FanFic.nl

crazy little thing called love CB (gestopt)

46 can I go home now?

jasper pov
de woorden sprak hij uit zo snel als dat de tranen over zijn wangen liepen. hij keek me nu niet meer aan, hij haat het om niet aan gekeken te worden maar terug kijken vind hij op deze momenten nog moeilijker. ik zucht opgelucht en kijk hem met een glimlach aan. hij geeft net zo veel om mij als ik om hem! misschien nog wel meer! ik druk een kus op zijn voorhoofd en we nemen elkaar in onze armen.
''ik zal nooit meer iets voor je geheim houden tenzij het voor een feestje is!''
''gewoon nooit meer, ik kan er niet tegen als ik iets niet weet!''
''ik hou van je jason...'' fluister ik zachtjes. ik merk dat hij glimlacht ookal kan ik zijn gezicht niet zien.
''that's the only thing that counts my love.'' fluistert hij terug. dan komt de dokter terug. hij was al even geweest voor een controle en komt nu vertellen wanneer ik hier eindelijk weg mag! ik en jason laten elkaar los en kijken hem aan. hopelijk mag ik hier snel weer weg.
''oke, ik heb hier alle resultaten en zoals het er nu naar uit ziet hoef je nog maar 3 dagen te blijven en als je thuis bent is het dus woensdag dan mag je die maandag erop pas weer naar school voor halve dagen. als dat goed gaat mag je de week erop pas over volle dagen met dat je daarna waarschijnlijk veel moet uit rusten. je mag geen stress hebben en vooral gezond eten. veel water drinken groetes en fruit eten en geen ongezonde dingen voor een maand! 2 maanden niet roken of drinken.'' verteld hij. ik kijk hem met grote ogen aan, niet roken, oke maar geen drank!? normaal drink ik iedere avond n paar biertjes! en als iedereen om me heen rookt of drinkt word het alleen maar moeilijker! ik zucht diep en knik.
''oke dan, dank u wel.'' de dokter knikt en loopt de kamer uit.
''we helpen je wel jasper! voor twee maanden kicken wij ook af van het roken en de drank en we gaan gezond eten!'' roept strify. de rest kijkt hem met grote ogen aan.
''maar....!'' roept yu
''niks te maaren want ik maar terug!'' roept strify.
''je kan anders ook bij mij komen logeren, ik eet altijd gezond zodat sheyla het goede voorbeeldt krijgt en ik rook heel af en toe en ik drink eigenlijk alleen met kerst en nieuw jaar.'' stelt stijn dan voor.
''dat is misschien een beter idee, dan heb je niet zo veel last van ons en als het bij hem normaal is kun je niet anders!'' zegt strify dan.
''maar jij woont met de trein nog drie uur van mijn school af!''
''niet meer, ik heb mijn apartement verkocht en ga vanaf morgen in het huis van papa en mama wonen.''
''echt waar? waarom?''
''ja, omdat ik toch jou nog steeds een beetje in de gaten wil houden en als de jongens op tour moeten wanneer jij niet mee kan dan kun je kiezen of je naar jason gaat of bij mij komt logeren! en het voelt goed om daar te zijn, dan weet ik dat papa en mama er ook zijn zeg maar.'' ineens komt pleun de kamer binnen rennen en ze vliegt me om mijn nek.
''oh jasper ik ben zo blij dat je oke bent!!!'' roept ze. ik kijk stijn verbaast aan en hij haalt zijn schouders op.
''ik snap dat je hier van schrikt maar ik heb na gedacht! ik had nooit zo gemeen mogen zijn en jou je gelukt proberent te ontnemen was ook verkeert! ik denk dat het gewoon het feit is dat ik het er niet mee eens was dat je homo bent enzo maar ik mag daar helemaal niet over oordelen en als jij zo gelukkig bent is het goed, het spijt me zo! ik snap het echt als je me nu nooit meer wilt zien maar ik wilde dit tegen je zeggen! en jongens sorry dat ik jullie beldicht heb! ik had die dingen niet mogen zeggen! ik weet zeker dat jullie goed voor hem zullen zorgen! en jason ik weet dat jij en jasper bij elkaar horen dus let goed op hem oke?'' iedereen kijkt haar verbaast aan terwijl ze door ratelt.
''uhm, ik was dat ook van plan eigenlijk!'' lacht jason.
''k ben blij dat je me nu wel accepteert!'' zeg ik en geef haar nog een knuffel.
''wij allemaal en we wilde jullie zeggen omdat jullie de biologiesche familie van jasper zijn en strify nu zijn voogd is beschouwen we jullie ook als familie en jou dus ook pleun!'' zegt kiro dan.
''wow! ik heb echt slecht geoordeelt! jullie zijn zo aardig nadat is de grootste trut begweest die je je maar kan bedenken!'' zegt ze verast.
''we zijn dan wel beroemt maar verder ook gewoon mensen hoor! alleen voor tegen de paparazie doen we kloten!'' lacht shin.
''dat ook niet altijd! jij en strify stonden op de gang te zoenen en iedereen kon foto's maken!'' roept jason.
''ha we hebben wel meer gedaan dan alleen op de gang gezoend!'' lacht strify. en shin schiet ook in de lach.
''wat bedoel je nu dat van in de lift of van kiro en yu op het balkon?''
''bijde!'' lacht strify.
''wat in de lift?'' roepen kiro en yu verbaast.
''oh niks! vertellen we nog wel eens! niet voor kinderen bestemt!'' lacht shin.
''OMG! ik weet het!!!!!'' roep ik dan.
''oke, wat denk jij dat er gebeurt is!'' lacht shin die me niet geloofd.
''jij hebt strify gepijpt in de lift!'' roep ik droog. ze schieten even in de lach en kijken elkaar dan geschrokken aan.
''OMG je hebt gelijk! anders zouden ze door lachen!'' roept luminor dan. we schieten allemaal in de lach behalve shin en strify die zich nogal schamen.
''nou ja, ik heb honger wie gaat er mee eten?'' roep strify dan. iedereen stemt in behalve jason. ik kijk hem aan en de rest laat ons alleen achter.
''jason?...'' vraag ik na een lange stilte.
''ja?''
''wat denk je ervan als ik die twee maanden bij stijn blijf en we elkaar dan alleen nog op school zien?'' vraag ik twijfelent. hij kijkt niet op of om.
''misschien is dat het beste ja, dan kan jij rustig herstellen en ik me op school concentreren.'' zegt hij zachtjes.
''je bent niet boos?''
''nee, dan kunnen we na twee maanden echt blij zijn om weer bij elkaar te zijn! maar dan wil ik wel een nacht met je door brengen!''
''klinkt kinky!'' grijns ik en trek hem naar me toe. we zoenen elkaar liefde vol enhij streelt zachtjes door mijn haar. ik neem zijn hand en leg hem op mijn borst waar mijn hart zit. mijn hart klopt hard en snel.
''my heart beats for you.'' fluister ik tussen de duizende lieve kusjes door. hij kijkt me aan recht in mijn ogen.
''je bent mooi.'' fluistert hij dan. ik glimlach en geef hem een kus.
''I like your lips... your eyes... your everything cuz your mine!'' fluister ik dan zachtjes.
''baby your my everything! I will miss you but not forget you in the coming two months!''
''kiss me!'' roep ik dan en we zoenen elkaar. deze zoen is zo perfect. ook al is het meer een afscheid, na de kus praten we nog even verder. hij komt niet meer langs en we zien elkaar dus echt alleen nog op school en dan houden we ook wat afstand. we zullen het moeilijk vinden en elkaar missen maar het is beter om een beetje afstand te hebben. dan zullen we elkaar na twee maanden weer liefde vol ontvangen en de maand erop zijn we allebij jarig. dan worden we 17 en natuurlijk slapen we dan bij elkaar. we hebben nu al besolten een groot feest te geven en als het kan vragen we de jongens of ze willen spelen. ze moeten de week daarna op tour en jason en ik gaan dan om de beurt de elkaar logeren. de avond loopt al ten einde en een zuster kom melden dat het bezoekers uur bijna voorbij is. de jongens pleun en nu ook sheyla komen nog even langs en nemen afscheid. jason neemt natuurlijk het langste afscheid met eenfantastiesche maar droevige kus. ik heb sheyla nog even in mijn armen. ze kan nog niet zo goed praten maar probeert het wel.
''ik jasper mis!!'' huilt ze steeds weer en klamt zich aan me vast.
''anders kom je morgen terug! en overmorgen ook en dan zul je me elke dag zien voor twee maanden!'' probeer ik haar te troosten.
''maar ik jou mis!'' huilt ze weer.
''ik jou ook! kom hier!'' ik geef haar en knuffel en een kus en geef haar terug aan stijn. hij en pleun proberen haar te troosten wat niet echt wil lukken. iedereen verlaat de kamer en jason geeft me nog een kusje en vertrekt dan ook. ik zie hem nog net zijn tranen weg vegen en ik houd het nu ook niet meer droog.

-twee maanden later-
de afgelopen twee maanden waren erg moeilijk. ik en jason spraken elkaar amper en iedereen dacht dat we ruzie hadden en dat het over was. we hebben nu iets langer dan drie maanden en toevallig op onze verjaardag hebben we precies 4 maanden. het is nu zaterdag en ik zit met stijn in de auto opweg naar strify, mijn 3 gitaren en wat andere spullen die nog thuis bij stijn lagen liggen achter in. we zijn er bijna en ik kan niet wachten om jason weer in mijn armen te sluiten. volgens strify is hij veel bij hun geweest en heeft hij ook veel gehuilt omdat hij me miste. ik miste hem ook heel erg en heb ook veel gehuilt. stijn en pleun hebben me toen veel gesteund en getroost. zelfs sheyla probeerde me op te vrolijken. de auto stopt en ik zie die van pleun staan. ik besteeds er niet erg veel aandacht aan en ga het gebouw binnen. stijn heeft een paar tassen en ik draag mijn gitaren. ik druk op het knopje van de bovenste verdieping en de deuren gaan dicht. als we boven zijn doe ik de deur zachtjes open en we zetten de spullen zachtjes neer. ik sluit de deur geluidloos en kijk stijn aan. we horen binnen druk gepraat, ik doe de deur open en geef een seintje dat ze moeten doen alsof er niks is omdat jason nog niks door heeft. ik ga achter hem staan en leg mijn hander voor zijn ogen.
''guess who!'' roep ik dan en hij schiet in de lach.
''jasper dit haat ik ook dus handen weg!'' lacht hij. hij staat op en vliegt me om mijn nek. hij zucht diep en neemt me strak in zijn armen. ik doe het zelfde. dit heb ik echt gemist!
''ik ben zo blij dat ik je weer in mijn armen heb!'' zegt hij opgelucht en drukt een kus op mijn wang.
''daar ben ik ook blij om!'' zucht ik en we geven elkaar een lange zoen. we blijven nog even in elkaars armen staan als de rest ongeduldig begint te doen. dan staat strify op en geeft me ook een knuffel.
''welkom thuis!'' roept hij vrolijk. yu luminor romeo en shin volgen en we ploffen allemaal op de banken. ik ga dicht tegen jason aan zitten en hij slaat een arm om me heen. dan gaat de deur bel en strify staat op. hij komt even later terug met yalee martin zac en nog een jongen die ik nooit eerder heb gezien. yalee vliegt me om de hals zoals altijd en jason kijkt meteen jaloers. als yalee het in de gaten krijgt begint ze te lachen.
''jason! kijk niet zo jaloers! hij is toch jou vriendje? jasper is gewoon mijn shopmaatje! meer niet!'' roept ze lachend. de rest begint ook te lachen en jason trekt me wat dichter tegen zich aan.
''ik vind het wel schattig!'' grap ik en geef hem een kus. de jonegn die martin waarschijnlijk bij martin hoort geeft me een hand.
''ik ben kenny!'' stelt hij zich voor.
''jasper, leuk je te leren kennen.'' zeg ik en kijk daarna martin met op getrokken wenkbauw aan. hij bloost en kijkt naar de grond. ik krijg een grijns op mijn gezicht en jason schud lachend zijn hoofd.
''danm! ik heb volgens mij echt veel gemist de afgelopen twee maanden!''
''het was jou idee!'' zegt jason droog.
''slecht idee! heb ik wel vaker dus de volgende keer spreek je me tegen!''
''echt niet! want dan wordt jij boos en heb ik het weer gedaan!''
''helemaal niet! dat zegt alleen Yu, de rest geeft mij altijd de schult!''
''dat is niet waar!!! ik heb het altijd gedaan!''
''leugenaar!'' lach ik.
''helemaal niet dat ben jij ik lieg niet!''
''nu wel!'' lach ik en druk een kus op zijn mond als hij weer wat wil zeggen. iedereen ligt plat van het lachen en we lopen de hele avond grapjes te maken.
''dus jasper wil je nog een biertje?'' vraagt strify dan omdat ik de heel avond cola op heb.
''ja graag! twee maanden geen drank is toch wel lang!'' roep ik, iedereen begint te lachen en strify loopt voor drank samen met shin.
''wedden dat die iets anders staan te doen dan alleen drinken halen!'' grapt jason droog en drukt een (geil) kusje op mijn oor. niemand let nog echt op ons dus ik bijt zachtjes in zijn oor. hij giegelt zachtjes en zoend me. we raken even verwart in een heftige tongzoen en hij kreunt waardoor ik in de lach schiet. iedereen kijkt ons vaag aan en dan schiet yu in de lach.
''waar lach jij nou weer om?'' vraagt kiro dan. hij schud zijn hoofd.
''niks, niks, binnen pretje!'' lacht hij. ik rol met mijn ogen en neem het blikje bier van strify aan. ik leg mijn hoofd op de borst van jason en neem rustig een slok. het word steeds later en ik voel me ligt in slaapvallen. dat het zolaat is, ik nog niet heelmaal hersteld ben en de lieve strelingen van jason in combinatie zijn echt om bij weg te dromen wat ik niet erg vind in jason zijn armen! hij drukt zachtjes een kusje op mijn slaap en neuriet zachtjes een rustig deuntje. alleen ik kan het horen want de rest is nogal druk in gesprek en ik val langzaam in slaap.
''slaap lekker liefje.'' fluistert jason zachtjes en hij geeft me een kus. ik glimlach en ben te moe om te antwoorden, ik sluit mijn ogen en ben in slaap gevallen.

Reacties: