FanFic.nl

niet de juiste dood? <-- afgerond

I see you...

Kishu:
We kwamen vermoeid bij het hotel aan. van de 2 G's namen we afscheidt en we vluchtte onze kamer in. Bill begon gelijk spullen te verzamelen. 'anders krijg ik morgenochtend weer gezeur.' mompelde hij tegen me en ik giechelde. 'wat' vroeg Tom. ik begon er als meer van te balen dat hij me niet kon horen. zien was beter maar horen was momenteel gewoon handiger. ik wilde zoveel tegen hem zeggen! en dat wilde ik persoonlijk vertellen. niet via Bill.
al mocht ik natuurlijk niet klagen. hij wist al wie ik was. een kleine troost.

mijn humeur was een beetje omgeslagen. de tweeling was met elkaar aan het praten en lachen. en ik zat nu een beetje op de bank. een vlaag kwam over me heen. een vlaag waarin een boel gevoelens zaten. de jaloezie, omdat ik niet had wat bijna iedereen hier wel heeft! het verdriet, ik had het niet. de onzekerheid, waarom ik dit nu eigenlijk deed. de angst, voor het feit dat ik niet wist wat hierna kwam. de pijn, die al deze dingen me bezorgde.
maar vooral het verlangen. ik verlangde naar veel. ik wilde weer weten hoe het was om mens te zijn. het verlangen om gezien te worden, gehoord.

ik beet op mijn onderlip en pakte het dekentje van de bankleuning. 'ik ga slapen.' murmelde ik zachtjes. snel trok ik het dekentje over me heen en viel langzaamaan in slaap.

ik sliep slecht. mijn humeur had echt invloed op alles wat ik droomde. nare beelden en zinnen flitste voorbij. ik draaide om de haverklap om en kon niet lekker liggen. ik had het benauwd en ik leek wel te vallen in mijn droom.
plots weer stil. en deze stilte deed me stikken! ik raakte in paniek. stel je voor dat dit na mijn missie was! deze pijnlijke stilte. leegte. als dit erna was dan zou ik mijn vrienden nooit meer zien! dit voelde nog erger dan vergeten wie je was in je vorige leven. ik zocht naar een uitweg, exit, poort naar boven. of beneden. zolang het maar weg was van hier! ik probeerde te gillen, schreeuwen, roepen maar niets werkte. en het erge was. nu zag í­k niemand. vreselijk.
ik zakte neer op mijn knieën. ademde diep in en uit. 1 harde, krijsende gil ontsnapte uit mijn keel.

badend in het zweet werd ik wakker. ik ademde snel en ongecontroleerd. ik was compleet gedesoriënteerd. mijn linker schouder tintelde van de gevoelloosheid die langzaamaan wegtrok. langzaamaan merkte ik weer dat ik in de hotelkamer op de bank zat.
en toen begon het gesnik. ik huilde en probeerde me in te houden. ik wilde de jongens niet wakker maken. een paar harde snikken ontsnapte wel en mijn beeld was helemaal troebel. het licht aan doen? dat kon ik niet. ik was te vol en kon me amper bewegen van schrik.

plots voelde ik de bank inzakken en iemand ging zitten. 2 handen wreven over mijn schouders en suste zachtjes. dat moest Bill zijn dus vlogen mijn armen gelijk om zijn nek en begon ik alles los te laten. tranen vloeide al voelde Bill die misschien niet eens. ik snikte luid en kneep mijn ogen stijf dicht. 'ssstt... rustig maar.' zei Bill. ik begon te stotteren. 'i...ik wiwil ni...niet dadaar he..heen...i..ik wilwil hi...hier blblijvend..daat kan me..ni..niets sche..schelen...zo..zolang i..ik maar hier ka..kan bb..blijven...a...al k...kan Tom me dan n..niet z.zien....' volgens mij was ik totaal niet verstaanbaar. Bill wiegde me heen en weer en wreef kalmerend over mijn rug. ik werd iets kalmer. en uiteindelijk raakte ik weer in slaap. 'o nee?' was het laatste wat ik verstond. de woorden van een diepe, donkere stem...

next morgning

ik werd vrij laat wakker besefte ik. Bill lag nog wel te maffen maar Tom was het bed al uit. de wekker wees 1 uur aan. over 2 uurtjes zouden de jongens gehaald worden.
ik was een beetje over mijn uitbarsting heen van vannacht. het zou wel bij blijven dat wel. ik ademde diep in en stond op. ik had mijn kleren nog aan zo te zien en besloot maar schone kleding te pakken. ik liep stil naar de koffer van Bill en viste daar de broek met slijtplekken uit en het rode shirt met bijpassende pet. alles op een stapeltje in mijn arm en zo liep ik naar de badkamer.

Tom stond met zijn rug naar me toe en ik griste het dichtstbijzijnde voorwerp en keilde dat naar zijn hoofd. 'Kishu...' gromde hij en draaide zich geërgerd om. maar zodra hij mij zag werd hij bleek en struikelde achteruit. ik keek hem raar aan. 'Bill...!!!' jamerde ik en liep de badkamer uit naar het bed waar Bill op lach. 'wazzup?' vroeg hij slaperig. 'je broer doet raar en ik kan hem niet uit de wasmand trekken.' zei ik klagend en Bill stond zuchtend op. hij liep naar de badkamer en hees zo te horen Tom overeind. 'Bill ik word gek geloof ik weet je ik...' ik stak mijn hoofd om de deur en Tom slaakte weer een gil. heel meisjesachtig. 'Tom kalmeer!' riep Bill die een hand voor Tom's mond sloeg. ik stond in de deuropening naar het gestoorde tafreel te kijken. Bill haalde zijn hand weg voor de mond van Tom. deze zag lijk bleek en kleurde nu knal rood. 'aarde aan Tom! wat is er?' Tom schudde zijn hoofd en glimlachtte verlegen. 'ehhh... niets hoor.' mompelde hij. ik liep de badkamer binnen. 'kun je vragen of er echt niet iets was?' vroeg ik aan Bill en Tom werd weer even bleek en kleurde opnieuw. Bill vroeg wat ik vroeg maar Tom schudde hevig zijn hoofd. daarna sprinte hij zowat de badkamer uit. 'waar heeft die last van?' mompelde Bill verbaasd. ik keek naar de deur waar Tom net doorheen gestruikeld was. die blik. ik kende die blik in zijn ogen. die blik had ik al eens eerder gezien.
ik kleedde me snel om en deed make-up van Bill op. niet teveel. en ik jatte van hem een ketting en oorbellen.
eenmaal uit de badkamer vloog Bill naar binnen.
even later kwam hij naar buiten en liep naar de deur om naar buiten te gaan. ik wilde hem volgen maar plots greep iets mijn pols en trok me naar achter en sloot de deur. maar Bill was buiten al!!! wtf!!!

een hand ging even op mijn mond om te voorkomen dat ik het uitgilde. 'ssttt stil please!' fluisterde de eigenaar van de hand en liet me los. ik draaide me om en keek recht in de ogen van... Tom?

Reacties: