Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Overige » Hoofdstuk 4

Hoofdstuk 4

3 dec 2011 - 19:04

16+

0

0

Ik veeg mijn tranen weg. Ik moet weg, weg van hier. Dat is mijn enige optie. Ik sta op, haal mijn koffer onder het bed vandaan en trek mijn kast open.
`Wat moet ik in godsnaam allemaal meenemen?´
Al mijn kleding dump ik in mijn koffer. Ik kijk rond en pak nog wat belangrijke spulletjes.
Ik loop naar de deur en kijk nog even om.
`Heb ik alles?´
Plotseling hoor ik voetstappen op de trap. Ik gooi mijn koffer onder mijn bed en ga achter mijn bureau zitten alsof ik mijn huiswerk doe.
De deur gaat open en Sjors komt binnen.
Ik kijk op.
`Roos, ik heb een koekje voor je meegenomen. Misschien heb je nu wel trek´ zegt Sjors.
Ik glimlach.
`Wat is het toch een schatje´
`Dankjewel. Kom is op schoot´ zeg ik.
Sjors loopt naar me toe, komt op schoot zitten en kijkt me vragend aan.
`Ik ga voor een tijdje weg. Ik wil dat je niets tegen mama en papa zegt, oke?´
Sjors zijn glimlach verdwijnt van zijn gezicht.
`Maar waar ga je dan heen?´ vraagt Sjors treurig.
`Uhm´
`Ja, waar ga ik eigenlijk heen?´ vraag ik mezelf af.
`Dat weet ik nog niet´ zeg ik.
`Ik wil niet dat je weggaat´
Sjors begint te huilen. Ik veeg zijn tranen weg.
`Sjors, niet huilen. Ik kom terug, geloof me´
Ik zet Sjors weer op de grond. Ik haal mijn koffer onder het bed vandaan en geef Sjors een kus op zijn voorhoofd.
`Dag lieverd´
De douche staat aan, ik hoor mijn vader zingen. Ik loop zachtjes de trap af, kijk de woonkamer in of er iemand is en sprint naar de achterdeur.
Ik haast me de schuur in en pak gauw mijn fiets. Ik haast me de tuin uit. Als ik opstap en omkijk, zie ik Sjors voor het raam staan, hij zwaait. Het doet zoveel pijn om hem daar te zien staan.
`Hoe kan hem dit aandoen´ denk ik woedend.
Ik zet mijn fiets in de 3e versnelling en race de straat uit.
Ik heb geen idee waar ik naar toe ga.

Hoofdstukken

  • Er zijn nog geen hoofdstukken voor deze fanfiction geschreven...

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.