Hoofdcategorieën
Home » Tokio Hotel » You Saved Me. » Hoofdstuk 10!
You Saved Me.
Geschreven door:
Onderdeel van:
Laatst bijgewerkt:
24 okt 2008 - 21:37
Aantal woorden:
761
Aantal reacties:
2
Aantal keer gelezen:
220
Hoofdstuk 10!
Zwijgend volg ik tom voorbij een paar straten tot we stil staan voor een restaurant.Vanbuiten is het al mega gezellig dus hoe zal het er vanbinnen uit zien?"Zeker dat er nog een tafel vrij is?"vraag ik en hij knikt."Ik heb in die 2 uur een tafel besteld"zegt hij en ik glimlach is.We gaan naar voor en hij houd de deur voor mij open en al giegelend stap ik naar binnen. Een staat een klein toogje met een boek en een belletje waar tom op drukt.Ik kijk het restaurant rond en het is gewoon mega gezellig.Het heeft een bruin achtige kleur als muur en donker rode gordijnen met kaarsen op elk tafeltje."Goede avond,op welke naam hebt u besteld?"vraagt een iets oudere meneer op een vriendelijke manier die er zeer netjes uit ziet en verzorgd is."Kaulitz"antwoord tom en de meneer bladerd door het boekje dat er licht."Jullie mogen mij volgen"zegt hij en stapt achter het toogje vandaan en begint voor te stappen.We volgen hem in alle stilten terwijl ik mijn aandacht door het hele restaurant laat gaan.Ik kan het gewoon niet beschrijven,het is gewoon te prachtig!Het mooiste wat ik in mijn hele leven ooit al heb gezien."Dit is het tafeltje"zegt hij.We knikken en als een echte gentleman schuift tom mijn stoel naar achter waar ik met alle plezier op ga zitten en dichter naar de tafel toe schuif.Tom komt over me zitten en kijkt de meneer aan."Wensen jullie al een aperetief ofso?"vraagt hij en tom kijkt me aan.Ik knik."Rode wijn goed?"vraagt tom en weer knik ik.De meneer vertrekt en tom steunt met zijn ellebogen op tafel en vouwt zijn handen over elkaar terwijl hij me recht in de ogen aan kijkt."Is er iets?"vraag ik beleefd terwijl ik me'n eigen een beetje rood voel worden wanneer hij in me'n ogen blijft kijken."Je hebt de mooiste ogen die ik ooit al gezien heb"zegt hij en ik draai verlegen me'n hoofd weg."Danku"zeg ik en hij komt terug met de fles wijn.De emmer met het ijs erin zet hij op tafel neer en glazen zet hij voor onze neus.Netjes doet hij het glas half vol met de rode wijn waarna hij die in de emmer legt."over een kwartier terug komen?"vraagt hij en tom knikt.De man vertrekt en ik neem een slokje van mijn glas."Goede wijn?"vraagt tom en ik knik."Was dit niet peperduur?"vraag ik maar hij schud zijn hoofd."Ik kom hier regelmatig,dus het valt wel mee"zegt hij.Geld hebben is toch makkelijk.Ik wist dat het peperduur was,en ik zouw de prijs niet willen weten,ik weet alleen dat ik het nooit zouw kunnen betalen.Veel mensen zitten hier niet maar als er zijn dan zijn ze allemaal mooi opgekleed en zie je dat ze van een rijke afkomst zijn waardoor ik me niet op me'n gemak voel."Is er iets?"vraagt tom alsof hij mijn gedachten kan lezen."Wel,als je hier zo rond kijkt,je ziet gewoon dat ze rijk zijn.En als ik dan weet hoe ik leef,of leefde,dan voel ik mij een binnedringer in hun wereld,en ook in die van u,omdat je alles voor mij moet betalen,terwijl ik ineens nog niet wil dat je het doet,dat ik het liefste alles wilt betalen,en ik moet zelfs niet denken aan hoeveel dit hier kost en daar maak ik me zorgen om"zeg ik en een kleine natte traan rolt van mijn wang naar beneden op mijn hand.Tom legt zijn bijde handen op mijn hand waar de traan juist op is neergevallen en kijkt me aan."Je moet je niet zo voelen,je moet niet zo denken.Ik houw je niet tegen om zo te denken,maar je moet weten dat je het moet zien als een nieuwe start,een nieuw leven.En je moet ook weten dat als ik het zelf niet wouw,ik je niet moet hebben,en ik wouw dat je alles zelf betaalde,dat we hier dan ook niet zaten,dus je moet gewoon begrijpen dat ik het wil,dat ik wil dat je nu gelukkig word"zegt hij en wrijft over me'n hand heen.Ik glimlach is.Die woorden dat hij uitsprak,op de manier hoe..met zijn zoete stem lieten mij een warm gevoel van binnen krijgen,alsof ik welkom was..alsof ik zag hoe een hele nieuwe wereld voor mij openstond en werd ontvangen als een engel."Dankje tom!"zeg ik en hij knikt."Je moet gewoon genieten"zegt hij.De ober komt terug en we bestellen ieders iets wat op de menu kaart sta en een lange stilte heerst er.Niet een onaangename stilte,in tegen deel zelfs.Een stilte om van te genieten,een stilte om te weten dat ik niet alleen ben,en dat alles oke is,een stilte die laat zien hoeveel geluk ik gehad heb dat ik met tom ben mee gegaan die ene avond.
Reacties:
Hmm, zoete stem.
Zoet.
Zoet.
Zoete thee. x)
Ik heb teveel suiker in me thee gekapt ><
Anyways;
Mooi en lang stukje!
x Jolien