28 nov 2011 - 18:47

16+

0

1

Hoofdstuk 1

Ik ren de trap op en sluit mezelf op in mijn kamer. Ik luister aan de deur of mijn vader de trap op komt lopen. Zachtjes hoor ik voeten op de trap, ik schiet naar achter.
Mijn hart bonst in mijn keel en mijn handen trillen.
´Wat moet die man toch van me!´
Het was een tijdje stil totdat mijn vader zacht mijn naam zei. Ik krijg een rilling.
´Roos?´
Wat haat ik die man! Zijn stem, haar, handen, lichaam, alles!
´Roos, doe de deur open. Ik wil met je praten.´
´Rot op´ schreeuw ik.
´Kom op, Roos.´
Ik besloot niets terug te zeggen, misschien gaat hij dan weg.
´Roos, doe de deur open!´
Zijn stem wordt steeds onvriendelijker.
´Ik moet iemand bellen´ denk ik.
Waar is in godsnaam mijn mobiel, ik ren mijn kamer door, op zoek naar mijn mobiel. Ik vind hem onder mijn bed.
´Wat doet tie daar nou weer?´ denk ik.
Mijn vader begint te schreeuwen.
´Roos, doe de deur open!´
Ik ren naar mijn balkon. Wie kan ik bellen? Mama? Nee, die zal me niet geloven. Ik doorzoek mijn telefoonlijst. Vicky? Nee. Bart? Nee. Laura? Laura! Ja.
´Hallo´
´Laura, je moet me helpen!´
´Wat is er?´ zegt ze.
´Het is mijn pa´ fluister ik.
´Wat is er met je pa?
Ik ben stil. De tranen staan in mijn ogen.
´Roos, zeg me wat er is dan kan ik je helpen!´
Op dat moment barst ik in tranen uit.
´Roos? Huil je nou?´
Ik kan geen woord meer uitbrengen. Mijn vader begint tegen de deur te schoppen.
´Wat is dat?´ vraagt Laura.
´Laura, je moet me helpen!´ schreeuw ik.
Ik raak compleet in paniek, de tranen rollen over mijn wangen en angst giert door mijn lijf. Op dat moment schiet de deur open, mijn vader komt binnen gestormd.
Het word zwart voor mijn ogen.