Hoofdcategorieėn
Home » Tokio Hotel » Run Away Star » Hoofdstuk 16
Run Away Star
Hoofdstuk 16
“Goedemiddag.”¯ zegt mevrouw Naasens. Ik zucht. Ik haat haar, en het is wederzijds. Elke les doe ik mijn best om haar gek te maken. En nu heb ik hulp van Bill. Ik wrijf wraakzuchtig in mijn handen. Als ik Bill de situatie uitleg, stemt hij uiteindelijk toe om me te helpen. “Mevrouw?”¯ roept Bill terwijl hij wild met zijn hand in de lucht zwaait. Mevrouw Naasens laat haar bord vol uitleg over celdeling voor wat het is en kijkt Bill aan. “Ja, jongen?”¯ vraagt ze glimlachend. “Ja, ik vroeg me af,”¯ leest hij af van het briefje waar ik net zijn tekst op heb geschreven,”¯wat een cel is?”¯ Ze kijkt hem ongelovig aan. “Ken je dat niet, jongen?”¯ Bill schudt onschuldig zijn hoofd. Nu is het mijn beurt. Ik zwaai met mijn armen in de lucht. “Mevrouw? Mevrouw? Wilt u het ook uitleggen? Ik weet ook niet wat dat is.”¯ Plots begint heel de klas vragen te stellen over cellen. Lastige klas? Check. Paars hoofd? Check. Klasrevolutie? Nog even. “Iedereen behalve Jorg kent cellen. Jorg, jou leg ik het na de les wel uit.”¯ Ik ga recht staan. “Mevrouw, als u het niet wilt uitleggen, ga ik staken.”¯ Ik kruis mijn armen en kijk haar uitdagend aan. “Dan staak je maar, daar kom je ver mee.”¯ Ik knipoog naar Fenna, ruim mijn boeken op en ga dan op mijn bank zitten in kleermakerszit. Fenna staat nu ook recht. “Ik staak ook.”¯ roept ze en doet hetzelfde. “Ik ook!”¯ “Wij staken!”¯ “Leg het uit!”¯ “Wat zijn cellen?”¯ klinkt langs alle kanten. Leerlingen gaan op de bank zitten. Als iedereen op zijn bank zit, ga ik op mijn bank staan.
“Mevrouw Naasens, wat hebt u nu te zeggen?”¯ vraag ik met een grote grijns op mijn gezicht. “Ga zitten of ik roep de directeur.”¯ “Wacht. Ik bespaar u die tijdsverspilling. Ik ga zelf wel. Oh ja, ik weet al wat cellen zijn. Dat is wat u in overvloed hebt in uw achterste.”¯ Ik hijs mijn schoudertas over mijn hoofd en paradeer naar de deur. “En mensen,”¯ richt ik me tot de klas,”¯ik ga buiten zitten voor het geval jullie me zoeken.”¯ Ik open de deur en loop de gang op. Voeten springen op de vloer, stoelen schrapen naar achter en mensen komen achter me aan. Als ik zeker ben dat heel de klas op de gang is, loop ik naar buiten. Het is stil buiten. Te stil. Ik gooi mijn tas bij de automaat en loop langs de ramen van de lokalen op het gelijkvloers. Wild zwaai ik met mijn armen om aandacht te trekken. Ik hoor Fenna en Mike roepen. Alle ogen zijn op ons gericht. “Jongens, kennen jullie dat dansje nog van vorig jaar met turnen? Met die vervangster.”¯ Iedereen knikt, of de meesten toch. “Bi… euhh… Jorg. Kom eens.”¯ Ik geef hem mijn sidekick. “Zet dat liedje op, op zijn luidste. Er zitten boxen in mijn rugzak.”¯ fluister ik. Ik draai me om en zie mevrouw Naasens uit het raam hangen. Ik zwaai en ga bij de anderen staan. Mijn muziek weerklinkt over het schoolplein terwijl wij de pasjes doen. Geklap, gejoel, allemaal van de leerlingen. Zelfs enkele leraren, die denken dat dit gepland is, doen mee. Maar mevrouw Naasens is nergens meer te bespeuren. Klasrevolutie? Check.
Ik zit bij de directeur. Maar het is het waard. Na zeker een uur te hebben verteld, mag ik zijn kantoor verlaten. Ik heb me eruit kunnen praten. Weeral. Weeral zonder straf mevrouw Naasens gepest. Net goed. Ik zoek mijn klas en probeer de les op te pikken. Bill zit naast Milla. Dus ga ik naast Fenna zitten. “Was echt grappig.”¯ lacht ze. Ik knik en begin haar notities over te schrijven. “Wat denk je ervan? Zullen we haar even opzoeken tijdens de speeltijd?”¯ “Nee, we zenden haar gewoon het filmpje. Een eerstejaars stond heel de tijd te filmen.”¯ Fenna grinnikt en let op aangezien meneer Janssens vragen begint te stellen. De les vliegt voorbij, net als de laatste 2 uren van de dag. Bill en ik zitten tegen de schoolpoort, te wachten op Sanne, als ze plots voor ons stopt. “Hoe was het?”¯ grijnst ze. “Wat?”¯ vraag ik onschuldig en spring in de auto. Kimberly zit opgewonden met een pop te spelen. “Naasens pesten natuurlijk. Goed zo. Ik heb haar nog nooit zo paars gezien en ik heb haar ook 4 jaar als leraar gehad.”¯ Ik grijns en begin een uitgebreid verslag.
“Oh ja, je cadeau is afgeleverd.”¯ grijnst Sanne mysterieus. “Wel, rijd dan wat sneller.”¯ zeg ik. Ik ben helemaal nieuwsgierig en dan word ik hyperactief. We kunnen niet snel genoeg thuis zijn. Maar ik zie geen pak, geen enveloppe, geen… Niets. “In de keuken.”¯ fluistert ze. Ik loop door de woonkamer en draai de keuken in. Ik zie een lichtzwarte Amerikaanse Stafford. Nog een pup. “Sanne, dank je!”¯ gil ik terwijl ik op mijn knieën ga zitten en hem oppak. Hij weegt niets. “Je doet me denken aan Bill.”¯ fluister ik tegen mijn nieuwe, kleine vriendje. “Is het een meisje of een jongen?”¯ vraag ik als Sanne naast me komt zitten. “Een jongen.”¯ Ik kijk even achterom. “Ik noem hem Billie.”¯ Bill knikt. “Wat een eer.”¯ Ik aai over Billies kopje en neem hem mee naar de woonkamer. “Mag het wel van mam?”¯ “Allemaal geregeld. Maar hij slaapt op je kamer.”¯ “Vindt ik niet erg!”¯
Die nacht slaapt Billie op mijn kussen. Ik lig er ook half op en staar naar mijn lieve, kleine pup. Ik val pas laat in slaap. Vroeg word ik wakker gemaakt. “Wat? Ik moet snel naar school.”¯ zeg ik en ren naar mijn inloopkast. “Rustig. Hey ho! Wacht! Het is geen school vandaag. We gaan naar de zaal waar je feest is.”¯ “Oh.”¯ Aangekleed, gevoed en wel brengt Sanne ons naar de zaal. Mam en pap zijn er al. “Hey lieverd.”¯ Het podium is versierd met grote lampionnen, in de zaal hangen discolichtjes en glinsterlichtjes, er staat een grote buffettafel met allerlei lekkernijen die ik amper kan weerstaan. In het midden ligt een dansvloer. “Blijkbaar is alles al klaar.”¯ lacht Sanne. “Wil je het geschenk van mam en mij nu of straks?”¯ vraagt pap en geeft me 3 kussen. “Sorry dat we er gisteren niet waren maar we moesten nog een hele hoop regelen voor vandaag.”¯ “Geeft niet. En nu.”¯ Ik huppel hyperactief heen en weer. Maar dan ben ik stil en valt mijn mond open. Er wordt een megagrote doos voor mijn neus gedropt door een heftruck.
Reacties:
Oooooh, wat zit er in die doos?
Me ist nieuwsgierig! ^^
Muahaha, bij dit stukje
Die nacht slaapt Billie op mijn kussen.dacht ik met m'n domme hoofd heel even dat je Bill bedoelde x'D Maar dat was die pup :p
Wiii, dit stukje is zoo grappig, met Sanne die ook die biologiemuts niet mag x'D
Snel meer?
<3
OohOohOoh ;o Ik wil weten wat er in zit ;o
& Met vreugde deel ik u mee dat dit Weer een geweldig deeltje was ;D
& Nu ben ik best wel nieuwsgierig naar het spannende 17de deel ;o + wat het kado is ;D
xx
Meheh ^^ I
Ben vet benieuwd naar het spannende deel
x