FanFic.nl

Anything You can do I can do better! [Afgewerkt]

Koffie

Jilly wou niet wakker worden, maar het moest wel. Intussen was het tien uur 's ochtends.
'Prettig Kerstfeest,' mompelde ze tegen zichzelf terwijl ze haar deken van haar afgooide. Tom had de logeerkamer klaargemaakt. Niet dat hij haar niet bij hem wilde, maar Jilly wou even alleen zijn. Waarom was Bill gisteren zo gemeen? Van wat Tom over hem gezegd heeft leek het haar wel een aardige. Jilly smeet haar benen over de bedrand.
'Hopelijk is Tom zijn familie leuk...' dacht ze terwijl ze naar kleren zocht. Ze wou niet in haar pyjama gaan. Heel haar kast was leeg. Bill wou geen kleren lenen! Haar kleren van gisteren lagen in de was!
'Godverdomme! Ik ga die Bill...' ze kreeg haar zin niet af. De deur vloog open.
'Ãâ€�, sorry, ik hoorde lawaai... ik ben meteen weer weg!' zei een vrouw terwijl ze het raam opendeed. Dat moest wel hun moeder zijn. Of... ze zag er zo jong uit? Bill zijn lief misschien? Nee, hoe kon zo een knorpot een lief hebben? De vrouw was weg, en Jilly stond nog altijd in haar pyjama te bedenken hoe ze aan kleren moest geraken. Uitendelijk deed ze de deur open en stapte ze stil naar Tom zijn kamer. Hij móést wel kleren hebben die er een beetje normaal uitzagen. Niet? Ze deed heel stil kast voor kast open, maar niets in small. Tom lag nog altijd in zijn bed te snurken. Er kwam speeksel uit zijn mond gedropen. Jilly moest ervan lachen. uitendelijk smokkelde ze gewoon wat kleren uit zijn kast. Maakt niet uit of het large was, zolang ze maar iets anders aanhad dan haar pyjama.
Jilly kreeg de kleren makkelijk aan, maar door al dat large-gedoe raakte ze moeilijk van de trap. Wanneer ze bijna struikelde van de trap, hoorde ze Bill dan ook lachen.
'Kun je dan niets goed?' vroeg hij. Hij stopte snel met lachen wanneer hij de kleren van Jilly zag en verslikte zich in zijn eten...
'Ahh, kun je dan niets goed doen?' zuchtte Jilly lachend. Ze hielp Bill niet. Bill stond recht en hoestte hetgene dat hem stikte eruit.
'Dude! Doe dat nog eens! Dat was cool!' riep Jilly lachend. Bill integendeel vond het niet echt grappig.
'Mens, trek nooit meer Tom zijn kleren aan! Je kunt nog verdrinken!' Opeens schoot Bill terug in lachen. Jilly negeerde hem.
'Wat een sukkel! Man! Hoe idioot kun je zijn?'
Ze schonk zichzelf koffie in. Ze zag Bill pronken. Hij had die koffie zker gemaakt. 'Nou, paybacktime!'
'Baaargh! Man! Deze koffie smaakt naar pis! Heb jij dit uitgepist ofzo?' vroeg ze kokhalzend. Bill zijn grijns verdween. Jilly voelde de woede van Bill. Ze zou hem nog in Japan kunnen voelen.
'Als je het zoveel beter kunt, maar dan zelf koffie hé!' riep Bill. Hij stond recht en keek met brandende ogen naar Jilly.
[Update 18 juli 2009]
'Geen probleem,' mompelde Jilly trots. Ze zette haar schouders recht, stond op en ging aan het koffie apparaat staan. Ze wou enkele spullen bijeen nemen om de koffie klaar de maken, tot ze besefte dat ze geen koffie kon maken. Ze had een automaat op het einde van de gang in het appartement, en daar haalde ze koffie uit voor haar moeder. Nog te beseffen dat ze niet eens koffie lustte! Ze trok een vies gezicht toen ze hulpeloos voor de koffiezetapparaat stond. Haar handen had ze woedend op het aanrecht gelegd, en zo hard gebald dat haar hele hand geel zag. Toen draaide ze zich om.
'Of wil je niet liever chocomelk?' vroeg ze neplief. Bill keek haar nogal raar aan. Op zijn gezicht was niets te lezen, maar zijn ogen leken zich af te vragen of ze wel goed bij haar hoofd was.
'Ik lust geen chocola,' mompelde hij uiteindelijk, met een geërgerde toon in zijn stem. Hij knikte ongeduldig naar het apparaat. 'Komaan, ik wil goede koffie!' Hij legde de nadruk op goede zodat Jilly wist dat hij haar liever ten onder zou willen zien gaan. Ze draaide zich terug om met haar ogen gericht op het apparaat voor zich. Wat moest er allemaal in? Zou ze zich niet beter gewoon overgeven in dit geval? Ze zuchtte luid.
Toen kwam Tom naar beneden. Hij leek vrolijk te zijn, want hij sprong letterlijk op elke trede, zoals kinderen deden in van die vrolijke films als ze hun verjaardag hadden!Zijn hand greep de leuning, en zonder hem los te maken, draaide hij om zijn as, van de trap op de grond. Daarna stapte hij de keuken binnen. Er was een enorme glimlach verschenen op zijn gezicht.
'Hoe kom jij zo blij?' vroeg Bill met een enorme grijns op zijn gezicht. Tom begon opeens te lachen.
'Omdat Jilly's geluk mij gelukkig maakt!' verklaarde hij lachend. Hij stapte naar Jilly toe, die nog altijd haar rug naar de twee toegekeerd had. Toen sloeg hij zijn armen rond haar middel, en trok zich tegen haar aan. 'Goeiemorgen mijn lief.'
'Goeiemorgen, Tom,' mompelde Jilly chagrijnig. Tom staarde haar verbaasd aan. Nog voor hij kon vragen wat er scheelde, begon Bill weer te lachen.
'Maak je die koffie nog, of wil je pis drinken?' spotte hij. Jilly voelde zich rood worden van schaamte, en Tom liet haar verbaasd los.
'Jilly kan geen koffie maken,' mompelde hij. Bill verstijfde bij het horen van de woorden van zijn broer. Jilly draaide zich woedend om. Ze had haar lippen strak tegen elkaar gedrukt, en haar ogen spuwden vuur. Tom wist niet wat hij gezegd had, hij stapte geschrokken naar achteren.
'Dus je kunt geen koffie maken?' herhaalde Bill. Er verscheen een grote glimlach op zijn gezicht. Jilly schonk hem een afkerende blik toe. Toen rende ze woedend weg naar boven.
'Eén-één!' riep Bill haar nog na, maar Jilly luisterde niet meer. Ze sloeg furieus de deur van Tom zijn kamer dicht.

Reacties: