Hoofdcategorien
Home » Tokio Hotel » Run Away Star » Hoofdstuk 23
Run Away Star
Hoofdstuk 23
Elle? Ik kijk opzij en zie Knoet, of is het Jerm, staan. Het is in ieder geval één van de twee bodyguards van in het ziekenhuis. Zijn dit dan Fenna, Milla en Sanne? Ik knik en kijk even opzij. Barbie kijkt ons met grote ogen aan. Ik moest jullie komen halen van meneer Kaulitz? Ik lach. Bill of Tom? Milla port in mijn maag, Sanne lacht en Fenna kijkt verwaand naar Barbie. Bill natuurlijk. Hij kan niet wachten om u opnieuw te zien. We lopen met hem mee en kijken even achterom. Barbie staat als aan de grond genageld. Net goed.
We worden begeleid door een grote massa. Ze staan allemaal aan de backstagedeur. Tickets? Ik graai in mijn handtas en laat hem mijn ticket zien. Ik glip naar binnen. Een paar seconden later staan de anderen ook weer bij me. Het gegil houdt op als de deur dicht valt. Ik kijk goed om me heen. Een gang, kil en koud, met muren van beton. Ik ben hier nog nooit geweest. We gaan op ons goed gevoel af en wandelen de rechtergang in. Waar moeten we in godsnaam heen? moppert Fenna na 5 minuten stappen. De gang loopt dood en er is maar één deur. Ik duw die open en kijk even, maar dit is de kantine. Dus stappen we het hele eind terug. Ons gevoel zat dus niet goed. Hier zijn veel meer deuren. We kijken even in de kamers, maar geen teken van leven. Dus stappen we nog een eind verder. Kijk, hier. roept Fenna, die al een eind voorop liep. We beginnen te lopen en ja, op de deur hangt een blad. Tokio Hotel. Ik klop, maar geen reactie. Ja, ich kömme so. Mijn hart maakt een sprongetje. Dat was Bills stem. Ik doe teken aan de anderen om ons te verstoppen achter de hoek. We trippelen zacht, maar snel, weg en verschuilen ons achter de hoek.
Ja? Ik houd mijn lach in. Bill zucht en slaat de deur weer toe. We komen weer recht, want we zaten op onze knieën. Wat doen jullie hier? Ik draai me geschrokken om. Daar staat een andere bodyguard. Ãâ°én die ik nog niet ken. WeeuhmBill en Ja, weer zon fan die is doorgedrongen tot in de backstage. Meekomen. Hij pakt me brut aan mijn linkerschouder vast. Aaah Ik bibber van de pijn. Hij laat me geschrokken los. Voetstappen en geren op de gang. Elle. Ik kijk om, in de prachtige ogen van Bill. Voor ik het weet, heeft hij me in zijn armen. Gert, je hebt mijn liefje pijn gedaan. Ik hoor Duits gemompel en dan excuses. Ik kus Bill teder, lang, lief. Ik laat hem los en zucht. Dit heb ik echt gemist. Bill veegt de tranen weg, want ik huilde toen die stomme bodyguard me pijn deed, en trekt me mee. Ik trek op mijn beurt Fenna mee. En zij Milla, en Milla Sanne maar dat doet er nu even niet toe. Het enige dat er nu toe doet, is Bill. Zijn warme hand, perfecte lippen, honingzoete stem. Ik smelt bijna ter plekke.
Bill gaat in de zetel zitten en trekt me op zijn schoot. Ik kijk verlegen rond. Tegen de muur hangen spiegels, met 4 stoelen ervoor, een lange tafel staat in het midden van de kamer. Daarop staan blikjes frisdrank, pizza, water, fruit en nog ander voedsel. Ik zie Tom op ons aflopen, er staat iemand onder de douche, dat moet Gustav wel zijn want Georg staart naar het laptopscherm. Hey. Ik ben Tom. Ja, wist ik. zeg ik blozend. Ik ben Fenna, dit is Elle, Milla en Sanne. Ik grinnik omdat Fenna zo recht voor de raap is. Tom gaat naast ons zitten. Ook Georg staat recht. Ik zie zijn ogen vastkleven aan Fennas lichaam. En blijkbaar ben ik niet de enige die dat ziet want Bill fluistert het in mijn oor. Fenna staat recht en loopt hem tegemoet. Ik ben Fenna. lacht ze. Ik ben Orgeg, euhh Georg. Ik rol van Bills schoot van het lachen en ook Tom kan zijn gezicht niet serieus houden.
Ik trek me recht aan Bills knieën. David komt binnengelopen en is aangenaam verrast als hij mij en mijn meisjes ziet. Ik ben David. Ben jij de Elle waar onze Bill zo over verteld. Blozend kijk ik naar Bill en dan weer naar David. Ja, dat ben ik. Hij trekt me recht en knuffelt me. Ik vind het best wel raar. Ik moet je hartelijk bedanken. Bill is 3 kilo bijgekomen. Hij was zo mager toen hij hier weg ging. En zijn wallen. Nou, je hebt hem opgeknapt. Ik grinnik. Jongens, het is tijd. Ze knikken. Gustav komt uit het andere kamertje, aangekleed en met pet. Ik ben Gustav. zegt hij als hij ons ziet. We knikken en lopen dan met de band mee. Zenuwachtig? vraagt Bill. Nee, waarom zou ik? Je eerste concert van Tokio Hotel. Nu hij het zo zegt, grinnik ik. Ik ben geen doorsnee fan. Weet je, we gingen aanschuiven. En toen zon blondje voor ons ging zeggen dat ik jou nooit kon krijgen. Bill begint te lachen, mysterieus, anders. Ik duw hem tegen de muur en geef hem een zoen. Waar was dat voor nodig? Moed toewensen. Wij gaan op het balkom vlak naast het podium zitten en kijken toe hoe één voor één de jongens het podium oplopen. En toch is er iets vreemd aan Bill.
Het gegil is oorverdovend. Bill geniet opvallend van de aandacht, en toch is er echt iets anders. Maar ik kan er mijn vinger maar niet op leggen. Misschien die mysterieuze lichtjes in zijn ogen. Hallo België. roept hij in de micro. Het sportpaleis barst los. Als ik net dacht dat ik oorpijn zou hebben, weet ik het nu zeker. We start with Monsoon but first I want to tell you something. Muisstil in het Sportpaleis. As you know, I was gone for a week. And you know why? Nee, no, nein, allemaal met dezelfde bedoeling. Ze weten niet waarom. Elle, kom eens op het podium. Ik slik en bloos, een spotlight schijnt op mij en verblind me. Ik sta recht, struikel bijna maar bereik dan heel het podium. Wat doe je? sis ik, met mijn tanden op elkaar. Een grote grijns verschijnt op zijn gezicht.
Reacties:
Ik weet niet waarom maar bij de stuk:
Ik moet je hartelijk bedanken. Bill is 3 kilo bijgekomen.
lag ik helemaal dubbelx'D
Haha ; Ik ben Orgeg, euhh Georg. (':
& Waah Ik wil een volgend deeltjee ;D
xx
Ooooo, Bill is een schattig varkentje ^^
En nee, da's geen belediging, varkens zijn lief^^
Ik vond het (weer eens) een geweldig deel
(L)