te ontmoeten... Ik loop een stukje verder, richting de rand van het winkelcentrum, en ik hoor daar een schreeuw. Ik ren er heen en zie het groepje jongens van haar school om haar heen staan. Ik schiet haar te hulp als een van de jongens haar in haar maag stompt…
Ik pak een van de jongens op en smijt hem tegen de muur, en hij schreeuwt het uit van de pijn. De andere vluchten weg, en ik schreeuw ze nog na dat het mongolen zijn.
Ik neem haar mee naar even mee naar ons huis, en verbind daar haar arm.
Als ik de deur dicht hoor vallen, hoor ik gelijk stemmen achter me.
Ik draai me om en het zijn Maaike & Yu… Maaike: Meisje, wie heeft dat met jou gedaan, owh wat ben ik blij dat Shin jou heeft gevonden en helpt!
“Ze heet Aylin.”¯ en ik knik een keer als teken dat het verband goed om haar arm zit.
Maaike: Hoe heet je van achternaam?
Aylin: Nightingale-Straber
Maaike verbleekt, en ik zie dat ze op het punt staat om flauw te vallen. “Yu, vang haar op…”¯
En Yu vangt haar netjes op en neemt haar mee naar boven…
Aylin: Zei ik iets verkeerd?
“Mag ik je wat vragen stellen, want ik snap het zelf amper?!”¯ Aylin knikt dat het wel goed is.
“Maaike heeft geen familie meer behalve haar broer, en zij heette ook Nightingale met hun achternaam. Misschien is het familie van jou?”¯
Aylin: Hoezo alleen haar broer en zij leven nog… hun ouders… nee… KUT!
Mijn ouders zijn dan bij hetzelfde ongeluk als haar ouders omgekomen… ze gingen samen ergens heen… Maar mijn ouders zijn al begraven, hoe zit het met de hare?
“Die zijn dood, die worden morgen begraven, op de stads begraafplaats van Berlijn.”¯
Aylin knikt, ze lijkt er geschrokken door te zijn, dat ze nog familie heeft…
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.