Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Antic Cafe » NL goes to Japan (saved by the bell) » hoofdstuk 33

NL goes to Japan (saved by the bell)

2 okt 2009 - 15:43

422

0

298



hoofdstuk 33

gemaakt door FluvS

Ik kruip tegen Kanon aan als we in bed liggen. 'Weet je zeker dat het wel gaat?' Vraagt hij. Ik knik en leg mijn hoofd op zijn borst. Al snel voel ik zijn ademhaling vertragen. Hij slaapt. Ik zucht en een traan rold over mijn wangen. Ik haat het als ik over mijn ouders en het ongeluk moet vertellen. En dan die droom, het wordt elke keer erger. Ik zucht diep en er rold weer een traan over mijn wang heen. Hoe lang ga ik dit nog vol houden.

De volgende morgen ben ik brak. Echt brak. Eigenlijk wil ik ook nog verder slapen, maar Kanon maakt me al wakker, wat mijn ochtendhumeur niet goed doet. 'Goedemorgen lieverd.' Zegt hij en drukt een kus op mijn hoofd. 'laat me slapen.' Mompel ik en draai me om. Kanon grinnikt. 'Het is al half 12 hoor.' Zegt hij. 'Nou en.' Mompel ik en doe mijn ogen weer dicht. 'Moet je zelf weten.' Zegt hij en stapt uit bed. Ik hoor de deur dicht slaan en val weer in slaap.

'AAAH!!!!' Gil ik als er water over mijn hoofd wordt gegooit. 'Kom je nu wel uit bed?' Vraagt Kanon naast me. 'Jij.. o my god, dit krijg je terug.' Ik spring boven op hem en begin hem te kietelen. 'hahaha, hou op. Hou op!' Hij gilt het uit van het lachen. 'Wat zei je?' Vraag ik lachend. 'Hou op!' Gilt hij nog harder. 'Kietelgevecht!' Schreeuwt yu-ki en springt boven op me. 'Twee tegen een is gemeen, ik doe mee!' Roept Teruki, die ook op ons gegil is afgekomen. 'KAPPEN!!' Gilt Miku opeens. 'Normale mensen willen slapen.' Zegt miku als alles stil is. We kijken van elkaar naar Miku en denken allemaal het zelfde. Voordat Miku nog iets kan zeggen springen we allemaal boven op hem en kietelen hem helemaal dood. 'Nee, hou op. Please, ik wil slapen!' Gilt Miku.

Die middag lopen Kanon en ik de deur uit om een ronde door Osaka te doen. Als we in de tuin lopen zien we allemaal flitsen. 'Huh?' Vraagt Kanon verbaast. 'Papparazzie. Gewoon doorlopen.' Zeg ik en trek hem mee. 'Nee, wacht. Laat ze het maar weten.' Zegt Kanon. 'Wat bedoel je?' Vraag ik, maar hij trekt me naar hem toe en drukt zijn lippen op de mijne. Hij tikt met zijn tong tegen mijn lippen en ik open ze. Ik sla mijn armen om hem heen en druk me dicht tegen hem aan. De papparazzie mensen kijken elkaar met een grote glimlach aan en maken allemaal foto's.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.