FanFic.nl

In Rainier, Oregon

[Zes]

Als ik naar mijn laatste uur, scheikunde, loop, moet ik toegeven dat mijn honger begint te groeien. Ik weet dat de kleur van mijn ogen veranderd moet zijn, en hoop dat geen mens het merkt. Ik ruik als ik richting het lokaal loop, dat ik dichterbij de weerwolf kom. No! Ik zit toch niet al mijn drie uren op maandag bij die wolf? De afschuwelijke geur blijft helaas sterker worden en ik voel mijn honger wegebben. Wacht, die weerwolf is nog best functioneel als mijn honger dan verdwijnt. Ik stap de drempel over, loop in de richting van mijn grote vriend Wolf en ga naast hem zitten. Opgetrokken wenkbrauwen en uitpuilende ogen. Ben ik zo onvoorspelbaar?
'Je stinkt nog steeds,' klaag ik zo zacht dat alleen hij het kan horen.
'Kom dan niet naast me zitten,' gromt hij terug.
'Heb je altijd zo'n zonnig humeur? Je bent echt het zonnetje van deze school,' zeg ik sarcastisch.
'Hmm...' zegt hij quasi-nadenkend. 'Ik ben meestal wat vrolijker als er niet zo'n stinkend mormel naast me komt zitten.' Ik grinnik.
'Denk je dat ik uit vrije wil naast jou ga zitten?'
'Volgens mij heeft niemand je gedwongen.'
'Je stinkt zo erg dat mijn honger vanzelf weg gaat.' Zijn blik verstard meteen.
'Je bent toch wel vegetariër?' vraagt hij veel te hard. Blijkbaar is hij zo geschokt dat hij vergeet zacht te praten. Een paar leerlingen draaien zich om en ook de leraar kijkt hem boos aan.
'Zachter praten, sukkel!' sis ik hem op een heel wat lager volume toe. 'En wat denk je van me, dat ik op vruchtensap leef? Natuurlijk ben ik geen vegetariër!'
'Je eet... Mensen?' zegt hij geschokt.
'Nee, asshole, dan zouden er allang doden zijn gevallen,'
'Maar je zegt met dat je geen vegetariër bent,' roept hij verontwaardigd.
'Dat ik dieren eet betekent nu dat ik ook mensen eet!' bijt ik hem toe.
'Vegetariër zijn betekent in jouw geval dat je alleen dieren eet,'
'Ik weet niet waar jij je woordbetekenissen vandaan haalt, maar in mijn woordenboek staat volgens mij niet 'eet geen mensen maar wel dieren'.'
Hij zucht weer. 'Ik zei ook in jouw geval. Ik denk niet dat het woordenboek er vanuit gaat dat er vampieren bestaan.'
Even viel er een ongemakkelijke stilte, totdat de wolf die verbrak.
'Sorry dat ik zo hard praatte, dat was stom. Het was gewoon een misverstand.' Wacht even, biedde hij nou net zijn excuses aan? Voor zoiets kleins? En klinkt het nou geméénd? Fuck, het is hier raar in Rainier.
'Het was gewoon een misverstand,' herhaal ik weifelend. Weer de ongemakkelijke stilte.
'Maar je blijft een asshole,' grijns ik. Wolf grijnst mee.
'Chloë, kan je antwoord geven op vraag 58a?' schreeuwt de leraar vanaf de andere kant van de klas. Hij moet wel schreeuwen, anders komt hij niet over het geschreeuw van de andere leerlingen heen. Voor mensenoren dan. In zijn hoofd hoor ik het antwoord al, maar ik heb geen zin om dat te herhalen.
'B!' roep ik vol overtuigen. Weer een zucht, deze keer van de leraar, en gegrinnik van de klas.
'Het is geen multiple-choice, Chloë!'
'C, dan!' roep ik met nog meer overtuiging. Als de leraar nog niet kaal was geweest, had hij de haren uit zijn hoofd getrokken.
'Het is geen multiple-choice,' zegt hij, terwijl hij zijn kalmte probeert te bewaren.
'A?' zeg ik met een piepstemmetje.
'Misschien moet je de vraag lezen, Chloë,'
'Anders is het D, er staan namelijk maar vier antwoorden,'
'Dat zijn niet de antwoorden, dat zijn delen van de opgave!' Het laatste schreeuwt hij.
'1-broom-4-chloorpentaan, dan,'
De leraar lijkt een beetje af te koelen, maar zegt alsnog; 'Je bent nieuw, Chloë'
'Yeah, like I don't know' zeg ik zachtjes. Weer gegrinnik. De les gaat verder en ik vervloek mezelf. Waarom moest ik nou hier gaan zitten? Elke keer als ik inadem dringt de geur dieper mijn neus binnen. Slim idee; Niet meer ademhalen! Ik neem nog een keer een diepe teug adem - bah, bah en nog eens bah - en adem niet meer uit. Mijn lichaam heeft namelijk geen zuurstof nodig, maar als ik wil praten heb ik het natuurlijk wel nodig. Ook heb ik mezelf aangeleerd te ademen, dan kom ik een stuk geloofwaardiger over, en het voelt raar om niet te ademen.
'Suïcidale neigingen?' klinkt het naast me.
'Door jouw stank, ja,'
Weer opgetrokken wenkbrauwen.
'Zo ruik ik het minder'
Hij zucht weer. Hoe vaak kan iemand per dag zuchten? Of zuchten weerwolfen gewoon veel? Je zou toch aan de zuchteritis lijden.
'Ik wou dat ik dat ook kon,'
'Pff.. jij bent de stinkerd hier,' protesteer ik.
'Je zou jezelf eens moeten ruiken,'
Ik antwoord niet, mijn adem is bijna op en ik adem voor geen goud nog een keer die stank in. Ik ben opgelucht als de bel gaat, tot morgenochtend van die stank verlost. Nu alleen Camilla nog het slechte nieuws vertellen.

Reacties:

1 2

Astarte zei op 22 okt 2009 - 15:52:
Haha, snel verder!

MortuaryLove zei op 22 okt 2009 - 12:28:
Super stukje weer
Echt leuk verhaal!!
x

SasjaFanpire zei op 22 okt 2009 - 10:56:
2e reactie: jaa leuk stukje

snel weer verder
en thnx voor het melden

MissJonas zei op 22 okt 2009 - 9:34:
Je zou toch aan de zuchteritis lijden.
Wat een droogheid xd

Er staan echt droge dingen in xd

LEukk<3

x

VampireFangs zei op 21 okt 2009 - 23:33:
Reactie #2
deze word echt niks
ik heb koorts
denk dAt ik elke moment kan doodgaan
de slaap wil maar niet komen
ik verspil mijn tijd aan fanfiction inplaats van uit te zieken
en mijn vingers worden loom
de mobiel werkt niet goed meer mee
en ik voel me schuldig dat ik niet al die grappige dingen
kan quoten
<3