FanFic.nl

Drawn <-- afgerond

41

Bill:
Ja ons humeur was echt om gek van te worden. Ik zei nu al enige tijd lang tegen Tom dat hij niet zo moest inzitten over de meiden maar in werkelijkheid piekerde ik mezelf ook wel eens nachtenlang suf. Eindelijk kwam ons huis in zicht. Ik zuchtte diep. Bewoonde wereld! Tom tikte me aan en we rende samen naar huis toe. Voor de voordeur bleven we staan. Het licht was overal uit. Geen teken van leven te bekennen. ‘wat raar, ik dacht dat mam thuis zou zijn vandaag.’ Zei ik. Tom knikte. ‘tja ze zullen wel even weg zijn of misschien ons zoeken.’ Ik haalde mijn schouders een beetje teleurstellend op. ‘ach kop op! We zijn in ieder geval thuisgekomen. Straks lekker lang in bad en daarna ons bedje in oké?’ hij had gelijk al zag ik dat hij precies hetzelfde gevoel had als mij.

ik deed de deur open en we liepen samen naar de woonkamer. ‘mam? Gordon? Iemand thuis?’ geen geluid. Midden in de kamer bleef ik staan. ‘doe even het licht aan Tom wil je?’ vroeg ik. Tom liep naar de schakelaar en klikte deze aan.
‘VERRASSING!!!’ werd er hard geschreeuwd. Overal stonden mensen en de kamer was versiert. Ik schrok me dood! Ook Tom begon te schreeuwen en er werd hard gelachen. ‘WAT IS DIT!’ riepen we vrijwel gelijk uit. ‘sukkels! Hebben jullie dan echt geen idee welke datum het vandaag is?!’ riep Henna die op Tom afstormde en hem om de hals vloog. Even denken… ik keek Tom aan en hij keek mij aan. Toen begonnen we hard te lachen. ‘onze verjaardag!’ riepen we beide luid uit. We waren het straal vergeten. We hadden het veels te druk met andere dingen.
Andere mensen kwamen naar ons toe om ons te feliciteren. Familie, vrienden, mensen van de crue. Allemaal waren ze er. Opeens kwamen Gustav en Georg op ons af gestormd. ‘GEFELICITEERD!’ riepen ze terwijl we plat geknuffeld werden. ‘wisten jullie hiervan?! Maar jullie waren toch op vakantie met de meiden?’ zei Tom helemaal vrolijk. ‘ja wij wisten hiervan. We moesten het geheim houden van Simone en Gordon. Onze ouders. Nu ik even nadacht had ik hen nog niet gezien. Evenals Debio. ‘hé waar is Henna gebleven?’ vroeg Tom aan mij. ‘geen idee.’ Antwoordde ik. ‘en waar zijn jullie meiden eigenlijk?’ Georg en Gustav wezen op de deuropening. Ik draaide me om en twee zachte handen omsloten mijn ogen. ‘rustig maar. Loop maar mee.’ Zei de eigenaar van de handen. Ik liet me gewillig meevoeren en voelde dat ik ergens werd neergezet waarna de stem zei dat ik moest gaan zitten. ‘oké openen jullie je ogen maar.’

Toen ik mijn ogen opende was ik even verbijsterd. Een complete vriendengroep stond voor ons. Debio, Henna, Chidi, Mayi, Milou, Flesh, Yala, Kersie, Andreas en onze ouders en stiefouders. ‘Jullie zijn er allemaal!’ riep Tom uit. Er werd weer gelachen. ‘en of we er allemaal zijn. Je denkt toch niet dat we jullie negentiende verjaardag zomaar voorbij laten gaan?’ zei onze echte vader. Ik merkte echt helemaal niets meer van mijn deprimerende gevoel wat ik had gehad. ‘en dan nu onze cadeautjes voor jullie!’ zei Gordon. Tom en ik gingen recht zitten op de bank terwijl Kersie, de kleine dochter van Yala en Flesh, naar ons toe gerend kwam. Tom pakte haar op en zwierde haar door de lucht. Kersie moest luid lachen en propte vervolgens iets in de handen van mij en Tom. Daarna wandelde ze weer naar Gustav toe die haar op zijn arm nam. Het waren twee T-shirts. Met beide een leuke print erop. ‘ze komen uit onze eigen zaak.’ Zei Yala. ‘hebben jullie dan een eigen zaak?’ vroeg ik verbijsterd door de shirts. Flesh knikte. ‘we hebben een klein zaakje in de stad opgekocht en verkopen daar nu kleding en sierraden van ons eigen merk. Kersie heeft deze ontworpen voor jullie en wij hebben ze uitgebracht. Ze zijn geheel uniek en helemaal van het Litz merk.’ Ik moest lachen. De kleine peuter was dus een inspiratiebron geweest voor hun. ‘o ja, we hebben de kledinglijn een beetje naar jullie vernoemd als dat niet al te erg is.’ Zei Yala. ‘jullie hebben ons onder andere uit de put geholpen en we wilde graag wat terug doen.’ We waren erg blij en bedankte hun voor de cadeaus en de eer van het vernoemd zijn.
Chidi en Mayi deelde ons mee dat hun verrassing nog in de keuken stond. Ze hadden de hele dag in de keuken gewerkt aan een enorme taart voor ons. Daarvan zouden we later de kaarsjes uitblazen en de taart natuurlijk proeven.
Georg en Gustav hadden samen iets geregeld. Ze hadden van ons eerste album een uitvergroting gemaakt en deze bewerkt. Het was nu een mengelmoes van toen en nu. Onze beste nummers stonden erop. Een cd om echt in te lijsten.
Milou kwam ook naar ons toe en omhelsde mij en Tom stevig. ‘dankzij jullie heb ik succes geboekt.’ Zei ze. ‘onze band heeft een demo mogen opnemen in de studio waar Flesh nog steeds werkt! Dat is alleen maar gelukt door jullie en ik kan jullie niet genoeg bedanken.’ Ze drukte ons beide een eigen cd versie van hun album in de handen samen met een ketting voor mij en een pet voor Tom. Ik knuffelde haar helemaal plat. Ze was ook zo gegroeid in de tijd dat we weg was geweest. Bijna een dametje!
Van Andreas kregen we beide een leuke kaart met inhoud. ‘tja iets origineler kon ik niet bedenken.’ Zei hij lachend terwijl we elkaar weer begroette. Andreas was een vriend van ons die we ook al enorm lang kende. Hij was geen spat veranderd in de tijd dat we weg waren geweest. ‘ken je de anderen al?’ vroeg Tom aan hem. Andreas knikte tot verbazing van ons. ‘jazeker, Debio heeft me een tijdje geleden opgebeld of we elkaar konden ontmoeten om dit te kunnen regelen. En Mayi kende ik via het internet van een site. De rest heb ik vanmiddag leren kennen.’ Een brede glimlach verscheen op mijn gezicht en Andreas fluisterde iets in mijn oor. ‘dat liefje van je is trouwens wel erg leuk. Als je haar niet meer wilt geef je het even door hé? Al denk ik niet dat jullie zullen breken.’ Ik lachte naar hem. ‘jij zult nog wel iemand vinden. Dat is wel heel zeker.’ Andreas lachte en deed een stap naar achteren. ‘en dan nu de verrassing van de twee meiden.’ Zei mam. Iedereen deed een stap achteruit en opzij. Ik knipperde even met mijn ogen. Nu vielen alle puzzelstukjes op hun plaats.

Er stond een groot schildersdoek met daarop een afbeelding geschilderd. Het was een schildering van Tom, Henna, Debio en mij in de ouderwetse kleding met zijn vieren op en rond de stoel. Het was heel mooi in detail gebracht en het leek wel op de afbeelding zo tot leven kon komen. ‘déjavu?’ zei Tom tegen mij. ‘ja echt wel! Heb jij dit gemaakt Debio?’ ik keek haar aan en haar ogen gebaarde naar een tweede doek. Op het tweede doek waren twee mensen afgebeeld. Ik kon gelijk zien dat het Debio en ik waren die elkaars handen vasthielden en elkaar diep in de ogen aankeken. De omgeving was vol gemaakt met rozen in verschillende kleuren en we zaten op de afbeelding op de rand van het vlakke stuk van de koepel. Een grote heldere maan was afgebeeld op de achtergrond en de lucht was zo donker als de nacht gemaakt. ‘deze is voor jou.’ Zei ze. Vervolgens stapte Henna naar voren. ‘eh… Tom, ik denk dat ik even wat uit te leggen heb. Ik had namelijk je gitaar gejat.’ Bij dat antwoord wilde Tom kwaad overeind springen maar hij werd terug geduwd door Debio. ‘eerst luisteren dan pas boos worden.’ Zei ze en Henna pakte haar verhaal weer op.
‘nou het zit zo, ja eh… ik moest wat verzinnen maar ja, je hebt al zoveel dus was dat nogal lastig. Totdat ik je een keer hoorde mopperen over je gitaar dat die een beetje op het punt stond uit elkaar te vallen. Toen tja, kreeg ik dus een idee.’ Henna stopte even en beet op haar onderlip. ‘ ik heb toen je eerste akoestische gitaar meegenomen om het volgende te doen. Het was een flink karwei en ik vond het niet leuk om je zo boos te zien. Maar Debio had gezegd dat ik mijn doel voor ogen moest houden en ik hoop dus nogmaals dat je het me kunt vergeven.’ Ze kwam aan met een enorm cadeau en drukte die in de handen van Tom. Hij scheurde voorzichtig het papier er af. ‘vergeet niet de inhoud te bekijken. Daar gaat het voornamelijk om.’ Zei Debio. Het was een gitaarhoes waar vermoedelijk een gitaar inzat. De zwarte gitaarhoes was mooi versierd. Een groot logo van onze band zat in het midden en op de achterkant was Tom’s naam gezet. Er waren vanaf de onderkant vlammen gemaakt en er waren een soort steentjes gebruikt voor de afwerking.
Tom ritste heel voorzichtig de hoes open en zijn ogen werden even groot. Hij haalde vervolgens zijn gitaar eruit. Het was zijn eerste akoestische gitaar maar hij was helemaal opgelapt. Er waren nieuwe snaren opgezet en hij was voorzien van een nieuwe laklaag. De kam was ook vernieuwd en de hals was een tint donkerder gemaakt. Het Gibson merkje glansde helemaal en Tom liet zijn vingers teder over de snaren glijden. ‘wow, heb jij dit gedaan?’ vroeg hij aan Henna. Ze knikte en Tom legde de gitaar aan de kant en vloog haar om de hals en kuste haar. ‘ik heb geen een reden meer om boos te zijn.’ Zei hij vrolijk.

Reacties: