FanFic.nl

The Vampire Ball [Romeo]

Chapter One

Het is een donkere en stormachtige avond. Het is een vrij rustige avond. De balzaal stroomt langzaam aan vol met mensen en vampier. De dansvloer wordt al vrolijk op gedanst. Aan de rand van de dansvloer staan mensen en vampier met elkaar te praten. De barman is bezig met het inschenken van drankjes. Het orkest speelt rustige muziek. Op dit moment loopt er een meisje binnen genaamd Kim. Ze word aangekeken door alle mannen in de zaal. Ze bloost. Ze loopt rustig door en alle mannen dansen weer verder. Een van de mannen komt naar haar toegestapt en vraagt haar ten dans. Het is een man die even lang als mij is, hij heeft zwart haar en blauwe ogen met een piercing in zijn lip. Zijn ogen zijn licht opgemaakt wat voor het meisje niks uit maakt. *Kim POV* De jongen pakt me om me middel vast en we beginnen te dansen. Na een tijdje ben ik moe, hij begeleid me naar de stoelen en tafeltjes. Hij trekt de stoel een stukje bij de tafel vandaan zodat ik er op kan zitten met mijn veel te grote jurk. Hij schuift hem aan en gaat tegen over me zitten. “Wat is je naam als ik vragen mag”� vraagt de jongen. “Kim”� zeg ik een beetje blozend. De jongen glimlacht. “Ik heet Romeo”� zegt de jongen mysterieus. Ik kijk in zijn ogen maar die staan ook mysterieus. Ik kan er niks opmaken alleen dat zijn ogen ook heel mooi zijn. Even schrik ik van een flits. Gelijk erna hoor ik gerommel. Romeo grijnst even. “Wil je wat drinken”� vraagt hij. Ik knik. “Is cola goed”� vraagt Romeo. Ik knik opnieuw. Romeo staat op en gaat naar de barman toe en besteld wat drinken. Ondertussen kijk ik de zaal rond. Veel mensen staan te praten, op de dansvloer zijn ook veel mensen aan het dansen. De zaal is werkelijk prachtig, je kunt de oude structuur heel goed zien. “Vindt je het hier leuk”� vraagt Romeo terwijl ik opschrik. “Ja, je kunt echt zien dat de oude structuur van de zaal er nog is”� zeg ik terwijl ik het glas aan pak. Rustig drinken we allebei ons glas leeg. “Zullen we nog even dansen”� vraagt Romeo. “Ja, graag”� zeg ik terwijl ik opsta. Romeo staat ook op en schuift zijn stoel aan en loopt daarna naar me toe en pakt me handen vast en trekt me rustig mee naar de dansen vloer. Weer dansen we de hele vloer over, terwijl lichtflitsen soms de hele zaal voor eventjes verlichten. Het lijkt net op een avond waarvan je droomt als meisje. Maar helaas, het is 3 uur in de ochtend en ik moet naar huis. We nemen afscheid. Net voordat ik wegga neem ik nog een affiche mee omdat er volgende week ook een bal is waar ik zeker weer heen ga met de hoop dat ik hem dan weer zie.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.