FanFic.nl

2 Hearts, 1 Heartbeat {TwincesT} [16+]

2 hearts, 1 heartbeat {twincest} [11]

Pov Bill

Ik kijk woest naar mijn andere helft. Ik wist wel dat hier iets achter zat. Bij Tom is het nooit zonder reden, hij zou nooit uit zichzelf veranderen. Ik durf hem al de hele tijd niet aan te kijken, waarom weet ik niet. Bang dat ik er misschien naast zit? Nee dat zal wel niet! Als ik dan toch even kijk schrik ik heel erg van Tom zijn reactie op mijn uitbrander. Zijn prachtige ogen staan vol tranen en hij kijkt triest naar de grond, kan elk moment in tranen uit brasten. Tom huilen? Nee toch, dat heb ik nog nooit gezien! Ik zie hem worstelen met iets en krijg nu toch wel medelijden met hem. Ik kalmeer weer een beetje.
'Sorry, Tom. Dat ik zo uit viel, ik weet niet wat er aan de hand is. Maar ik kan jou nieuwe gedrag gewoon niet thuis brengen!' zeg ik beschaamd.
'Is al goed, Bill. Je had er alle reden toe,' fluistert hij en lacht voorzichtig even.


'Maar ik wil nog steeds weten wat er met je aan de hand is. Je gedraagt je anders, doet anders, je bent zelfs vrolijker! Wil je mij alsjeblieft vertrouwen,' fluister ik terug en kijk hem afwachtend aan. Tom heeft nu echt een gevecht met zichzelf. Elke keer als hij iets wilt zeggen krabbelt hij weer terug. Wat gaat er toch in dat hoofdje om? Ik word er helemaal gek van, hem zo te zien. Ik weet niet wat er de laatste tijd met mij is. Ik gedraag mijzelf ook anders. Ik voel me verliefd, in de zevende hemel. Maar het klopt niet, er is iets mis. Ik kan het maar niet plaatsen. Ik weet dat ik laf ben en niet durf toe te geven wat ik voor Tom voel. Dit kan gewoon niet, ik walg van mijzelf. Normale jongens denken zo niet, niet dat ik volstrekt normaal ben maar goed. Het is niet gezond en ik haat het heerlijke gevoel in mijn maag als Tom mij aankijkt of aanraakt. Ik HAAT het!!! Maar waarom? Dat weet ik niet! Ik wil hem zo graag in mijn armen sluiten, hem aanraken en zijn zachte lippen voelen. Maar waarom kan ik me er gewoon niet aan toe geven? Ik snap mijzelf niet helemaal, ik weet het gewoon niet meer. Ik zucht diep en kijk Tom recht aan, hij moet het vertellen.
'Oké ik moet je iets bekennen, maar als ik het vertel word je boos. Dat weet ik nu al en ik wil de tour niet verpesten,' fluistert Tom verslagen en er glijd een traan over zijn wang. Ik buig naar voren om die weg te vegen en Tom sluit even zijn ogen.
'Ik word niet boos, Tommi. Dat beloof ik je!' zweer ik, zo iets ergs zou het toch ook weer niet zijn?
'Ik...ik ben verliefd, Bill. Verliefd op mijn eigen broertje,' fluistert hij zo zacht dat ik mij af vraag of hij het wel echt gezegd heeft. Maar als ik zijn ogen zie weet ik dat hij het gezegd heeft. Ik schrik en schuif een stukje bij hem vandaan. Tom begint nu echt te huilen en ik troost hem. Mijn eigen broertje voelt het zelfde voor mij?!! dat kan toch niet? Zo is Tom niet. Ik knijp even in mijn arm om te kijken of het niet allemaal een droom is. Maar nee hoor, het is echt.
'Tom, ik..ik voel ook het zelfde voor jou,' stotter ik.
Ik zie hem breed grijnzen maar ik kan alleen maar proberen mijn tranen binnen te houden.
'MAAR....ik kan dit niet Tom. Ik kan het echt niet. Dit is zo fout, het voelt afschuwelijk. Het ene moment wil ik niks liever dan je strelen en het volgende moment walg ik van mij zelf. Sorry,' zeg ik bedroefd en ik voel Tom naast mij verstijven.
'Bill?' Tom legt een hand onder mijn kin en probeert in mijn ogen te kijken. Maar draai mij van hem weg.
'Nee Tom, dit is het beste voor ons allebei. We doen net of er niks gebeurd is, net als met die zoen. En we concentreren ons op de tour. Ik wil hier niks mee te maken hebben,' zeg ik en stuur hem weg. Huilend staat Tom op en kijkt mij smekend aan, het doet mij vreselijk veel pijn hem af te wijzen en hem zo te zien lijden. Maar ik kan niet anders, ik bescherm ons alleen maar van iets vreselijks. Dit is het slimste, ook al voelt het vreselijk. Het liefste zou ik hem terug roepen en zoenen, maar dat gaat niet ik heb mijn beslissing al gemaakt. Met schokkende schouders loopt Tom weer naar boven, weg van mij. En ik? Ik voel mij vreselijk!

Reacties: