FanFic.nl

Drawn <-- afgerond

36

Bill:
‘ma-ham! Waar liggen die batterijtjes? Ik dacht dat ze in het snoeren laatje lagen?’ riep ik naar mijn moeder toe. Simone kwam de keuken uitgelopen met twee ovenwanten aan haar handen. ‘stil Bill, je maakt de rest nog wakker. Ze liggen in de lade daarboven. Daar liggen tegenwoordig alle batterijen en andere frutsels.’

Het was nog redelijk vroeg in de morgen maar ik kon niet meer slapen dus was ik vrolijk mijn bed uitgestapt. Wel zo zachtjes mogelijk aangezien ik Debio niet wakker wilde maken. Ze had er zo lief bijgelegen dat ik haar rust niet wilde verstoren. Toen ik beneden kwam bleek mijn moeder al op te zijn en bezig te zijn met het bakken van de afbakbroodjes. Ik had mijn vliegtuigje Jumbie gepakt en was nu dus op zoek naar batterijen die ik nu uit het laatje viste.
‘danke mam!’ zei ik en plofte op de bank met mijn vliegtuigje en afstandsbediening. Ik zou vandaag mijn vliegtuigje gaan uitproberen. Ik was benieuwd of hij het na zo’n lange tijd op zolder nog zou doen. Ach, nieuwe batterijen en een klein beetje oplappen. Dan zou hij het vast wel weer doen.

‘goedemorgen deze morgen!’ zei Gordon toen hij de woonkamer binnen stapte. ‘waar is de rest?’ ik haalde mijn schouders op. ‘mam is in de keuken en de rest ligt nog in bed denk ik.’ Gordon knikte en liep naar de keuken. Even later kwam hij met een stapel borden en place mets weer de woonkamer in. ‘of je de anderen even wakker wilde maken Bill. Orders van de huisvrouwe.’ Ik legde Jumbie aan de kant en stond op. ‘komt voor mekaar!’ zei ik en liep de kamer uit.

ik liep op mijn gemakje naar boven toe. Eenmaal boven zou ik eerst Debio wel wakker maken. Die was het makkelijkst wakker te krijgen. Ik wilde mijn kamer binnen treden toen ik Henna en Debio in bh zag. Beide meiden begonnen te gillen en ik trok de deur snel weer dicht van schrik. ‘wat is hier aan de hand?’ zei een nog half slapende Tom die zijn hoofd uit zijn kamer stak en mij aankeek. ‘hé wat? Sorry.’ stamelde ik. ‘was geschrokken van de meiden.’ Zei ik en Tom moest gniffelen. ‘ik had ze mijn kamer al uitgetrapt. Dat eeuwige gekwek. Kon niet eens rustig uitslapen en ik kon ook al niet meeluisteren en dan is het echt overlast.’ Ik keek mijn tweeling broer aan. ‘jij trapt je lief gewoon de kamer uit omdat ze aan het praten is met haar vriendin?’ Tom knikte en kreeg een scheve grijns rond zijn mond. ‘ik vind het prima als ze het over meiden zaken hebben maar dan wel graag in het Duits dan steek ik er nog wat van op. Nu brabbelde ze maar aan een stuk door in het Nederlands. Echt ik hoorde alleen maar blablabla en blablabla… en ga zo maar door. Nou ja toen heb ik ze dus mijn kamer uitgezet en zijn ze verkast naar jouw kamer.’ Ik rolde met mijn ogen en moest lachen. ‘je bent nog net zo erg als tijdens je one-night-stand fase. Heb je genoeg van de dames dan kunnen ze zo weer vertrekken.’ Van Tom kreeg ik nu een ram richting mijn hoofd. Ik ontweek hem lachend. ‘het is wel zo Tommie!’ Tom werd nukkig en verdween weer zijn kamer in. ‘o ja en Tom, ik moest je uit je bed halen. We gaan zo ontbijten!’ Tom riep iets terug wat leek op “zal ik doen.”� Ik klopte dit keer eerst aan bij mijn eigen kamer. ‘je kunt binnen komen hoor Bill! We zijn al aangekleed.’ Zei Debio en ik stapte mijn kamer nu voor de tweede keer binnen. ‘sorry meiden maar ik wist niet dat jullie door Tom naar mijn kamer waren verhuisd. Ik zal voortaan wel altijd kloppen.’ De meiden moesten giechelen. ‘ja Tom vond het niet leuk dat we aan het praten waren. We zijn zowat met geweld de kamer uitgejaagd. En tja jij kon het ook niet weten.”�ja en daarbij, het is je eigen kamer Bill. Het staat nogal knullig om bij je eigen kamer aan te kloppen.’ De meiden moesten weer giechelen.
‘oké oké ik begrijp het. Maar ik moest van mam vragen of jullie naar beneden willen komen het ontbijt is namelijk klaar.’ De meiden knikte. ‘We komen met je mee.’

Reacties: