Hoofdcategorien
Home » Tokio Hotel » Run Away Star » Hoofdstuk 43
Run Away Star
Hoofdstuk 43
Ik heb een stoel voor het raam gezet. Met mijn knieën zit ik erop en ik staar naar beneden. Naar het park, naar de voorbijkomende mensen, de autos, de dieren, Ik laat mijn hoofd op het glas rusten. Mijn hand rust ook op het glas maar schuift stukje bij beetje naar beneden, een spoor achterlatend. Ik weet dat ik Bill al bedrogen heb. 3 keer kussen is niet per ongeluk. Ik veeg mijn wangen droog en staar naar de grond. En zeg nu wat er is. Ik stoot mijn hoofd tegen het glas. Tom, klier, er is niets. Ik hoor dat mijn stem de hoogte in schiet, ook in volume. Hij grijpt mijn polsen vast. Elle, zeg het me. Ik barst in tranen uit. Het is gewoon Ik denk heel de tijd aan je. Ik weet dat ik niet verliefd op je ben. Maar ik wil je ook geen pijn doen. Je zit in mijn hoofd en ik krijg je er niet meer uit. En ik zie Bill zo graag. Echt waar. Ik weet gewoon dat hij de ware is. En ik ben niet de ware voor hem. Ik bedrieg en belieg hem. Ik ben hem niet waard. ratel ik door. Ik snik en huil weer verder. Tom trekt me tegen zich aan. Sorry. Mijn hoofd rust op zijn borstkas en ik voel zijn hart kloppen. Het kalmeert me. Maar doet me weer denken aan mijn fantasieën.
Ik zit nog heel de dag voor het raam. Tom doet wat hij wil, kijkt tv, eet en drinkt, surft een beetje op het internet. De schuldgevoelens zwakken af nu ik besloten heb het Bill te vertellen. Ik voel een hand op mijn schouder, Tom. Gaat het? Ik knik en sta recht. Ik word tegen het raam gedrukt en voel weer die warme lippen van Tom. Ik trek mijn benen op, die hij snel vastpakt en me draagt. Ik zet mijn handen op zijn hoofd en klamp me vast aan zijn dreads terwijl mijn tong zijn mond verkent. Ik voel me rot, en toch is er een deel van me dat dit zo graag wilt. Ik word op bed gegooid en Tom trekt behendig mijn T-shirt en beha in één trek uit. Tom trapt zijn broek uit en ook zijn T-shirt vliegt in het rond. Het is als een waas. Een mengeling van negatieve en positieve gevoelens. Schuldgevoelens, verdriet, haat tegenover Tom en geluk, liefde, vreugde. Het duizelt weer voor mijn ogen terwijl ik Tom in me voel komen. En vanaf dat moment weet ik dat ik niet meer terug kan en dat dit niet is wat ik wil. Huilend knijp ik mijn ogen toe en kreun. Laat dit snel ophouden.
Huilend word ik wakker in de armen van Tom. Ik ga recht zitten en verleg zijn arm. Dan draai ik op mijn zij en leg mijn hoofd in het kussen. Tranen rollen over mijn wangen. Wat doe ik Bill toch aan? Dit mag niet. Met zijn eigen tweelingbroer. Het was al die leugens niet eens waard. Ik geef mezelf de fout, niet Tom. Natuurlijk, het komt door hem. Maar ik had me niet mogen laten meeslepen. En dan is mijn geest nog eens in twee delen gesplitst. De ene kant die het Bill wil vertellen, alles opbiechten en hopen op een tweede kans. En dan is er die andere kant. Die kant die me heel de tijd dingen roept. Zeg het niet, het was eenmalig, hij komt er nooit achter. Ik woel en draai maar kan de slaap niet meer vatten. Waarschijnlijk slaap ik niet meer voor ik het bekend heb. Dus dat moet ik doen. Vandaag nog. Tranen als parels rollen over mijn wangen. Ik wil ophouden met huilen. Ik moet niet zwak doen. Ik heb het zelf gedaan, Bill is de enige die het recht heeft om te huilen. En ik hoop dat hij het niet doet. Hij is meer waard dan zon goedkope hoer als ik. Ja, dat ben ik. Een hoer, van de ergste soort. Ik por in Toms maag, die een soort kreungeluid maakt en dubbel klapt. Tom, het spijt me. Maar ik moet het Bill zeggen. Ik stap uit bed, en hoor Tom struikelend achter me aan komen. Elle, doe het niet. smeekt Tom, terwijl hij op zijn knieën naar me toe kruipt. Het moet. Ik voel me zo slecht. Dat is nog zwak uitgedrukt. Een naar gevoel drukt op mijn hart, verstikt mijn longen.
Ik pak de telefoon. Sorry Tom. Het moet. Hij laat zich achterover op de grond vallen. Zijn dreads vallen over zijn gezicht. Ooit komt er een tijd dat ik weer met je kan lachen, Tom Kaulitz. De telefoon gaat over en dan hoor ik de slaperige stem van Bill. Hey Bill. Het is Elle hier. Ik moet je spreken. Kom om 12 uur naar het appartement van David. Ik mis je. Dag. Ik laat hem niet eens wat tijd om zelf iets te zeggen. Mijn adem stokt en tranen verhinderen me naar Tom te kijken. Ik moet het hem zeggen. Misschien waardeert hij mijn eerlijkheid en kunnen we nog vrienden zijn. Dat is beter dan dat hij erachter komt en me dumpt. Ik vouw mijn handen voor mijn gezicht. Tom, ik hoop dat je me begrijpt. Ik hoor hem iets mompelen. Ik smeek de goden om Bill vandaag vergevingsgezind te maken. Alsjeblieft smeek ik en snik. Dit is echt ondraaglijk.
Het is half 12 als ik gedoucht en aangekleed in de zetel zit, nerveus wachtend op Bill. Ik moet het hem gewoon zeggen. Maar hoe zeg ik het gewoon. Ik zal mijn tranen niet kunnen inhouden. En Tom zal ook niet veilig zijn. Dat weet hij ook want hij ijsbeert al zon 3 uur aan een stuk. Misschien moet ik niet zeggen met jou. Tom komt weer mijn richting in, draait zich om op één voet en loopt weer terug. Nee, ineens de hele waarheid. Ik krijg een krop in mijn keel terwijl ik Tom zo zie ijsberen. En dan te denken dat ik hem zo graag wilde ontmoeten toen Bill nog bij mij thuis woonde. Ik vecht tegen de opkomende tranen en probeer de krop weg te slikken. Ik plant mijn nagel in mijn vinger en doe dat tot het bloed. Het pikt en brand een spoor op mijn huid maar ik laat het druppelen. Niets overstemt de pijn die ik nu voel, die ik zo meteen noodgedwongen aan Bill moet overdragen. Mijn hoofd vult zich met beelden van een verdrietige Bill, een kwade Bill, een eenzame ik. Ik geraak in paniek, vecht nog steeds tegen de tranen en steek mijn vinger in mijn mond. En dan gaat de bel.
Reacties:
*leest Emma's reactie*
Tom de kutplakband *plat*
Ahh, ik vind Elle zo zielig <3
En Bill moet niet boos zijn op hí¡í¡r, maar op zijn broer
Want die is het plakband en Elle kon daar ook niet veel aan doen
Maar Elle voelt zich tenminste schuldig en Tom is alleen maar bang dat hij knallende ruzie krijgt en het avondeten mist.
Maar OH! Wat een moment om te stoppen! NIET EERLIJK! Ãâ
Wij willen meer
<3
Maar Bill zal natuurlijk een grote schat zijn voor Elle, enfin, dat hoop ik ^^
En Tom de kutplakband moet eens in het water springen zodat de lijm ervanaf druipt!
Ok, dat trok nergens op -_-
Aa echt heel kut voor Elle,
En idd laat Bill please vergevingsgezind zijn
Schnell weiter!
Tom kom op T_T