FanFic.nl

I've got an hole inside and it's 10 Miles Wide.

I've got an hole inside and it's 10 Miles Wide. Liz' leven [2]

De dag nadat mijn moeder al die lieve dingen tegen me gezegt had werd ik wakker met een naar gevoel. Toen ik naar beneden liep zag ik mijn broer Ronnie zitten. Hij had een brief in zijn handen. Het enge was dat ik geen emotie van zijn gezicht kon lezen zoals ik dat normaal wel kan. "Ronnie?" zei ik "Ronnie wat is dat?". Hij keek me een moment aan en zei toen: "Liz, mama en papa zijn weg. Ze kunnen niet meer voor ons zorgen, dus zijn ze weg! Ze hebben ons verdomme achtergelaten". Kun je het je inbeelden? Ik was een kind van 10 en mijn ouders waren opeens weg. Ronnie was kwaad en liep de hele dag scheldend en tierend door het huisje waar we nu nog maar met zijn 2en waren en ik zat huilend inéén gedoken in een hoek.
Uiteindelijk is hij naast me gaan zitten en heeft hij me getroost. Ronnie was 15. Ik weet nog steeds niet hoe we het zo samen een jaar overleeft hebben.
Toen ik 11 was en Ronnie 16 ontmoete Ronnie Max Green. Ze werden goede vrienden en Max kwam vaak over de vloer. Ook was Max altijd superlief tegen mij en ik mocht hem graag. We hadden altijd giga lol met elkaar. Ik danste toen btw nog steeds. Dansen was zo'n beetje mijn alles geworden en samen met Tessa voerden we de raarste stukjes op.
Het jaar daarna begonnen er dingen te veranderen. Ronnie werd gevraagt als zanger voor Escape The Fate. Inmiddels was ik 12 en Ronnie 17. Ik vond het geweldig. Tegen mij werd ook altijd gezegt dat ik een geweldige stem had maar dansen daar had ik gewoon meer mee.
Toen ik 15 was (Ja we switchen even van 12 naar 15) kwam ik voor een keuze te staan. In die 5 jaar waren Ronnie en ik superclose geworden als zus en broer. Escape The Fate deed het geweldig en ik kon het goed vinden met de bandleden. Ik danste dat jaar een keertje mee met een groep meiden. Er was een uitvoering in de plaatselijke sporthal en ze vroegen mij mee te doen. Na de uitvoering kwam er een man naar me toe die een Duitse scout bleek te zijn. Hij vertelde me dat ik geweldig was. Ik had gigantisch gevoel voor ritme en dat soort dingen. Hij zei dat als ik dat wilde ik in Duitsland(!) naar 1 van de beste dansscholen zou kunnen als ik dat wilde. Ik zei hem dat ik daar geen geld voor had maar dat zou hij regelen. Hij gaf me zijn nummer en zei dat ik er over moest nadenken. Toen ik het Ronnie eenmaal vertelde was hij door het dolle heen en vroeg waarom ik niet meteen ja had gezegt. Ik zei dat ik dat best moeilijk vond om hem dan zomaar een jaar te moeten missen. Na lang gepraat en dat soort zooi besloot ik te gaan omdat niet iedereen zo'n kans kreeg. Binnen die dag en een week zat ik in het vliegtuig naar Duitsland.
Eenmaal daar had ik de tijd van mijn leven. De taal leren was minder maar voor de rest was het geweldig. Toen ik 16 was, was ik nog steeds daar. Ik ging naar een dansschool maar ook naar een gewone school om normale lessen te volgen. Dat jaar zat ik bij een jongen in de klas. Dat was in nouja ik denk 2005. Hij was alternatief netzoals ik en ik vond hem helemaal geweldig. Hij hete Jack maar toen ik hem beter leerde kennen vond ik uit dat zijn vrienden hem Strify noemden. Hij kon en kan nog steeds geweldig zingen. Ik mocht zijn vrienden erg graag netzoals ze mij ook mochten. Ik ging vaak me ze om. Tegelijkertijd werd ik wel zo ongelofelijk verliefd op Strify.
In datzelfde jaar richten ze een band op: Cinema Bizarre, ik was en ben nog steeds verliefd op hun muziek (En ook op Strify). Strify's vader zag mij niet zo zitten en deed er alles aan om ons uit elkaar te halen, en dat lukte hem want ik moest terug naar Amerika.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.