Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Overige » Schrijfwedstrijden » Liefde

Schrijfwedstrijden

17 sep 2009 - 15:02

757

6

537



Liefde

Liefde heeft niet altijd dezelfde betekenis..

Psst! Ja, jij daar! Je was me vergeten, hè? Of wilde je mij vergeten? Je had me in ieder geval ver weg gestopt. Maar nu ben ik terug, en ik heb mijn wraak meegenomen! Ik zal je in een wereld trekken die je nog nooit gekend hebt. Het zal je bezuren dat je mij in de vergetelheid hebt gestopt.

Aanrakingen die zo normaal waren brandmerken je vingertoppen. Je hart is in een storm belandt, allerlei emoties wervelen er omheen, je hart klopt velen malen harder uit onmacht om alles te begrijpen. Ik geef je geen vlinders, maar werpsterren, scherpe punten die je binnenste openrijt.
Je zintuigen luisteren niet naar je. Ik beheers je ogen die staren, je vingers die tasten, je oren die alles opvangen van de jongen die ik voor jou heb uitgekozen, het maakt je gek. Je neus snuffelt onbewust zijn lichaamsgeur op, de geur bedwelmt je, het veranderd je hersenen tot pap.
Wanneer je helemaal verlamd bent, zal er een helse hitte in je onderbuik branden. De puntige sterren die nog steeds door je buik schieten vliegen in brand, schroeien alle wonden dicht om ze zo weer open te snijden.
Je zult onvergetelijk boos worden. Jezelf een vloedgolf van scheldwoorden geven, maar niemand in je binnenste die luistert, ik zal niet luisteren. Het is de tijd dat ik je in mijn macht heb. Zoals een marionetten bespeeld wordt, neem ik de touwtjes in handen bij jou. Je beweegt wanneer ik dat wil, hem aanraken om die brandende vingertoppen weer te voelen.
Je ligt van hem wakker. Je hersenen zenden constant beelden van wat je ogen eens van hem hadden opgevangen. Zijn lach doet je maag verschrompelen.
Er is een tweestrijd tussen jou en je lichaam, al zal je nooit winnen. Het gehuil kan je hart misschien doen verdrinken, maar de constante vlam in je onderbuik blijft woekeren. Gebeden naar God werkt niet, want het is niet Hij die er voor gezorgd dat jij je nu zo voelt. Wanneer je schreeuwt dat je alleen wilt zijn, zal dat nooit gebeuren. De jongen achtervolgt je in je gedachtes. Hij verschijnt voor je ogen wanneer je net wakker bent, hij is het laatste wat je ziet wanneer je ze weer sluit. Tijd om te dromen.
Ik zet je vast in mijn ketens. Sluit je op in je eigen lichaam. Je ontkomt niet aan de gevoelens die ik je zend.
Je hebt me nooit gemogen, me nooit een kans gegeven om je te laten voelen hoe goed ik kan voelen. Mij altijd in een hoekje getrapt wanneer ik terug omhoog probeerde te komen, hopend om zo nooit last van mij te hebben. Ik heb je nooit die zijdezachte vlindervleugels kunnen laten voelen. Nooit de kans gehad om je hart te omsluiten met mijn aangename warmte. Je was te egoïstisch om aan je eigen lichaam te denken. Je leefde als een lege omhulsel, en je was er nog eens tevreden mee ook.
Maar ik heb mij krachten bij elkaar gebundeld. Heb mijn kans genomen bij het voelen van die klein prikkeling, je had onbewust een leuke jonge in het vizier. Ik wilde van het onbewuste het bewuste maken. Het is alleen niet wat ik je altijd wilde geven. Nee, ik geef je de pijn die je mij al die jaren had gegeven. Ik neem je egoïsme over en houd de kriebelende vlinders diep opgesloten.
Je hebt me altijd gehaat..

Met een opgetrokken mondhoek kijk je in de ogen die jou ook bekijken. Je laat enkele tanden zien in je onzekere glimlach, niet wetend wat doen pluk je wat aan je haar. Aan je wegdraaiende blik en constante gefriemel aan alles waar aan te friemelen valt, is te zien dat je stikt van de zenuwen. Een brok zit hoog in je keel geplaatst en je lippen lijken een harde noordenwind te hebben overleefd. Je vuisten heb je strak aan je vest gespannen, met alles wat je hebt probeer je je te verzetten, maar ik heb allang gewonnen.
De jongen glimlacht zijn grootste lach met zijn ogen. Zijn donkere irissen glansen volmaakt. Een bulldozer lijkt een grote schoonmaak te houden binnen in je. Alles wat in de weg zit wordt opzij geschoven, maakt plaats voor een vrij aangenaam gevoel, dat veel lijkt op de zijdezachte vleugels van vlinders die tegen je buikwand fladderen. Je hebt je overgegeven.

Je ergste vijand kan zo je vriend worden.


Jullie kunnen zeggen wat jullie willen.
Misschien ben ik wel een Hiphopper met
Emo gedachtes, maar dit is hoe ik liefde interpreteer.
Een groot obstakel die doet wat ie wilt.
Waarschijnlijk moet ik me echt eens overgeven.


Reacties:

1 2

DolphinsCry
DolphinsCry zei op 10 jan 2010 - 18:44:
Wow

Dit is... Ik weet het niet, gewoon zo mooi!

Ik herken mezelf echt wel in sommige stukjes...

(mss niet zo'n goed idee om dit te lezen met liefdesverdriet...maar toch..wow)

..pff ik ben niet in de staat om een goede reactie te schrijven...

Prachtig!


AnotherZero
AnotherZero zei op 30 sep 2009 - 22:15:
wow.
geweldig.


inke
inke zei op 24 sep 2009 - 17:45:
wat ben ik blij dat ik eruit lig!
zoiets had ik dus nooit kunnen verzinnen!
het is echt prachtig!
goed gedaan.


MoonRocker zei op 20 sep 2009 - 19:29:
Woosh.
*no words*
...
*still no words*
...
Fantastisch gewoon.
=O
*no more words*

xoxo <3


CosmicPurple
CosmicPurple zei op 16 sep 2009 - 18:02:

En daar hou ik het deze keer bij, anders moet ik het hele stuk gaan quoten.
Je hebt in ieder geval meer dan begrepen waar de opdracht om ging.
Perfect.
Applaus.
En liefde, heel veel liefde.

<3