FanFic.nl

Love story

Weer thuis, (en weer weg)

Als ik weer thuis kom zie ik mijn moeder in de keuken staan. Ik ga naar binnen en naar de keuken. "hoi" zeg ik. "hoi, ben je al zo vroeg uit?" vraagt ze. "eeh.. ja ik had uitval.." antwoord ik. "oke" zegt ze en ik loop naar boven (naar mijn kamer). Ik pak mijn dagboek en begin te schrijven:

lief dagboek,
Vandaag was apsoluut NIET leuk! Ik weet niet hoe, maar de hele school weet opeens dat ik op daan ben! Nu zitten ze me de hele tijd te zieken en uit te lagen, zelfs mijn vriendinnen.. ): Ik heb 1 uurtje meegedraaid en ben daarna naar huis gevlucht.. oohoh sms'je even kijken.

Ik pak mijn mobiel en kijk. Inderdaad een sms'je. Van Laura. :

Hoi, ik weet niet hoor maar ik denk niet dat ik je vriendin nog wil zijn, ik moet bekennen dat het aleen voor de grap was om te kijken hoe lang ik het vol zou houden om met jou bevriend te zijn.. nou tot hier dus. dat geld ook voor de andere. srry maare zo is het nou eenmaal. doei.

Als ik het af heb gelezen staan mijn ogen vol met tranen. Het was een test! een test hoe erg het zou zijn om met mij te leven! Ik dacht dat ik er eindelijk bij hoorde!! Wat een B*tch! Dan komt mijn moeder binnen.. "Heb je nou nog niet opgeruimd?! Dat zou je vorige week al doen! >:I" zegt ze. "NOU SORRY HOOR IK DOE OOK NOOIT WAT GOED!" Schreeuw ik en ik klap de deur voor haar neus dicht. Ik doe de deur opslot en ruim mijn dagboek op. 'Schrijf ik later wel af ' denk ik. Ik ga op mijn bed liggen en val in slaap.

Als ik weer wakker word is het 2 uur 's nachts. Iedereen slaapt. 'zal ik zelfmoord plegen?' denk ik, 'nee niet om dat domme wijf en die domme kinderen, dat is het niet waard!' 'Weglopen dan? Dan ben je van al dat gezeik af.. ' Denk ik weer.. Na ene paar minuten heen en weren met mijn gedachten besluit ik weg te lopen. Ik pak een tas en prop hem vol met kleren, make-up en dat soort dingen. Ik sluip naar beneden en pak wat geld. (heel veel eigenlijk maar ja,). ik doe mijn schoenen en jas aan en wil de deur uitstappen, als ik bedenk dat ik dan nooit meer terug kan komen.. 'Ik zal nooit meer mijn moeder zien..' denk ik. 'ik schrijf wel een briefje..'

Lieve mama en Tim,
Ik ga weg.. Ver weg. Het ligt niet aan jullie, maar aan mij. Ik heb alles wat ik nodig heb en red me prima. Ga me vooral niet zoeken of de politie bellen, want dan ga ik alleen maar verder weg. Ik hou heel veel van jullie echt waar!

Dikke kus, Lisa.

Ik leg het briefje op het aanrecht en stap naar buiten. Goed dat ik mijn jas aan heb, het is ijs koud! Ik loop even rond en besluit dat ik het beste naar het park kan gaan. Als ik bij het park ben ga ik op een bankje zitten. Ik pak mijn wekker (ja op batterijen!) en zet hem op 7 uur. Ik ga liggen en val in slaap. Als ik weer wakker word is het weer licht. Iedereen slaapt nog. Moi, nu kan ik eten gaan kopen, als de winkels al open zijn tenminste.. Ik loop naar het winkelcentrum en gelukkig is de Albert Hein al open. Er zijn nog maar 3 mensen en ik ken ze alle 3 niet. ik koop een half brood en een pot pasta. Als ik heb afgerekend ga ik terug naar het park. Ik ga achter een struikje zitten bij een vijver, mijn geheime plek. Ik smeer een broodje (ik had een mes van thuis meegenomen! (ook een vork en een mes!)) en eet hem op. Als ik hem op heb borstel ik mijn haar ne kijk ik of mijn make up goed zit. Het is intussen 8 uur. 'normaal ga ik nu naar school' denk ik.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.